۶ نکته راجع به فوکوس که باید بدانید
چقدر سیستم فوکوس دوربین خود را می شناسید؟ در این مطلب می خواهیم نکاتی راجع به فوکوس بگوییم که شاید شما را متعجب کنند.
لنزک: چقدر سیستم فوکوس دوربین خود را می شناسید؟ در این مطلب می خواهیم نکاتی راجع به فوکوس بگوییم که شاید شما را متعجب کنند.
اگر تا به حال با سیستم فوکوس دوربین DSLR خود مشکل داشته اید، نگران نباشید، شما تنها نیستید. البته، معمولاً دلیل فوکوس نامناسب در عکس ها استفاده غلط عکاس از دامنه وسیع سیستم فوکوس دوربین است، نه سیستم فوکوس خود دوربین.
قدرت فوکوس عکس ها را می توانید به راحتی و با خواندن دفترچه راهنمای دوربین بالا ببرید، و طبیعتاً هر چه بیشتر از دوربین استفاده کنید و بیشتر در این راه تجربه کسب کنید بهتر می توانید راجع به نحوه صحیح استفاده از سیستم فوکوس دوربین تصمیم بگیرید.
اما مسائلی وجود دارد که بر روی قدرت و سرعت فوکوس دوربین تأثیر می گذارند اما آشکار نیستند. در ادامه به ۶ مورد راجع به فوکوس اشاره می کنیم که احتمالاً راجع به آنها اطلاعی ندارید.
۱-فوکوس خودکار با به روز رسانی Firmware می تواند تقویت شود
از به روز بودن نسخه بودن Firmware دوربین خود اطمینان حاصل کنید. علاوه بر برطرف کردن Bug ها ( اشکالات برنامه نویسی ) معمولاً شرکت ها در نسخه های جدید تر Firmware قدرت و سرعت فوکوس خودکار دوربین ها را هم تقویت می کنند.
برای مثال می توان به سیستم فوکوس خودکار دوبین Canon EOS ۵D Mark III اشاره کرد. زمانی که این دوربین به بازار عرضه شد، حساسیت نقطه مرکزی آن تنها برای لنز هایی که دیافراگم آنها تا f/۵.۶ باز می شد، کارکرد داشت.
اگر بخواهید از مبدل لنز تله استفاده کنید باید به این نکته توجه داشته باشید، که ترکیب لنز و مبدل تله آن ممکن است دیافراگمی بالاتر از f/۵.۶ بدهد. برای مثال استفاده از یک مبدل ۱٫۴x با لنز ۴۰۰mm f/۵.۶ لنزی با مشخصات ۵۶۰mm f/۸ را نتیجه خواهد داد که همانطور که می بینید دیافراگم این لنز بیشتر از f/۵.۶ است.
اگرچه بعد از مدتی نسخه ۱٫۲٫۱ Firmware این دوربین ارائه شد، که با نصب این نسخه از Firmware دوربین ۵D Mark III می توانست بر روی نقطه مرکزی فوکوس خودکار، تا دیافراگم f/۸ هم کارکرد خوبی داشته باشد، همچنین در زمان استفاده از Canon Speedlite سرعت فوکوس این دوربین بالاتر می رود.
۲-ممکن است ترکیب دوربین و لنز شما با مشکل فوکوس جلو یا عقب مواجه باشد
گاهی اوقات دوربین به شما اعلام می کند که بر روی سوژه فوکوس کرده است، اما در عکس نهایی خواهید دید که سوژه در فوکوس نیست!
دلیل این مسأله این است که ترکیب بعضی دوربین ها با بعضی لنز ها در فوکوس در جلو ( وقتی که فوکوس جلوتر از سوژه انجام می شود ) یا فوکوس در عقب ( وقتی که فوکوس عقب تر از سوژه انجام می شود ) مشکل دارند.
