خطرناک‌ترین مسابقات اتومبیلرانی جهان (۱)
در عین وجود ورزش‌های خطرناک و کشنده‌ی بسیار، مسابقات اتومبیلرانی، به‌خصوص مسابقات رالی و موتوکراس نه چندان معروف، همچنان برجسته‌ترین مسابقات مرگبار جهان محسوب می‌شوند.
zoomit.ir - شایان نژادشمسی: در عین وجود ورزش‌های خطرناک و کشنده‌ی بسیار، مسابقات اتومبیلرانی، به‌خصوص مسابقات رالی و موتوکراس نه چندان معروف، همچنان برجسته‌ترین مسابقات مرگبار جهان محسوب می‌شوند. سرعت رانندگان عموماً از ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت تجاوز می‌کند و این حد از سرعت در عین هیجان بالا، معمولاً چاشنی برای رخداد یک فاجعه به شمار می‌آید.
با وجود تجهیزات ایمنی پیشرفته‌ی امروزی، این مسابقات در هیچ سالی زندگی افراد شرکت‌کننده در آن را تضمین نمی‌کند. در ادامه برای مشاهده‌ی فهرستی از خطرناک‌ترین مسابقات اتومبیلرانی تاریخ با زومیت همراه باشید.
۱۰. مسابقه‌ی پاریس - مادرید ۱۹۰۳
هم‌زمان، با ظهور خودروها، مسابقات اتومبیلرانی نیز پدید آمدند و مسابقه‌ی استقامت پاریس تا مادرید در سال ۱۹۰۳ ازجمله‌ی بدترین گونه‌های این مسابقات بوده است. ۲۱۶ وسیله‌ی نقلیه و ۵۹ موتورسیکلت، کار خود را از شهر ورسای فرانسه آغاز کردند و طولی نکشید تا فاجعه‌ی بزرگی رخ دهد. تماشاگران آگاهی لازم را از خطرهای جدی که ممکن بود در طی این مسابقات تهدیدشان کند، نداشتند و اطراف زمین مسابقه مملو از جمعیت بود. مسابقه‌دهندگان ۷۰ کیلومتر بیشتر از شهر پاریس فاصله نگرفته بودند که زنی مورد اصابت یکی از خودروها قرار گرفت و کشته شد.
یکی از شرکت‌کنندگان به نام چارلز جاروت بعدها نوشت که تماشاچیان این مسابقه به معنای واقعی دیوانه و بی‌پروا بودند و عملاً خودشان را در مسیر گلوله قرار می‌دادند تا شخم زده شوند و نابود شوند؛ اما این تازه ابتدای کار بود. ترکیب خطرناکی از رانندگان بی‌تجربه و خودروهای نامطمئن موجب ایجاد تصادفات متعددی شد. چندین راننده با برخورد خودروی آن‌ها به درخت، کشته شدند، درحالی‌که باقی آن‌ها هنگام چپ کردن خودرو و آتش گرفتن آن، جان باختند.
نرخ بسیار زیاد این تصادفات موجب توقف مسابقه، پیش از رسیدن به اسپانیا شد و دولت فرانسه که نگران افزایش تعداد جان‌باختگان این مسابقه بود، دستور داد تا خودروها توسط گاری و اسب به پاریس برگردانده شوند. حداقل ۸ نفر در این مسابقه جان باختند (اگرچه به نظر می‌رسد تعداد کشته‌شدگان بیش از این مقدار باشد) که بعدها رسانه‌ها از آن به‌عنوان مسابقه‌ی مرگ یادکردند.
حادثه‌ی مرگبار
در این مسابقه، تصادفات مرگبار و فجیع متعددی برای رانندگان و تماشاچیان رخ داد اما مشهورترین و مهم‌ترین آن‌ها، پیشتاز مسابقه با نام مارسل رنو، پایه‌گذار شرکت رنو بود که پس از طی مسافتی، در حادثه‌ای جان خود را از دست داد.
