طنز؛ تکیه زدن عارف به صندلی ریاست

محمدرضا ستوده در ستون طنز روزنامه جهان صنعت نوشت: دوباره یکی دو تا روزنامه شروع کردند به تبلیغات برای تکیه زدن عارف به صندلی ریاست مجلس. حرف زدن در مورد ریاست عارف هم خنده‌دار است. نمی‌دانم چرا عده‌ای نمی‌خواهند قبول کنند که این مرد گوگولی‌مگولی به درد ریاست مجلس نمی‌خورد. یاد روزی افتادم که او در اولین روزهای مجلس دهم حماسه آفرید. رسیدم به روزنامه دیدم محمدرضا پورابراهیمی رییس کمیسیون اقتصاد شده، زاهدی وزیر علوم احمدی‌نژاد رییس کمیسیون آموزش، نصرالله پژمانفر هم رییس کمیسیون فرهنگی. همه هم از دوستان اصولگرا هستند و از جبهه پایداری.

در طول این۳۰ سالی که از خدا عمر گرفته‌ام هیچ وقت نتوانسته‌ام محمدرضا عارف را به عنوان یک شخصیت تاثیرگذار حساب کنم. الان حتی رییس دولت هم تاثیرگذار نیست، آن وقت آقای عارف فکر می‌کند شخصیت بسیار تاثیرگذاری است و استراتژی‌اش هم این است که خودش را بیخود هزینه نکند و ذخیره اصلاحات باقی بماند!

محمدرضا عارف که عضو کمیسیون آموزش است نتوانسته رییس این کمیسیون شود یعنی از این همه افرادی که از لیست امید به مجلس رفتند چهار نفر پیدا نمی‌شوند به آقای عارف رای دهند تا رییس یک جایی بشود. حالا با چه امیدی سودای ریاست مجلس را دارد؟

بدبختی اینجاست که چون آخرین سمت ایشان معاون رییس‌جمهور بوده به هیچ چیزی کمتر از آن رضایت نمی‌دهد مگر رییس مجلس شدن که آن هم نشدنی است. لکن از آن روزی که وارد مجلس شده هیچ حرف و حرکتی در جهت اصلاح هیچ چیزی نداشته است چون دلش می‌خواهد رییس باشد. اگر رییس نباشد هیچ کاری نمی‌کند.

علی‌‌ایحال سرلیست اصلاحات در مجلس زیر دست و پا گم شده و با این اوضاع اگر دیر بجنبد یک صندلی معمولی هم برای نشستن پیدا نمی‌کند!

از همه اینها که بگذریم باید قبول کنیم که جنبش دموکراسی‌خواهی در ایران از مشروطه تا الان مدیون محمدرضا عارف است و اگر او نبود، اصلاحات بی‌معنی بود...