برای بالا بردن دقت فوکوس، شرکت های سازنده دوربین در اکثر دوربین های DSLR قابلیتی با نام Autofocus Micro Adjustment یا AFMA وجود دارد که با استفاده از آن می توانید فوکوس دوربین را تنظیم کنید.
AF Micro Adjustments به شما این امکان را می دهد تا بتوانید اشتباه فوکوس را جبران کنید. می توانید با انجام آزمایشاتی جبران فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید و یا می توانید با استفاده از نرم افزار های کالیبره فوکوس مانند FoCal جبران فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید.
شما باید با هر ترکیب دوربین و لنز فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید، همچنین باید AF Micro Adjustment را برای پایین ترین زوم و بالاترین زوم لنز هم تنظیم کنید، چرا که خطای فوکوس معمولاً در فاصله کانونی های مختلف متفاوت است.
Focus Shift -۳ در دیافراگم بسته می تواند باعث خطا در فوکوس شود
تصویری که در نمایاب یا Visor دوربین های DSLR می بینید، تصویری است که با باز ترین مقدار ممکن دیافراگم لنز نمایش داده شده است ( مانند f/۴ در لنز ۱۷-۴۰mm f/۴ ) حتی اگر کوچکترین دیافراگم ممکن برای عکاسی انتخاب شده باشد.
دوربین با این کار بیشترین مقدار نور ممکن را به سنسور می رساند تا بتواند بهتر فوکوس کند. همچنین عمق میدان هم در کمترین حالت ممکن خواهد بود، در نتیجه سیستم خودکار دوربین می تواند بهتر و دقیق تر تفاوت بین نقاط داخل منطقه فوکوس و نقاط خارج از منطقه فوکوس را تشخیص دهد و در نهایت فوکوس دقیق تری خواهد داشت.
اگر برای عکاسی دیافراگم بسته تری را انتخاب کنید، در لحظه عکاسی دیافراگم دوربین به آن مقداری که شما تنظیم کردید تغییر اندازه می دهد.
اما با اینکه ممکن است لنز در بازترین حالت دیافراگم فوکوس دقیقی داشته باشد، باز هم ممکن است کمی فوکوس جلو یا فوکوس عقب در دیافراگم های بسته تر داشته باشد، این خطا با نام Focus Shift ( تغییر فوکوس ) شناخته می شود.
اگر دیافراگم خیلی بسته ای انتخاب کنید، عمق میدان بالا به شما اجازه می دهد تا بتوانید با جبران فوکوس خطای Focus Shift را اصلاح کنید. اگر چه در دیافراگم های باز خطای Focus Shift محسوس است.
لنز های ثابت یا Prime با دیافراگم بسیار بازی که دارند ( مانند f/۱.۲ و f/۱.۴ ) خطای Focus Shift در آنها بسیار مشهود است. پس بهتر است قبل از عکاسی عمق میدان واقعی ای که در عکس نهایی خواهید داشت را بررسی کنید و فوکوس عکس را در آن چک کنید. استفاده از قابلیت Live View این کار را برای شما ساده کرده است.
4- فوکوس می تواند با زوم کردن لنز تغییر کند
فوکوس با دقت در زوم پایین کار سختی است، مخصوصاً در زمانی که قابلیت Live View وجود نداشت. برای مقابله با این مشکل، عکاسان معمولاً بر روی سوژه تا آخرین فاصله کانونی زوم می کنند و در این شرایط بر روی سوژه فوکوس می کنند، و سپس با کم کردن زوم کادر را آنطور که می خواهند می بندند و عکس می گیرند.
هنوز هم اگر از لنز های Parfocal استفاده می کنید، می توانید برای فوکوس کردن از این تکنیک استفاده کنید. Parfocal لنز های زومی هستند که با تغییر دادن فاصله کانونی آنها فوکوس تغییر نمی کند.
مشکل اینجاست که اکثر لنز های AF ای که این روز ها ساخته می شوند Varifocal هستند، و این لنز ها با تغییر دادن فاصله کانونیشان فوکوس را از دست می دهند. با این لنز ها اگر زوم کنید، بر روی سوژه فوکوس کنید و زوم را برگردانید آن قسمتی که بر روی آن فوکوس کرده بودید از فوکوس خارج می شود.