۹. مسابقات موتور درام
در دهه‌ی ۱۹۳۰، این نوع از مسابقات در ایالات‌متحده بسیار پرطرفدار بود. بعدها این مسابقات را که درون زمین بیضی‌شکل انجام می‌گرفت، نسکار نامیدند. این مسابقه درون زمین کوچکی با تخته‌های چوبی که زاویه‌ی ۶۰ درجه با راستای افق داشت، برگزار می‌شد. این شیب زمین موجب افزایش سرعت خودروها تا حد غیرقابل‌کنترلی می‌شد و همین موضوع احتمال تصادفات فاجعه‌بار را افزایش می‌داد.
سرعت فوق‌العاده خطرناک بالای ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت به معنای تضمینی بودن رخداد تصادف بود و اکثر خودروها، کنترل خود را از دست داده از دیواره‌ی مسیر مسابقه خارج‌شده و با پرتاب شدن به سمت جایگاه‌ها باعث کشته شدن تماشاچیان می‌شدند.
بالاخره روزنامه‌ها برای تهیه گزارش درباره‌ی نرخ شدید مرگ و میر این ورزش دست‌به‌قلم شدند -چندین مسابقه‌دهنده معمولاً در مسیر یک مسابقه ساده کشته می‌شدند- و این مسابقه را "درام مرگ" نامیدند. این گزارش‌ها، به همراه هزینه‌های زیادی که لازم بود خرج تعمیر مسیر مسابقه شود، موجب تعلیق این نوع از ورزش شد، اما نه پیش از آن که مانع گرفتن جان بسیاری از رانندگان شود.
حادثه‌ی مرگبار
یکی از مشهورترین حوادث این مسابقات، در رقابت موتورسواران در شهر آتلانتیک ایالت نیوجرسی رخ داد. موتورسواری با نام ادی هاشا در حال رقابت برای صدرنشینی بود که کنترل موتور خود را از دست داده و به دیواره‌ی مسیر برخورد کرد و چهار پسری را که مشغول تماشای مسابقه از پشت فنس‌ها بودند، به کام مرگ فرستاد و چندین تماشاچی دیگر نیز مجروح شدند. خود هاشا پس از پرت شدن از موتورش به داخل جایگاه تماشاچیان، جان خود را از دست داد.
۸. مسابقات میل میلیا
پس از فاجعه‌ی مسابقه‌ی پاریس به مادرید، مسابقات استقامت جاده برای چندین سال لغو شده بود. مسابقه‌ی میل میگلیا، با طول هزاران کیلومتر برای اولین بار در کشور ایتالیا در سال ۱۹۲۷ رقم خورد و مجدداً پای این نوع از مسابقات به صحنه‌ی رقابت‌ها باز شد. این مسابقه شامل خودروهایی با قدرت بالا -که در میان آن‌ها اولین خودروهای مسابقه‌ی طراحی‌شده توسط شرکت‌های پورشه، آلفارومئو و فراری حضور داشتند- بود که جاده‌ی میان شهرهای برسیا تا رم را نابود می‌کردند. علاوه بر شناسایی سریع‌ترین خودروها و بهترین رانندگان جهان، مسابقه‌ی میل میگلیا به دلیل تصادفات وحشتناکش نیز زبانزد است.
در سال ۱۹۳۸، بنیتو موسولینی، این مسابقه را به دلیل تصادفات فاجعه‌بار و مرگ تماشاچیانش، به تعلیق درآورد، اما مجدداً به شکل دیگری در سال‌های جنگ جهانی دوم آغاز به کار کرد که همچنان به شهرت خود در بی‌محابایی شرکت‌کنندگان ادامه داد. در یکی از حوادث معروف، راننده‌ی آلمانی با نام هانس هرمان به همراه دستیارش به ریل قطاری با مانع پایین نزدیک شدند و در حیرت تماشاچیان از زیر مانع عبور کرده و به دلیل گیرکردن بالای خودرو به مانع، قطار با سرعت بالایی به آن‌ها برخورد کرد و خودروی آن‌ها به پرواز درآمد.
