آیا بنا همان مربی موفق است؟

محمد بنا پس از بازیهای المپیک 2012 لندن و خلق بزرگترین افتخار ورزش ایران در اقدامی قابل پیش‌بینی از ادامه همکاری با وزیر ورزش پیشین و سرپرست قبلی فدراسیون کشتی خودداری کرد و به رقم تمامی وعده های مسئولان سیاسی و ورزشی کشور، عطای ماندن و ادامه کار در اوج مشکلات مالی و مدیریتی را به لقایش بخشید.

دوران خانه نشینی محمد بنا حدود یکسال به طول انجامید، اما او در همین مدت نیز همواره نشان داد تمام فکر و ذهنش، کشتی فرنگی و شاگردانش است که بعد از او در هاله ای از ابهام و بلاتکلیفی، چشم به روزهای روشن آینده داشتند.

داستان هر چه که بود، نشست اخیر رسول خادم سرپرست فدراسیون و محمد بنا با نتایج مثبتی همراه شد و او قبول کرد با تمکین و احترام به اصل رقابتهای انتخابی که شورای فنی و فدراسیون تاکید فراوانی بر آن داشتند، دوباره وارد میدان عمل شود.

آنچه مسلم است توقع جامعه کشتی و اهالی ورزش کشور از محمد بنا و همکارانش که بزودی معرفی خواهند شد، زیاد است و مطمئنا وی با مسئولیتی سنگین تر از گذشته مواجه خواهد شد. مسئولیتی که امروز سنگینی آن با توجه به نتایج درخشان او و شاگردانش در بازیهای آسیایی و جام جهانی و همچنین رقابتهای جهانی و المپیک لندن صد چندان شده و مطمئنا حفظ و تکرار آن کار چندان ساده ای نخواهد بود.

برای درک بهتر این مساله، بد نیست کمی به عقب برگردیم. ناکامی بزرگ کشتی ایران در بازیهای المپیک 2008 پکن باعث شد محمدرضا یزدانی خرم رئیس وقت فدراسیون دوباره از محمد بنا برای حضور در راس امور تیم ملی کشتی فرنگی دعوت کند و او نیز به محض حضور در مسئولیت جدید توانست ایران را در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ با یک مدال طلا و سه مدال برنز به مقام دوم جهان برساند. این نخستین بار بود که کشتی فرنگی ایران روی سکوی جهانی قرار می‌گرفت و جالب اینکه پنج کشتی گیر از هفت ملی پوش تیم اعزامی نیز برای نخستین بار در مسابقات جهانی به میدان می رفتند!

بنا در جام جهانی ۲۰۱۰ ارمنستان هم درخشید و توانست تیم ملی کشتی فرنگی ایران را برای نخستین بار قهرمان جام جهانی کند. نتایج طلایی محمد بنا و شاگردانش همچنان ادامه داشت و تیم ایران کمی بعد با کسب چهار مدال طلا و یک برنز، قهرمان بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ‌جو شد. این عنوان بهترین نتیجه کشتی فرنگی ایران در تاریخ بازیهای آسیایی پس از آسیایی ۱۹۷۴ تهران بود.

شاگردان بنا در جام جهانی 2011 مینسک بلاروس و 2012 سارانسک روسیه هم موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند تا بدین ترتیب محمد بنا در کسب قهرمانی متوالی در رقابتهای جام جهانی، هت تریک کند. البته نوار قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی ایران در جام جهانی 2013 تهران قطع شد و تیم متحول شده ایران در غیبت محمد بنا با ترکیبی نسبتا جوان و نه چندان آماده با قبول شکستی سنگین از روسیه به عنوان نایب قهرمانی بسنده کرد.

امسال هم با توجه به تقویم فدراسیون جهانی کشتی (فیلا) مهمترین میدان پیش روی محمد بنا بعد از بازگشت به تیم ملی، رقابتهای جام جهانی 2014 روسیه است که طی روزهای 26 و 27 بهمن ماه امسال در شهر سرد و برفی تیومن برگزار می شود.

طبیعی است محمد بنا که تاکنون در سه دوره متوالی رقابتهای جام جهانی با قهرمانی همراه بوده کار سخت و دشواری پیش رو دارد، بویژه آنکه برخی از چهره های نامدار و بزرگ کشتی فرنگی نیز بنا به دلیلی از سیستم همیشگی تمرینات آماده سازی دور بودند و زمان احیا و به اوج رسیدن آنان بسیاری محدود است.

سوال بزرگی در ذهن اهالی کشتی بوجود می آید که آیا محمد بنا می تواند با توجه به دوری از عرصه ملی و از دست دادن زمان کافی برای تکرار افتخارات قبل در جام جهانی 2014 روسیه بدرخشد یا خیر؟ بدیهی است شهر تیومن روسیه محل آزمون بزرگ و مهمی برای آقای خاص کشتی ایران است که دوباره سکان هدایت تیم ملی را در دست گرفته و باید همانی باشد که بر قله افتخار المپیک 2012 لندن تکیه زد.