این مسأله در فیلم برداری هم وجود دارد، وقتی زوم می کنید فوکوس تغییر می کند و این فوکوس برای چشم بیننده واضح است.
وقتی از سوژه ای ثابت عکاسی می کنید، چند انتخاب برای مقابله با این مشکل دارید: بعد از اینکه زوم را تغییر دادید دوباره فوکوس کنید ( کار ساده ایست! ) یا می توانید حالت فوکوس خودکار AI Servo AF / Continuous AF را فعال کنید تا دوربین خود به صورت خودکار با تغییر کردن فاصله کانونی فوکوس را تغییر دهد.
۵-اکثر سنسور های فوکوس خودکار بر روی خطوط افقی بهتر فوکوس می کنند
اکثر دوربین های DSLR، سنسور های فوکوس خودکار به صورت خطوط عمودی دارند. این سنسور ها ( نقاط فوکوس خودکاری که در Visor می بینید ) تضاد رنگی را در خطوط عمودی محاسبه می کنند. جالب است که بدانید این خطوط عمودی بر روی خطوط افقی که آنها را قطع می کنند بهتر می توانند فوکوس کنند.
خیلی از نقاط مرکزی فوکوس خودکار در دوربین ها از سنسوری با نام Cross-type استفاده می کنند، این سنسور ها تضاد رنگی را هم در خطوط عمودی و هم در خطوط افقی بررسی می کنند. این نقاط دقت بالاتری دارند، البته تنها زمانی به این شکل عمل می کنند که از لنزی با دیافراگم باز استفاده شود. دوربین های گران قیمت چند نقطه فوکوس خودکار با سنسور Cross-type دارند، و شاید سنسور های فوکوس خودکار قوی تری برای محاسبه خطوط مورب هم داشته باشند.
اگر فوکوس خودکار دوربین شما با مشکل مواجه است، پشت سر هم بر روی سوژه ای فوکوس کنید ( کاری که با نام «Hunting» - «شکار» معروف است )، و سپس دوربین را ۹۰ درجه بچرخانید. هر خطی که قبل از چرخاندن دوربین با خطوط عمودی سنسور موازی بوده با این کار با آن خطوط عمودی فوکوس خودکار برخورد دارد، که این امر امکان فوکوس کردن بر روی آن سوژه را بیشتر می کند.
بعد از اینکه توانستید بر روی سوژه فوکوس کنید، می توانید با تغییر دادن فوکوس لنز به حالت دستی، دوربین را چرخانده و به حالت اولیه برگردانید، حواستان باشد در زمان چرخش دوربین، نباید دوربین جلو یا عقب برود.
۶-فوکوس کردن روی فاصله Hyperfocal می تواند در گرفتن عکس هایی واضح تر به شما کمک کند
عکاسان منظره معمولاً از تکنیک Hyperfocal برای فوکوس استفاده می کنند تا بتوانند کنترل بیشتری بر روی عمق میدان عکس داشته باشند.
عمق میدان ( یا عمق محدوده فوکوس ) با چندین چیز تغییر می کند؛ فاصله کانونی لنز، اندازه سنسور داخل دوربین و مقدار دیافراگم انتخاب شده. اما این که شما در کجا فوکوس کرده اید هم تأثیر بسیار بالایی در عمق میدان عکس دارد.
عمق میدان از نقطه ای که بر روی آن فوکوس کردید هم به سمت دوربین و هم به سمت خارج از دوربین ادامه دارد. وقتی بر روی نزدیک ترین سوژه در یک منظره فوکوس می کنید، تمام قسمت های جلو تر از نقطه فوکوس با خارج شدن از عمق میدان از دست رفته محسوب می شوند.