حادثه‌ی مرگبار
مسابقات میل میگلیا در سال ۱۹۵۷ با گرفتن جان ۱۲ نفر، به‌طور غم‌انگیزی ممنوع شد و به پایان رسید. راننده‌ی فراری با نام آلفونسو دپورتاگو در جایگاه سوم قرار داشت که ناگهان لاستیک خودرواش ترکید و موجب پرت شدن او به سمت جمعیتی از تماشاچیان در جایگاه شد. این مسابقات در حدود ۲۵ سال از صحنه‌ی رقابت‌ها حذف شد و در سال ۱۹۸۲ با زمین مسابقه‌ی ایمن‌تر به صحنه‌ی رقابت‌ها بازگشت تا نوستالژی مسابقات قدیمی اتومبیلرانی سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۷، مجدداً احیا شود.
۷. باخا ۱۰۰۰
یکی از مشهورترین مسابقات رالی در جهان، مسابقات آفرود باخا ۱۰۰۰ است که هرساله در شبه‌جزیره‌ی خشک باخا در جنوب کالیفرنیا برگزار می‌شود. مسابقه‌دهندگان امکان راندن هر وسیله‌ای ازجمله کامیون، ماشین‌های رالی، موتور و ATV ها را دارند. تنها هدف این مسابقه اول شدن در زمین‌های سنگی و خشک است. علاوه بر خطرات عادی مسابقات رالی در جاده‌های دورافتاده، پیچ‌های خطرناک و ازکارافتادن تجهیزات خودرو، مسابقه‌ی باخا ۱۰۰۰ ویژگی‌های خطرناک دیگری در قالب نابود کردن زمین مسابقه دارد.
به دلیل آنکه حضور عموم در این مسابقه آزاد است، معمولاً تماشاچیان تله‌هایی در اطراف زمین مسابقه برای منحرف کردن مسیر خودروها قرار می‌دهند. این خراب کردن موجب رخداد حوادث خطرناکی می‌شود. وقتی راننده از روبه‌رو شدن با موانع سر راه خود آگاه نیست با سرعت بالایی به این تله‌ها نزدیک شده و تصادفات مرگباری رخ می‌دهد.
جرائمی که از مسابقه خطرناک‌تر است
مسابقه‌ی باخا ۱۰۰۰ تاکنون تصادفات بسیاری را به چشم دیده است، اما این روزها خطرناک‌ترین جنبه‌ی این مسابقه می‌تواند سطح بالای جرائمی باشد که در داخل و خارج مسیر مسابقه رخ می‌دهد. یکی از عجیب‌ترین موارد که در مسابقه سال ۲۰۰۷ رخ داد متلاشی شدن بالگردی در نزدیکی مسیر مسابقه بود که موجب مرگ چندین نفر شد. مشخص شد یکی از کشته‌شدگان جز افراد سطح بالای مافیای مواد مخدر مکزیک است و چندی بعد در اقدام عجیب دیگری، گروهی از افراد مسلح به سردخانه‌ی محلی حمله کرده و با دزدیدن جنازه‌ی این فرد، باعث کشته شدن دو افسر پلیس در این جریان شدند.
۶. مسابقات ماکائو GP
مسابقات ماکائو GP چین یکی از بزرگ‌ترین سری مسابقات اتومبیلرانی است که در ماه نوامبر هر سال برگزار می‌شود. همه‌ی وسایل نقلیه از موتورسیکلت گرفته تا خودروهای سفری و ماشین‌های فرمول ۳ امکان شرکت در این رقابت‌ها را دارند. مسیر این مسابقات، که در خیابان‌های شهر بنا شده است، طراحی خاصی دارد و به دلیل پیچ‌های تنگ و مسیرهای دراز آن، (سرعت ماشین‌ها تا ۲۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد) یکی از پر چالش‌ترین و مرگبارترین مسابقات دنیا شناخته می‌شود.
مسیر مسابقه در ماکائو به طرز غیرمعمولی باریک است و دیواره‌های فولادی در اطراف این مسیر، مانعی برای چرخ‌ها محسوب می‌شوند. تنها یک سال طول کشید تا ماکائو شمار مرگ‌ومیر ناشی از تصادف موتورسوار در مسابقه سال ۱۹۶۷ را جمع‌آوری کند. این مسیر به علت رخداد بدترین تصادفات موتور مشهور شد. درنتیجه، موتورسواران و رانندگانی که به ماکائو می‌آیند آن را به چشم یکی از مسیرهای کشنده می‌بینند.
