سه کروکی آلمانی

مجله تخت گاز - میلاد میرعابدینی: نام آلمان در صنعت خودروسازی دنیا، با مهندسی بی نظیر، کیفیت فوق العاده و تکنولوژی روز گره خورده است. در این مطلب نمایندگان 3 خودروساز بزرگ آلمانی را زیر ذره بین تخت گاز قرار دادیم. سه کروکی اسپرتی که ساخته شده اند تا اوج لذت رانندگی را به شما هدیه کنند. این مقایسه از چند جهت قابل بررسی است. در دیدگاه نخست، دو خودرو موتور عقب در مقابل یک خودرو موتور جلو قرار گرفته اند.


تقابل یک خودرو دو دیفرانسیل با دو خودروی دیفرانسیل عقب را نیز می توان مورد بررسی قرار داد. هم چنین از زاویه مقایسه یک خودرو توربو با دو خودرو مجهز به پیشرانه های اتمسفریک( تنفس طبیعی) نیز می توان به این تست گروهی نگاه کرد.

اما از هر منظری که به این مقایسه نگاه می کنیم، در می یابیم که آئودی خوش چهره در پس ۲ رقیب اشتوتگارتی قرار می گیرد. جذابیت های حرکتی و فنی پورشه ۹۱۱ کروکی تمامی ندارد و مرسدس بنزSL ۶۳ نیز از نظر سطح تجهیزات و استفاده از تکنولوژی های جدید، پیشتاز سگمنت خود به شمار می رود. آئودی R۸ هم با ظاهری فریبنده به این مقایسه آمده تا همه سرها را به سوی خود برگرداند. پس در ادامه، مقایسه این ۳ خودرو که در نگاه اول کاملا مشابه یکدیگرند، اما در باطن زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند را از دست ندهید.

پورشه ۹۱۱ کاررا S

اصالت خلاصه شده در سه رقم!

از سال ۱۹۶۳ تا کنون، ۹۱۱ به عنوان نماینده پورشه در کلاس کوپه های اسپرت ایفای نقش کرده است. ۹۱۱ در عمر نیم قرنی خود، شاخصه های اصلی طراحی اش را حفظ کرده است و پورشه سعی کرده تا ظاهر ۹۱۱ را از مد گرایی و تغییرات آنچنانی دور نگه دارد.

تنها در نسل پنجم بود که پورشه تصمیم گرفت ۹۱۱ را دست خوش تغییرات اساسی کند. هفتمین نسل ۹۱۱ با کد ۹۹۱، در سال ۲۰۱۲ به بازار آمد. گونه کابریو ۹۱۱ نیز مدتی پس از معرفی مدل کوپه، در نمایشگاه دیترویت رونمایی شد. پلت فرم جدید نسل هفتم، چهارمین پلت فرم استفاده شده برای ۹۱۱ است و نخستین بار در این مدل مورد استفاده قرار گرفته است. ۹۱۱ ویرایش‌ها و مدل های گوناگونی را شامل می شود و از این نظر دایره مخاطبان گسترده ای دارد. در این مقایسه اما، ۹۱۱ کاررا S کابریو، با پیشرانه ۶ سیلندر BOXER شرکت کرده است.


پی بردن به شباهت های ظاهری ۹۱۱ جدید با اجدادش کار سختی نیست و از هر زاویه ای که به ۹۱۱ نگاه کنید، متوجه این شباهت ها خواهید شد. این یک ویژگی منحصر به فرد برای ۹۱۱ به شمار می رود و همین طراحی خاص، تا حدودی ۹۱۱ را از سایر کوپه های اسپرت جدید متمایز کرده است.

چراغ های گرد جلو، پیشرانه ای که در قسمت عقب قرار گرفته است، چراغ های باریک عقب و گلگیرهای برجسته جلو، همه و همه از المان های اصلی طراحی ۹۱۱ هستند. آینه های جانبی در این مدل، پس از ۱۵ سال به روی درها برگشته اند. که این مورد، علاوه بر تاثیر بسزایی که در زیبایی گذاشته، به بهبود آیرودینامیک نیز کمک شایانی کرده است. هم‌چنین نحوه باز شدن اسپویلر عقب نسبت به نسل های قبلی متفاوت است و خبری از آکاردئون لاستیکی همیشگی در این قسمت نیست. سقف پارچه ای ۹۱۱, از بهترین سقف های پارچه ای در جهان است و شایعه شده برای طراحی این سقف و مکانیزم باز و بسته شدن آن، ۸ مهندس به مدت ۴ سال روی آن کار کرده اند! البته وزن ۹۱۱ کابریو از مدل کوپه بیشتر است و از این نظر آمار و ارقام متفاوتی در شتاب گیری دارد.

در طراحی کابین نیز ۹۱۱ همان شاخصه های خاص خودش را دارد. مانند تمام محصولات پورشه، استارت در سمت چپ فرمان قرار گرفته است. هم‌چنین نشان دهنده پشت فرمان متشکل از ۵ دایره و خط صاف بالای داشبورد، مهر تاییدی بر اصالت طراحی کابین هستند. بخش میانی کنسول نیز مانند پورشه پانامرا و کاین به صورت شیبدار طراحی شده و تعدادی دکمه را در خود جای داده است. کابین ۹۱۱ زرق‌وبرق مرسدس بنز SL۶۳ را ندارد، اما در عین سادگی، فوق العاده با کیفیت است و حس خالص یک خودروی اسپرت را به سرنشینان منتقل می کند.

تمام امکانات کابین برای ۲ سرنشین تدارک دیده شده و از صندلی های عقب، می توان برای قرار دادن اشیاء و کیف دستی استفاده کرد. صندلی های ۹۱۱ هم‌چون صندلی های سایر محصولات پورشه، اسپرت و باریک هستند. سفتی صندلی ها در طولانی مدت سرنشینان را خسته می کند و از این جهت راحتی صندلی های بنز را ندارند. سیستم صوتی BURMESTER ۸۲۱ وات قدرت دارد و حتی در حالت باز بودن سقف نیز عملکرد فوق العاده ای از خود به نمایش می گذارد.

۹۱۱ جدید نسبت به قبل ۴۰ کیلوگرم سبک تر شده است و از بنز و آئودی سبک تر است. در سال ۲۰۱۲، ۹۱۱ به عنوان خودروی ایده آل رانندگی برگزیده شد. این خودروی افسانه ای از یک پیشرانه ۶ سیلندر خورجینی BOXER با نسبت تراکم ۱۲.۵ به ۱.۴ بهره می برد. از سال ۱۹۶۳ تا کنون، پیشرانه ۹۱۱ در قسمت عقب قرار داشته است و همین عامل باعث شده تا برخلاف اکثر خودروهای کروکی، فضای بار مناسبی در اختیار سرنشینان باشد. در مدل کاررا S، پیشرانه ۳.۸ لیتر حجم دارد و قادر است ۴۰۰ اسب بخار نیرو و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور تولید کند.

قدرت تولید شده به محور عقب منتقل می شود و همین عامل باعث شده تا لذت سواری مدل کاررا S نسبت به مدل کاررا ۴ ( دو دیفرانسیل ) بیشتر باشد و حتی در صورت روشن بودن سیستم کنترل پایداری، قسمت عقب خودرو تمایل به در رفتن و بازی کردن داشته باشد! ۹۱۱جدید، صفر تا ۱۰۰ کیلومتر را ظرف ۴.۳ ثانیه طی می کند. البته در مدل های مجهز به گیرباکس ۶ سرعته دستی، این عدد به ۴.۵ ثانیه می‌رسد. هم‌چنین این خودرو توانسته یک دور پیست نوربرگ‌رینگ را در ۷ دقیقه و ۴۰ ثانیه طی کند.


۹۱۱ از گیرباکس ۷ سرعته PDK بهره می برد. این گیرباکس دبل کلاچ عملکرد فوق العاده ای دارد و در ۸۰ درصد انواع پوشه مورد استفاده قرار می گیرد. هنگام تعویض دنده ضربات محسوسی به کابین وارد می شود که این ضربات لذت سواری اسپرت را چاشنی رانندگی با ۹۱۱ می کنند. تعلیق جلو از نوع مک فرسون است و از بازوهای تعادلی بهره می برد و تعلیق عقب نیز از نوع مولتی لینک است. سامانه مدیریت فعال سیستم تعلیق پورشه (PASM) در ۲ حالت اسپرت و نرمال تنظیم می شود.

هم‌چنین ۹۱۱ از سامانه کنترل دینامیکی شاسی پورشه (PDCC) بهره می برد و سیستم PTV نیز نیروی وارد شده به چرخ ها را کنترل می کند. وضعیت رانندگی در ۲ حالت اسپرت و اسپرت پلاس تنظیم می شود و در حالت اسپرت پلاس، با استفاده از لانچ کنترل، ۹۱۱حداکثر شتاب خود را به نمایش می گذارد. نکته جالب در خصوص ۹۱۱ جدید، تغییر عملکرد دسته موتورها بر اساس حالت های رانندگی است. هم‌چنین صدای خارج شده از اگزوزها توسط دکمه های داخل کابین قابل تنظیم است.

۹۱۱ هم‌چون بنز SL۶۳ خوش صدا نیست و در حالت شهری صدایی شبیه جارو برقی دارد! البته در حالت اسپرت پلاس و خارج کردن کیت اگزوز از حالت شهری، ۹۱۱ صدای نسبتا قابل قبولی را به نمایش می گذارد. در کل می توان ۹۱۱ کاررا S را یکی از بهترین خودروهای اسپرت سقف بازشوی حال حاضر جهان خطاب کرد. احساس سواری آن کاملا احساس یک خودرو اسپرت است، در حالی که احساس سواری با ۲ خودروی دیگر، شباهت بیشتری به اتومبیل های گرند تورر دارد.

مرسدس بنزAMGSL۶۳،

مشخصاتش به قدرت حیوانی ختم نمی شود!

مرسدس بنز SL کلاس نخستین بار در سال ۱۹۵۴ معرفی شد و با مدل هایی نظیر پاگودا، گالوینگ و اتاق R۱۰۷ جاودانه شد. نسل جدید SL کلاس با کد اتاق R۲۳۱ در نمایشگاه دیترویت ۲۰۱۱ معرفی شد.

SL۶۳ AMG گونه ویرایش شده SL کلاس به سلیقه AMG است. SL۶۳ تنها کروکی مجهز به سقف فلزی تاشو و تنها خودروی موتور جلو در این مقایسه است و بر عکس ۲ خودرو دیگر، از پیشرانه توربو بهره می برد.


در ابتدای معرفی SL جدید، خیلی از منتقدین، طراحی آن را زیر سوال بردند و خیلی ها بر این عقیده بودند که فاکتور اصالت از ظاهر SL کلاس رفته است. اما وقتی با دقت به ظاهر SL۶۳ نگاه می کنیم، به شباهت های منحصر به فرد این فرزند اشتوتگارتی با اجداد خود پی می بریم. فرم بدنه SL۶۳ عضلانی و زیباست و در عین اسپرت بودن، حسی لوکس را نیز به بیننده منتقل می‌کند. چراغ های جلو بی شباهت به چشمان عقاب نیستند و در طراحی چراغ های عقب، از نسل های قبلی الهام گرفته شده است. هم‌چون پورشه، آینه ها پس از چند نسل به روی درها منتقل شده اند و دید خوبی را در اختیار راننده قرار می دهند. سقف فلزی SL۶۳ ظرف ۱۶ ثانیه جمع می شود.

این سقف Hard Top به سامانه Magic Sky مجهز شده است و قسمت شیشه ای آن در مقابل نور خورشید تار می شود و اشعه های مضر را فیلتر می کند. هنگام باز بودن سقف، بادگیری برقی میان ۲ صندلی قرار می گیرد تا از بروز اغتشاش داخل کابین جلوگیری کند. هم‌چنین سیستم AIRSCRAF به وسیله فن های نصب شده در پشت صندلی ها، هنگام باز بودن سقف دمای داخل را با دمای بیرون تنظیم می کند تا حتی در فصول سرد نیز بتوانید از رانندگی با سقف باز لذت ببرید. SL۶۳ از نظر لوکس بودن و توجه به جزییات، بهترین کابین را میان ۲ خودرو دیگر دارد. صندلی های SL۶۳ راحت تر از پورشه هستند و علاوه بر تنظیمات برقی، به گرمکن، خنک کننده و ماساژور نیز مجهز شده اند. SL۶۳ از نظر تجهیزات و تجمل گرایی چیزی از لوکس‌ترین سدان های بنز کم ندارد. نورپردازی کابین در سه رنگ مختلف قابل تنظیم است و هنگام رانندگی با SL۶۳، حسی منحصربه‌فرد از کار کردن تعداد زیادی سامانه الکترونیکی در پس زمینه ماجرا به راننده دست می‌دهد.

البته همین حس و حال الکترونیکی به مذاق افرادی که به دنبال یک رانندگی خالص اسپرت هستند خوش نمی آید. دریچه‌های سیستم تهویه فرمی کلاسیک دارند و همچون مدل R۱۰۷ به صورت دایره ای طراحی شده اند. وقتی از کابین ساده پورشه وارد کابین SL۶۳ می شوید، احساس یک غریبه در شهری شلوغ به شما دست می‌دهد. البته با وجود سامانه COMAND، کار کردن با سیستم های مختلف ساده است و محل حساب شده دکمه ها و ابزارک ها به هیچ عنوان سرنشین را گیج نمی کند. بالشتک های باد شونده در طرفین صندلی ها، در پیچ های تند به حفظ تعادل سرنشینان کمک شایانی می کنند. تریم داخلی مدل مورد آزمایش نیز از نوع فیبرکربن است و حس اسپرت داخل کابین را دو چندان می کند.


SL۶۳ AMG از یک پیشرانه ۸ سیلندر ۵.۵ لیتری بهره می برد. این پیشرانه توربو دوقلو قادر است ۵۳۰ اسب بخار و ۷۹۹ نیوتن متر گشتاور تولید کند. این قابلیت های خیره‌کننده پیشرانه در حالی SL۶۳ را در موقعیت برتر دینامیکی نسبت به ۲ خودرو دیگر قرار داده، که اگر با پرداخت مبلغ ۹۰۰۰ دلار پکیج KITPERFORMANCE را برای آن سفارش دهید، این اعداد و ارقام به ۵۵۷ اسب بخار و ۹۰۰ نیوتن متر می رسند.

این مرسدس‌بنز دوست داشتنی علی رغم وزن ۱۸۶۶ کیلویی اش، صفر تا ۱۰۰ تا را ظرف ۳.۵ ثانیه طی می کند و از این نظر قابل مقایسه با خودرویی نظیر شلبی GT۵۰۰ و فقط کندتر از فراری ۴۵۸ و وایپر SRT است. SL۶۳ AMG حتی از SLS هم پر شتاب تر است و ۴۰۰ متر را ظرف ۱۱.۸ ثانیه طی می کند. کسب سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت با این خودرو به راحتی کسب سرعت ۸۰ کیلومتر است. نقطه قوت SL۶۳ نسبت به ۲ خودرو دیگر این مقایسه، صدای فوق العاده جذاب و بم خارج شده از اگزوزهاست که میل به گاز دادن را در راننده افزایش می دهد. گیرباکس ۷ سرعته با کلاچ روغنی اتوماتیک MCT، عملکرد بی نظیری دارد و کاملا با پیشرانه هماهنگ است.

سامانه ABC ( کنترل فعال بدنه) در ۲ حالت اسپرت و کامفورت تنظیم می شود و در سرعت های بالا ارتفاع خودرو را به صورت خودکار کاهش می دهد.
عملکرد فرمان SL63 هم‌چون 911 خارق العاده نیست و قیمت بالایی دارد. اما پیشرانه قدرتمندش باعث شده تا کمتر کروکی اسپرتی در دنیا توان رویارویی با این بنز خوش خط و خال را داشته باشد.

آئودی R8 اسپایدر

زیبای خفته!

بدون شک یکی از زیباترین خودروهای این مقایسه، آئودی R8 اسپایدر است. البته R8هم‌چون دو خودروی دیگر سابقه طولانی ندارد و از سال ۲۰۰۶ به جمع خودروهای اسپرت راه پیدا کرده است. مدل ۲۰۱۴ نسبت به قبل دستخوش تغییراتی نظیر گرافیک جدید چراغ های جلو و عقب، فرم آینه های جانبی و ... شده است. اما فرم کلی خودرو دست نخورده باقی مانده و هم‌چنان زیبا و خوش ترکیب است. آئودی R8 اولین خودروی دنیا بود که در چراغ‌های جلو آن از لامپ های LED استفاده شد. مدل اسپایدر از سقف پارچه ای برخوردار است که باز و بسته شدن آن به ۱۷ ثانیه زمان نیاز دارد. طراحی کابین R8 نیز هم‌چون ظاهر آن زیبا و خوش فرم است.


علی رغم تمام نوآوری‌هایی که در R۸ به چشم می خورد، کابین آن در مقابل دو رقیب دیگر کمی از مد افتاده و قدیمی به نظر می رسد. R۸ ناراحت ترین صندلی ها را میان خودروهای این مقایسه دارد. هم‌چنین سیستم ناوبری آن از آئودی A۳ قدیمی الهام گرفته شده و نسبت به خودروهای ۲۰۱۴، بدوی و کهنه است. هنگام باز بودن سقف جریان هوا به کابین نفوذ می کند و سرنشینان سرمای هوا را در ناحیه زانو احساس می کنند! در مقابل، R۸ از سیستم صوتی BANG and OLUFSEN بهره می‌برد که کیفیت و قدرت بسیار مناسبی دارد.

آئودی R۸ به خودی خود خودروی بسیار جذابی به شمار می رود، اما در مقابل رقبای اشتوتگارتی در این مقایسه حرفی برای گفتن ندارد. R۸ تنها خودروی دو دیفرانسیل این مقایسه است و و از سیستم روزآمد QUATTRO آئودی بهره می برد. از این نظر چسبندگی بسیار مناسبی دارد، اما با توجه به انتقال نیرو به هر چهار چرخ، پایداری R۸ بسیار زیاد است و هیجان رانندگی با آن کم شده است. R۸ از یک پیشرانه ۸ سیلندر ۴.۲ لیتری برخوردار است که در پشت راننده قرار دارد.


این پیشرانه اتمسفریک بدون استفاده از پرخوران قادر است ۴۳۰ اسب بخار قدرت تولید کند. فرمان R۸ محدوده عملیاتی خود را برای راننده مشخص نمی کند و کمی بی حس است. اما خودروی بسیار چابکی است و صدای خارج شده از اگزوزهای آن بسیار جذاب است. هم‌چنین چابکی آن در مسیرهای کوهستانی و پر پیچ و خم به مراتب بهتر از پورشه و بنز است. برای R۸ یک پیشرانه ۱۰ سیلندر نیز عرضه شده که با پیشرانه لامبورگینی گالاردو مشترک است. آئودی R۸ از نظر قدرت تولیدی با بنز SL۶۳ AMG قابل قیاس نیست و همین‌طور از نظر تعادل و لذت رانندگی در پس ۹۱۱ قرار می گیرد. اما زیبایی آن تمام نشدنی است و چسبندگی فوق‌العاده ‌ای دارد.