با فوکوس کردن به صورت دستی بر روی نقطه ای دورتر ( فاصله Hyperfocal ) می توانید سوژه های نزدیک تر را داخل محدوده عمق میدان قرار دهید، و همچنین مقدار بیشتری از پس زمینه را واضح ثبت کنید.
اگر تا به حال با سیستم فوکوس دوربین DSLR خود مشکل داشته اید، نگران نباشید، شما تنها نیستید. البته، معمولاً دلیل فوکوس نامناسب در عکس ها استفاده غلط عکاس از دامنه وسیع سیستم فوکوس دوربین است، نه سیستم فوکوس خود دوربین.
قدرت فوکوس عکس ها را می توانید به راحتی و با خواندن دفترچه راهنمای دوربین بالا ببرید، و طبیعتاً هر چه بیشتر از دوربین استفاده کنید و بیشتر در این راه تجربه کسب کنید بهتر می توانید راجع به نحوه صحیح استفاده از سیستم فوکوس دوربین تصمیم بگیرید.
اما مسائلی وجود دارد که بر روی قدرت و سرعت فوکوس دوربین تأثیر می گذارند اما آشکار نیستند. در ادامه به ۶ مورد راجع به فوکوس اشاره می کنیم که احتمالاً راجع به آنها اطلاعی ندارید.
۱-فوکوس خودکار با به روز رسانی Firmware می تواند تقویت شود
از به روز بودن نسخه بودن Firmware دوربین خود اطمینان حاصل کنید. علاوه بر برطرف کردن Bug ها ( اشکالات برنامه نویسی ) معمولاً شرکت ها در نسخه های جدید تر Firmware قدرت و سرعت فوکوس خودکار دوربین ها را هم تقویت می کنند.
برای مثال می توان به سیستم فوکوس خودکار دوبین Canon EOS ۵D Mark III اشاره کرد. زمانی که این دوربین به بازار عرضه شد، حساسیت نقطه مرکزی آن تنها برای لنز هایی که دیافراگم آنها تا f/۵.۶ باز می شد، کارکرد داشت.
اگر بخواهید از مبدل لنز تله استفاده کنید باید به این نکته توجه داشته باشید، که ترکیب لنز و مبدل تله آن ممکن است دیافراگمی بالاتر از f/۵.۶ بدهد. برای مثال استفاده از یک مبدل ۱٫۴x با لنز ۴۰۰mm f/۵.۶ لنزی با مشخصات ۵۶۰mm f/۸ را نتیجه خواهد داد که همانطور که می بینید دیافراگم این لنز بیشتر از f/۵.۶ است.
اگرچه بعد از مدتی نسخه ۱٫۲٫۱ Firmware این دوربین ارائه شد، که با نصب این نسخه از Firmware دوربین ۵D Mark III می توانست بر روی نقطه مرکزی فوکوس خودکار، تا دیافراگم f/۸ هم کارکرد خوبی داشته باشد، همچنین در زمان استفاده از Canon Speedlite سرعت فوکوس این دوربین بالاتر می رود.
۲-ممکن است ترکیب دوربین و لنز شما با مشکل فوکوس جلو یا عقب مواجه باشد
گاهی اوقات دوربین به شما اعلام می کند که بر روی سوژه فوکوس کرده است، اما در عکس نهایی خواهید دید که سوژه در فوکوس نیست!
دلیل این مسأله این است که ترکیب بعضی دوربین ها با بعضی لنز ها در فوکوس در جلو ( وقتی که فوکوس جلوتر از سوژه انجام می شود ) یا فوکوس در عقب ( وقتی که فوکوس عقب تر از سوژه انجام می شود ) مشکل دارند.
برای بالا بردن دقت فوکوس، شرکت های سازنده دوربین در اکثر دوربین های DSLR قابلیتی با نام Autofocus Micro Adjustment یا AFMA وجود دارد که با استفاده از آن می توانید فوکوس دوربین را تنظیم کنید.