بدترین تصادف
در طی این سالیان، مسابقات ماکائو تصادفات فاجعه‌بار زیادی را به چشم دیده است اما یکی از آن‌ها غیرمعمول‌ترین تصادفی بود که در خارج از مسیر مسابقه رخ داد. در سال ۱۹۹۳ آندلی چان، عضو انجمن تیم نه‌چندان شناخته‌شده‌ی "جرائم سه‌گانه"، در حال رقابت در مسیر یکی از مسابقات بود. پس از آنکه ماشین او به دلیل داشتن قطعات غیرقانونی رد صلاحیت شد، چان و مکانیک خودرویش پس از برگشت به هتل توسط رقبایشان، به ضرب گلوله از پا درآمدند.
با وجود تجهیزات ایمنی پیشرفته‌ی امروزی، این مسابقات در هیچ سالی زندگی افراد شرکت‌کننده در آن را تضمین نمی‌کند. در ادامه برای مشاهده‌ی فهرستی از خطرناک‌ترین مسابقات اتومبیلرانی تاریخ با زومیت همراه باشید.
۱۰. مسابقه‌ی پاریس - مادرید ۱۹۰۳
هم‌زمان، با ظهور خودروها، مسابقات اتومبیلرانی نیز پدید آمدند و مسابقه‌ی استقامت پاریس تا مادرید در سال ۱۹۰۳ ازجمله‌ی بدترین گونه‌های این مسابقات بوده است. ۲۱۶ وسیله‌ی نقلیه و ۵۹ موتورسیکلت، کار خود را از شهر ورسای فرانسه آغاز کردند و طولی نکشید تا فاجعه‌ی بزرگی رخ دهد. تماشاگران آگاهی لازم را از خطرهای جدی که ممکن بود در طی این مسابقات تهدیدشان کند، نداشتند و اطراف زمین مسابقه مملو از جمعیت بود. مسابقه‌دهندگان ۷۰ کیلومتر بیشتر از شهر پاریس فاصله نگرفته بودند که زنی مورد اصابت یکی از خودروها قرار گرفت و کشته شد.
یکی از شرکت‌کنندگان به نام چارلز جاروت بعدها نوشت که تماشاچیان این مسابقه به معنای واقعی دیوانه و بی‌پروا بودند و عملاً خودشان را در مسیر گلوله قرار می‌دادند تا شخم زده شوند و نابود شوند؛ اما این تازه ابتدای کار بود. ترکیب خطرناکی از رانندگان بی‌تجربه و خودروهای نامطمئن موجب ایجاد تصادفات متعددی شد. چندین راننده با برخورد خودروی آن‌ها به درخت، کشته شدند، درحالی‌که باقی آن‌ها هنگام چپ کردن خودرو و آتش گرفتن آن، جان باختند.
نرخ بسیار زیاد این تصادفات موجب توقف مسابقه، پیش از رسیدن به اسپانیا شد و دولت فرانسه که نگران افزایش تعداد جان‌باختگان این مسابقه بود، دستور داد تا خودروها توسط گاری و اسب به پاریس برگردانده شوند. حداقل ۸ نفر در این مسابقه جان باختند (اگرچه به نظر می‌رسد تعداد کشته‌شدگان بیش از این مقدار باشد) که بعدها رسانه‌ها از آن به‌عنوان مسابقه‌ی مرگ یادکردند.
حادثه‌ی مرگبار
در این مسابقه، تصادفات مرگبار و فجیع متعددی برای رانندگان و تماشاچیان رخ داد اما مشهورترین و مهم‌ترین آن‌ها، پیشتاز مسابقه با نام مارسل رنو، پایه‌گذار شرکت رنو بود که پس از طی مسافتی، در حادثه‌ای جان خود را از دست داد.
