بازگشت لژیونرها برای بیداری غول هندبال آسیا

آسمان آبی: بی‌گمان سردمدار حضور لژیونرهای هندبال ایران در اروپا را باید برادران استکی (الله‌کرم و سجاد) و علیرضا موسوی دانست که به تیم دیناموبخارست رومانی پیوستند. نباید از این نکته غافل شویم که دینامو تیمی بود که در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا حضور داشته و تیم کم نام و نشانی در هندبال قاره سبز نیست. سجاد استکی هم از گلزنان برجسته این رقابت‌ها بوده و یکی از هفت‌نامزد برترین بازیکن رقابت‌های باشگاه‌های اروپا محسوب می‌شد. در مجموع می‌توان گفت بازی لژیونرهای ما در دینامو بسیار به چشم آمد. شاهو نصرتی، دیگر بازیکنی بود که راه پایتخت رومانی را در پیش گرفت اما او به استوابخارست، دیگر باشگاه مطرح این شهر پیوست. درست است که استوا این سال‌ها درخشش همشهری خود را نداشته، اما این تیم هم از باشگاه‌های مطرح رومانی محسوب می‌شود.

دانیل کومایش‌نژاد در جمع لژیونرهای هندبال ایران، بازیکن ویژه‌ای محسوب می‌شود. او در سوئد به‌دنیا آمده، آن‌جا بزرگ و با تمرینات حرفه‌ای تیم‌های سوئدی بدل به بازیکنی مطرح شده‌است. زمانی‌که هدایت تیم ملی ایران برعهده عرفان اسماعیلاگیچ بود، بازی او را پسندید و دانیل پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرد. هرچند ما در پست او (بغل چپ)‌ بازیکن بسیار خوبی مثل سجاد استکی را هم داریم و حالا چند جوان خوب هم مدعی این پست تیم ملی شده‌اند ولی دانیل همواره بازیکنی کم‌نوسان بوده که می‌توان از تجربیات ارزنده‌اش برای موفقیت تیم ملی کشورمان استفاده کرد. به هرحال این نظر کادر فنی تیم ملی است و باید دید بروت ماچک درباره پسر وایکینگ تیم ملی چه تصمیمی می‌گیرد.

هر بازیکنی، هر انسانی می‌تواند برای آینده خود تصمیم بگیرد. ایمان جمالی، بازیکن بسیار باکیفیت هندبال ایران با فیزیک بدنی‌ فوق‌العاده‌اش که یکی از بهترین گلزنان جام‌جهانی جوانان همراه تیم کشورمان بود، زمانی‌که برای حضور در اروپا به این قاره رفته بود، مورد توجه سرمربی تیم ملی مجارستان قرار گرفت. او به حدی به ایمان اعتقاد داشت که از او درخواست کرد تبعه مجارستان شود و ایمان هم این موضوع را پذیرفت. حرف و حدیث و نظرات شخصی درباره این تصمیم جمالی بسیار زیاد بود، اما به‌نظر باید دید او دقیقا در چه اوضاعی چنین تصمیمی گرفت.

درباره حضور دروازه‌بانان ایران در تیم‌های نه‌چندان مطرح خارجی هم نقدهای متعددی شنیده می‌شود. سعید برخورداری، یکی از برترین دروازه‌بانان ایران و آسیا به تیم کم‌آوازه الشرطه (پلیس) عراق پیوست. البته باید توجه داشت که سعید این تیم را تنها در جام باشگاه‌های آسیا همراهی کرد و اتفاقا در هند هم نمایش بسیار خوبی در تیم عراقی داشت و از ارکان موفقیت نسبی الشرطه به‌حساب می‌آمد. محسن باباصفری هم به تیم گزتپه ترکیه پیوست. باباصفری هم پیش از این در تیم‌های خوب اروپایی بازی کرده و تجربیات فراوانی دارد. بدون شک این دو دروازه‌بان هم از ستون‌های تیم ملی کشورمان محسوب می‌شوند، حتی اگر در تیم‌هایی حضور یابند که سنگرشان خیلی تهدید نشود.

کوچ بازیکنان برجسته هندبال ایران به‌یقین روی کیفیت لیگ برتر کشورمان تاثیر عمده‌ای گذاشت ولی این اتفاق خاص هندبال نیست. در والیبال هم اگر بازیکنان تیم ملی کشورمان راهی تیم‌های خارجی شوند و نام لژیونر بگیرند، بدون تردید لیگ این ورزش هم دگرگونی نمایانی خواهد داشت. به یقین با اضافه شدن لژیونرها به اردوی تیم ملی هندبال ایران، تیم کشورمان یکی از قدرت‌های بزرگ هندبال آسیا می‌شود. پس از این دو اردو، تیم ملی قدرتمند هندبال ایران به کره‌جنوبی می‌رود تا به امید خدای بزرگ یکی از بهترین نتایج سال‌های اخیر هندبال ایران را بگیرد. البته مشخص نیست دیگر کشورهای آسیایی و رقیبان ما در قاره کهن، در سال گذشته تا چه اندازه روی هندبال خود سرمایه‌گذاری کرده‌اند اما بی‌گمان در هر اوضاعی، تیم ایران با همه موجودیت خود، یکی از مدعیان اصلی قهرمانی است. البته به‌شرطی که ماچک بتواند در فرصت کوتاه، ستاره‌های ایران را هماهنگ کند. اگر هندبال ایران با همه ظرفیت خود به کره‌جنوبی برود، واقعا مانند غولی است که به سرزمینی می‌رود که آدم‌هایش قد و قواره او را ندارند و شاید فقط مثل قطر بازیکنان تبعه را به اردوی خود اضافه کنند.