AF Micro Adjustments به شما این امکان را می دهد تا بتوانید اشتباه فوکوس را جبران کنید. می توانید با انجام آزمایشاتی جبران فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید و یا می توانید با استفاده از نرم افزار های کالیبره فوکوس مانند FoCal جبران فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید.
شما باید با هر ترکیب دوربین و لنز فوکوس خودکار دوربین را تنظیم کنید، همچنین باید AF Micro Adjustment را برای پایین ترین زوم و بالاترین زوم لنز هم تنظیم کنید، چرا که خطای فوکوس معمولاً در فاصله کانونی های مختلف متفاوت است.
Focus Shift -۳ در دیافراگم بسته می تواند باعث خطا در فوکوس شود
تصویری که در نمایاب یا Visor دوربین های DSLR می بینید، تصویری است که با باز ترین مقدار ممکن دیافراگم لنز نمایش داده شده است ( مانند f/۴ در لنز ۱۷-۴۰mm f/۴ ) حتی اگر کوچکترین دیافراگم ممکن برای عکاسی انتخاب شده باشد.
دوربین با این کار بیشترین مقدار نور ممکن را به سنسور می رساند تا بتواند بهتر فوکوس کند. همچنین عمق میدان هم در کمترین حالت ممکن خواهد بود، در نتیجه سیستم خودکار دوربین می تواند بهتر و دقیق تر تفاوت بین نقاط داخل منطقه فوکوس و نقاط خارج از منطقه فوکوس را تشخیص دهد و در نهایت فوکوس دقیق تری خواهد داشت.
اگر برای عکاسی دیافراگم بسته تری را انتخاب کنید، در لحظه عکاسی دیافراگم دوربین به آن مقداری که شما تنظیم کردید تغییر اندازه می دهد.
اما با اینکه ممکن است لنز در بازترین حالت دیافراگم فوکوس دقیقی داشته باشد، باز هم ممکن است کمی فوکوس جلو یا فوکوس عقب در دیافراگم های بسته تر داشته باشد، این خطا با نام Focus Shift ( تغییر فوکوس ) شناخته می شود.
اگر دیافراگم خیلی بسته ای انتخاب کنید، عمق میدان بالا به شما اجازه می دهد تا بتوانید با جبران فوکوس خطای Focus Shift را اصلاح کنید. اگر چه در دیافراگم های باز خطای Focus Shift محسوس است.
لنز های ثابت یا Prime با دیافراگم بسیار بازی که دارند ( مانند f/۱.۲ و f/۱.۴ ) خطای Focus Shift در آنها بسیار مشهود است. پس بهتر است قبل از عکاسی عمق میدان واقعی ای که در عکس نهایی خواهید داشت را بررسی کنید و فوکوس عکس را در آن چک کنید. استفاده از قابلیت Live View این کار را برای شما ساده کرده است.
4- فوکوس می تواند با زوم کردن لنز تغییر کند
فوکوس با دقت در زوم پایین کار سختی است، مخصوصاً در زمانی که قابلیت Live View وجود نداشت. برای مقابله با این مشکل، عکاسان معمولاً بر روی سوژه تا آخرین فاصله کانونی زوم می کنند و در این شرایط بر روی سوژه فوکوس می کنند، و سپس با کم کردن زوم کادر را آنطور که می خواهند می بندند و عکس می گیرند.
هنوز هم اگر از لنز های Parfocal استفاده می کنید، می توانید برای فوکوس کردن از این تکنیک استفاده کنید. Parfocal لنز های زومی هستند که با تغییر دادن فاصله کانونی آنها فوکوس تغییر نمی کند.
مشکل اینجاست که اکثر لنز های AF ای که این روز ها ساخته می شوند Varifocal هستند، و این لنز ها با تغییر دادن فاصله کانونیشان فوکوس را از دست می دهند. با این لنز ها اگر زوم کنید، بر روی سوژه فوکوس کنید و زوم را برگردانید آن قسمتی که بر روی آن فوکوس کرده بودید از فوکوس خارج می شود.