۹. مسابقات موتور درام
در دهه‌ی ۱۹۳۰، این نوع از مسابقات در ایالات‌متحده بسیار پرطرفدار بود. بعدها این مسابقات را که درون زمین بیضی‌شکل انجام می‌گرفت، نسکار نامیدند. این مسابقه درون زمین کوچکی با تخته‌های چوبی که زاویه‌ی ۶۰ درجه با راستای افق داشت، برگزار می‌شد. این شیب زمین موجب افزایش سرعت خودروها تا حد غیرقابل‌کنترلی می‌شد و همین موضوع احتمال تصادفات فاجعه‌بار را افزایش می‌داد.
سرعت فوق‌العاده خطرناک بالای ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت به معنای تضمینی بودن رخداد تصادف بود و اکثر خودروها، کنترل خود را از دست داده از دیواره‌ی مسیر مسابقه خارج‌شده و با پرتاب شدن به سمت جایگاه‌ها باعث کشته شدن تماشاچیان می‌شدند.
بالاخره روزنامه‌ها برای تهیه گزارش درباره‌ی نرخ شدید مرگ و میر این ورزش دست‌به‌قلم شدند -چندین مسابقه‌دهنده معمولاً در مسیر یک مسابقه ساده کشته می‌شدند- و این مسابقه را "درام مرگ" نامیدند. این گزارش‌ها، به همراه هزینه‌های زیادی که لازم بود خرج تعمیر مسیر مسابقه شود، موجب تعلیق این نوع از ورزش شد، اما نه پیش از آن که مانع گرفتن جان بسیاری از رانندگان شود.
حادثه‌ی مرگبار
یکی از مشهورترین حوادث این مسابقات، در رقابت موتورسواران در شهر آتلانتیک ایالت نیوجرسی رخ داد. موتورسواری با نام ادی هاشا در حال رقابت برای صدرنشینی بود که کنترل موتور خود را از دست داده و به دیواره‌ی مسیر برخورد کرد و چهار پسری را که مشغول تماشای مسابقه از پشت فنس‌ها بودند، به کام مرگ فرستاد و چندین تماشاچی دیگر نیز مجروح شدند. خود هاشا پس از پرت شدن از موتورش به داخل جایگاه تماشاچیان، جان خود را از دست داد.
۸. مسابقات میل میلیا
پس از فاجعه‌ی مسابقه‌ی پاریس به مادرید، مسابقات استقامت جاده برای چندین سال لغو شده بود. مسابقه‌ی میل میگلیا، با طول هزاران کیلومتر برای اولین بار در کشور ایتالیا در سال ۱۹۲۷ رقم خورد و مجدداً پای این نوع از مسابقات به صحنه‌ی رقابت‌ها باز شد. این مسابقه شامل خودروهایی با قدرت بالا -که در میان آن‌ها اولین خودروهای مسابقه‌ی طراحی‌شده توسط شرکت‌های پورشه، آلفارومئو و فراری حضور داشتند- بود که جاده‌ی میان شهرهای برسیا تا رم را نابود می‌کردند. علاوه بر شناسایی سریع‌ترین خودروها و بهترین رانندگان جهان، مسابقه‌ی میل میگلیا به دلیل تصادفات وحشتناکش نیز زبانزد است.
در سال ۱۹۳۸، بنیتو موسولینی، این مسابقه را به دلیل تصادفات فاجعه‌بار و مرگ تماشاچیانش، به تعلیق درآورد، اما مجدداً به شکل دیگری در سال‌های جنگ جهانی دوم آغاز به کار کرد که همچنان به شهرت خود در بی‌محابایی شرکت‌کنندگان ادامه داد. در یکی از حوادث معروف، راننده‌ی آلمانی با نام هانس هرمان به همراه دستیارش به ریل قطاری با مانع پایین نزدیک شدند و در حیرت تماشاچیان از زیر مانع عبور کرده و به دلیل گیرکردن بالای خودرو به مانع، قطار با سرعت بالایی به آن‌ها برخورد کرد و خودروی آن‌ها به پرواز درآمد.
حادثه‌ی مرگبار
مسابقات میل میگلیا در سال ۱۹۵۷ با گرفتن جان ۱۲ نفر، به‌طور غم‌انگیزی ممنوع شد و به پایان رسید. راننده‌ی فراری با نام آلفونسو دپورتاگو در جایگاه سوم قرار داشت که ناگهان لاستیک خودرواش ترکید و موجب پرت شدن او به سمت جمعیتی از تماشاچیان در جایگاه شد. این مسابقات در حدود ۲۵ سال از صحنه‌ی رقابت‌ها حذف شد و در سال ۱۹۸۲ با زمین مسابقه‌ی ایمن‌تر به صحنه‌ی رقابت‌ها بازگشت تا نوستالژی مسابقات قدیمی اتومبیلرانی سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۷، مجدداً احیا شود.
۷. باخا ۱۰۰۰
به دلیل آنکه حضور عموم در این مسابقه آزاد است، معمولاً تماشاچیان تله‌هایی در اطراف زمین مسابقه برای منحرف کردن مسیر خودروها قرار می‌دهند. این خراب کردن موجب رخداد حوادث خطرناکی می‌شود. وقتی راننده از روبه‌رو شدن با موانع سر راه خود آگاه نیست با سرعت بالایی به این تله‌ها نزدیک شده و تصادفات مرگباری رخ می‌دهد.
جرائمی که از مسابقه خطرناک‌تر است
مسابقه‌ی باخا ۱۰۰۰ تاکنون تصادفات بسیاری را به چشم دیده است، اما این روزها خطرناک‌ترین جنبه‌ی این مسابقه می‌تواند سطح بالای جرائمی باشد که در داخل و خارج مسیر مسابقه رخ می‌دهد. یکی از عجیب‌ترین موارد که در مسابقه سال ۲۰۰۷ رخ داد متلاشی شدن بالگردی در نزدیکی مسیر مسابقه بود که موجب مرگ چندین نفر شد. مشخص شد یکی از کشته‌شدگان جز افراد سطح بالای مافیای مواد مخدر مکزیک است و چندی بعد در اقدام عجیب دیگری، گروهی از افراد مسلح به سردخانه‌ی محلی حمله کرده و با دزدیدن جنازه‌ی این فرد، باعث کشته شدن دو افسر پلیس در این جریان شدند.
۶. مسابقات ماکائو GP
مسابقات ماکائو GP چین یکی از بزرگ‌ترین سری مسابقات اتومبیلرانی است که در ماه نوامبر هر سال برگزار می‌شود. همه‌ی وسایل نقلیه از موتورسیکلت گرفته تا خودروهای سفری و ماشین‌های فرمول ۳ امکان شرکت در این رقابت‌ها را دارند. مسیر این مسابقات، که در خیابان‌های شهر بنا شده است، طراحی خاصی دارد و به دلیل پیچ‌های تنگ و مسیرهای دراز آن، (سرعت ماشین‌ها تا ۲۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد) یکی از پر چالش‌ترین و مرگبارترین مسابقات دنیا شناخته می‌شود.
مسیر مسابقه در ماکائو به طرز غیرمعمولی باریک است و دیواره‌های فولادی در اطراف این مسیر، مانعی برای چرخ‌ها محسوب می‌شوند. تنها یک سال طول کشید تا ماکائو شمار مرگ‌ومیر ناشی از تصادف موتورسوار در مسابقه سال ۱۹۶۷ را جمع‌آوری کند. این مسیر به علت رخداد بدترین تصادفات موتور مشهور شد. درنتیجه، موتورسواران و رانندگانی که به ماکائو می‌آیند آن را به چشم یکی از مسیرهای کشنده می‌بینند.
بدترین تصادف
در طی این سالیان، مسابقات ماکائو تصادفات فاجعه‌بار زیادی را به چشم دیده است اما یکی از آن‌ها غیرمعمول‌ترین تصادفی بود که در خارج از مسیر مسابقه رخ داد. در سال ۱۹۹۳ آندلی چان، عضو انجمن تیم نه‌چندان شناخته‌شده‌ی "جرائم سه‌گانه"، در حال رقابت در مسیر یکی از مسابقات بود. پس از آنکه ماشین او به دلیل داشتن قطعات غیرقانونی رد صلاحیت شد، چان و مکانیک خودرویش پس از برگشت به هتل توسط رقبایشان، به ضرب گلوله از پا درآمدند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر