گزارش یک سایت برزیلی از صنعت نفت آبادان!

سایت گل: سایت برزیلی verminososporfutebol در گزارشی به باشگاه صنعت نفت آبادان پرداخته است. در این مقاله آمده است: «طرفداری از برزیل در دسته سه فوتبال دنیا بسیار رایج است. در یک شهر ایرانی شور و هیجان بالایی به چشم می‌خورد. تیم صنعت نفت آبادان به نام برزیل ایران مشهور است و علاقه به برزیل در این شهر در دنیا بی‌سابقه است.

لباس آنها دقیقا مانند برزیل است: پیراهن زرد، شورت آبی و جوراب سفید. پیراهن دوم هم همان پیراهن برزیلی‌هاست. باشگاه در سال ۱۹۷۲ بنا نهاده شد و در ابتدا رنگ لباس آن سیاه، آبی و سفید بود اما به‌سرعت رنگ برزیل گرفت.

باشگاه در منطقه‌ای که مشهور به پرورش بازیکنان بزرگ در ایران است با حمایت صنعت نفت ایران تاسیس شد. آنها به یاد تیمی بودند که در اولین جام جهانی دنیا - که به‌صورت رنگی پخش شد - در مکزیک قهرمان شد.


مهدی غفاری، از مسئولان نفت می‌گوید: مردم خوزستان استانشان را برزیل می‌دانند که این به دلیل بازیکنان تکنیکی خوب است.

لئو پیمنتا (که نام خانوادگی او یعنی فلفل) در سال ۲۰۰۷ در حالی به آبادان رفت که سابقه بازی در تیم دوم پورتو و تیم دوم ویتوریو ستوبال را داشت. او در برزیل هرگز ستاره نبود اما در ایران شبیه به ستارگان پاپ شد. این تجربه برای او فراموش‌نشدنی بود: «استقبال آنها فوق گرم بود! این به دلیل عشق طرفداران به برزیل بود. در خیابان که با خانواده راه می‌رفتم، کوچک‌ترین کاری که انجام می‌دادیم تبدیل به یک رویداد می‌شد. برخی طرفداران که انگلیسی بلد نبودند می‌آمدند و من را صرفا در آغوش می‌گرفتند. این احساسی بسیار ویژه به من می‌داد.»

پیمنتا حتی در یک پرورشگاه عکس خودش را کنار عکس پله دید.

بلیت‌ها در ایران بسیار ارزان است و به همین دلیل تماشاگران ورزشگاه نفت را پر می‌کردند. او در تراکتورسازی تبریز روزی را به یاد می‌آورد که صدهزار نفر به ورزشگاه آمدند.

صنعت نفت در جنگ با عراق در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ مجبور به ترک آبادان شد چون این شهر منطقه‌ای نفتی بود. زمانی که نفت برگشت تیم دیگر آن تیم سابق نبود. آنها مرتبا دیگر صعود و سقوط می‌کردند و نمی‌توانستند ستارگانشان را نگاه دارند. همین شد که لئو رفت.»