این مسأله در فیلم برداری هم وجود دارد، وقتی زوم می کنید فوکوس تغییر می کند و این فوکوس برای چشم بیننده واضح است.
وقتی از سوژه ای ثابت عکاسی می کنید، چند انتخاب برای مقابله با این مشکل دارید: بعد از اینکه زوم را تغییر دادید دوباره فوکوس کنید ( کار ساده ایست! ) یا می توانید حالت فوکوس خودکار AI Servo AF / Continuous AF را فعال کنید تا دوربین خود به صورت خودکار با تغییر کردن فاصله کانونی فوکوس را تغییر دهد.
۵-اکثر سنسور های فوکوس خودکار بر روی خطوط افقی بهتر فوکوس می کنند
اکثر دوربین های DSLR، سنسور های فوکوس خودکار به صورت خطوط عمودی دارند. این سنسور ها ( نقاط فوکوس خودکاری که در Visor می بینید ) تضاد رنگی را در خطوط عمودی محاسبه می کنند. جالب است که بدانید این خطوط عمودی بر روی خطوط افقی که آنها را قطع می کنند بهتر می توانند فوکوس کنند.
خیلی از نقاط مرکزی فوکوس خودکار در دوربین ها از سنسوری با نام Cross-type استفاده می کنند، این سنسور ها تضاد رنگی را هم در خطوط عمودی و هم در خطوط افقی بررسی می کنند. این نقاط دقت بالاتری دارند، البته تنها زمانی به این شکل عمل می کنند که از لنزی با دیافراگم باز استفاده شود. دوربین های گران قیمت چند نقطه فوکوس خودکار با سنسور Cross-type دارند، و شاید سنسور های فوکوس خودکار قوی تری برای محاسبه خطوط مورب هم داشته باشند.
اگر فوکوس خودکار دوربین شما با مشکل مواجه است، پشت سر هم بر روی سوژه ای فوکوس کنید ( کاری که با نام «Hunting» - «شکار» معروف است )، و سپس دوربین را ۹۰ درجه بچرخانید. هر خطی که قبل از چرخاندن دوربین با خطوط عمودی سنسور موازی بوده با این کار با آن خطوط عمودی فوکوس خودکار برخورد دارد، که این امر امکان فوکوس کردن بر روی آن سوژه را بیشتر می کند.
بعد از اینکه توانستید بر روی سوژه فوکوس کنید، می توانید با تغییر دادن فوکوس لنز به حالت دستی، دوربین را چرخانده و به حالت اولیه برگردانید، حواستان باشد در زمان چرخش دوربین، نباید دوربین جلو یا عقب برود.
۶-فوکوس کردن روی فاصله Hyperfocal می تواند در گرفتن عکس هایی واضح تر به شما کمک کند
عکاسان منظره معمولاً از تکنیک Hyperfocal برای فوکوس استفاده می کنند تا بتوانند کنترل بیشتری بر روی عمق میدان عکس داشته باشند.
عمق میدان ( یا عمق محدوده فوکوس ) با چندین چیز تغییر می کند؛ فاصله کانونی لنز، اندازه سنسور داخل دوربین و مقدار دیافراگم انتخاب شده. اما این که شما در کجا فوکوس کرده اید هم تأثیر بسیار بالایی در عمق میدان عکس دارد.
عمق میدان از نقطه ای که بر روی آن فوکوس کردید هم به سمت دوربین و هم به سمت خارج از دوربین ادامه دارد. وقتی بر روی نزدیک ترین سوژه در یک منظره فوکوس می کنید، تمام قسمت های جلو تر از نقطه فوکوس با خارج شدن از عمق میدان از دست رفته محسوب می شوند.
با فوکوس کردن به صورت دستی بر روی نقطه ای دورتر ( فاصله Hyperfocal ) می توانید سوژه های نزدیک تر را داخل محدوده عمق میدان قرار دهید، و همچنین مقدار بیشتری از پس زمینه را واضح ثبت کنید.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر