دلیل تغییر موضع IOC در قبال ایران
چندی پیش کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) اجازه برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک را برای ایران صادر کرد، اما سوال اینجاست که چطور بدون تحقق شروط IOC، این مجوز صادر شد؟!
ایسنا: چندی پیش کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) اجازه برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک را برای ایران صادر کرد، اما سوال اینجاست که چطور بدون تحقق شروط IOC، این مجوز صادر شد؟!
پس از پایان دوره چهار ساله مدیریت کمیته ملی المپیک در آبان ماه سال ۹۱ درحالی که انتظار می‌رفت انتخابات کمیته طبق روال معمول برگزار شود، به دلایلی نامعلوم مجمع انتخابات تشکیل نشد. نامعلوم بودن دلایل برگزار نشدن انتخابات کمیته هم، زمانی بیشتر خودش را نشان داد که با روی کار آمدن دولت جدید و بدون تحقق برخی از شروط IOC، مجوز برگزاری انتخابات برای ایران صادر شد و همه موانع به یک باره از سر راه کنار رفت!
چندی پیش IOC به نامه کمیته ملی المپیک ایران در زمینه صدور مجوز برگزاری انتخابات پاسخ مثبت داد، آن هم در شرایطی که حدود یک سال بر روی شروطی چون بازگشت روسای برکنار شده و اصلاح اساسنامه فدراسیونها اصرار داشت. البته اصلاح اساسنامه کمیته ملی المپیک هم یکی از شروط کمیته بین‌المللی المپیک بود که سرانجام سی‌ام مرداد تایید شد.
بعد از برکناری روسای فدراسیونهای قایقرانی، تیروکمان و دوچرخه‌سواری بود که مجامع جهانی ورزش به ویژه IOC و OCA نسبت به ورزش ایران حساس شدند تا جایی که ملی‌پوشان این رشته‌ها اجازه حضور در میادین بین‌المللی را نداشتند. این وضعیت تا آنجا ادامه پیدا کرد که مسئولان ورزش دست به کار شدند و با انتصاب محسن رضوانی به عنوان سرپرست فدراسیون شنا و برگزاری جلسه با رییس ترکیه‌ای فدراسیون جهانی تیروکمان، تعلیق رشته‌های مربوطه را برداشتند.
در قایقرانی هم که خیلی‌ها اعتقاد داشتند برخی از داخل کشور اطلاعاتش را به مجامع جهانی مخابره می‌کنند، اکنون مشکلات برطرف شده و تیمهای ملی روانه مسابقات آسیایی و بین‌المللی می‌شوند.
در این میان نکته قابل تامل این است که چرا با این که دو شرط IOC (بازگرداندن روسای برکنار شده فدراسیونها و اصلاح اساسنامه فدراسیونها) انجام نشده، اما اجازه برگزاری انتخابات کمیته و به تبع آن فدراسیونهای ورزشی صادر شده است؟ مگر وضع کنونی ورزش با چند ماه پیش تفاوتی کرده که شاهد تغییر موضع مجامع جهانی در قبال ورزش ایران هستیم؟
اجازه برگزاری انتخابات اقدام مثبتی برای ورزش ایران است و تا حدودی کمیته ملی المپیک، فدراسیونها و تیمهای ورزشی را از بلاتکلیفی خارج می‌کند اما رفتارهای چندگانه کمیته بین‌المللی المپیک و شورای المپیک آسیا در یکسال گذشته و اقدامات برخی از مدیران فعلی و گذشته ورزش و روسای برکنار شده صدماتی را به ورزش کشور وارد کرد و علامت سوالهایی را مقابل آنها بوجود آورده است. اینکه چرا کمیته بین‌المللی المپیک و شورای المپیک آسیا پس از برگزاری نشستهای مختلف با مسوولان ورزش ایران در طول یکسال گذشته راضی به برگزاری انتخابات نشدند؟! چرا هر بار که بحث برگزاری انتخابات مطرح می‌شد، دائما بر تحقق سه شرط خود پافشاری می‌کردند؟!
خواست جامعه ورزش این است که با صدور مجوز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک، مسوولان ورزش کشور هر چه زودتر شرایط برای برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای ورزشی را فراهم کنند.
پس از پایان دوره چهار ساله مدیریت کمیته ملی المپیک در آبان ماه سال ۹۱ درحالی که انتظار می‌رفت انتخابات کمیته طبق روال معمول برگزار شود، به دلایلی نامعلوم مجمع انتخابات تشکیل نشد. نامعلوم بودن دلایل برگزار نشدن انتخابات کمیته هم، زمانی بیشتر خودش را نشان داد که با روی کار آمدن دولت جدید و بدون تحقق برخی از شروط IOC، مجوز برگزاری انتخابات برای ایران صادر شد و همه موانع به یک باره از سر راه کنار رفت!
چندی پیش IOC به نامه کمیته ملی المپیک ایران در زمینه صدور مجوز برگزاری انتخابات پاسخ مثبت داد، آن هم در شرایطی که حدود یک سال بر روی شروطی چون بازگشت روسای برکنار شده و اصلاح اساسنامه فدراسیونها اصرار داشت. البته اصلاح اساسنامه کمیته ملی المپیک هم یکی از شروط کمیته بین‌المللی المپیک بود که سرانجام سی‌ام مرداد تایید شد.
بعد از برکناری روسای فدراسیونهای قایقرانی، تیروکمان و دوچرخه‌سواری بود که مجامع جهانی ورزش به ویژه IOC و OCA نسبت به ورزش ایران حساس شدند تا جایی که ملی‌پوشان این رشته‌ها اجازه حضور در میادین بین‌المللی را نداشتند. این وضعیت تا آنجا ادامه پیدا کرد که مسئولان ورزش دست به کار شدند و با انتصاب محسن رضوانی به عنوان سرپرست فدراسیون شنا و برگزاری جلسه با رییس ترکیه‌ای فدراسیون جهانی تیروکمان، تعلیق رشته‌های مربوطه را برداشتند.
در قایقرانی هم که خیلی‌ها اعتقاد داشتند برخی از داخل کشور اطلاعاتش را به مجامع جهانی مخابره می‌کنند، اکنون مشکلات برطرف شده و تیمهای ملی روانه مسابقات آسیایی و بین‌المللی می‌شوند.
در این میان نکته قابل تامل این است که چرا با این که دو شرط IOC (بازگرداندن روسای برکنار شده فدراسیونها و اصلاح اساسنامه فدراسیونها) انجام نشده، اما اجازه برگزاری انتخابات کمیته و به تبع آن فدراسیونهای ورزشی صادر شده است؟ مگر وضع کنونی ورزش با چند ماه پیش تفاوتی کرده که شاهد تغییر موضع مجامع جهانی در قبال ورزش ایران هستیم؟
اجازه برگزاری انتخابات اقدام مثبتی برای ورزش ایران است و تا حدودی کمیته ملی المپیک، فدراسیونها و تیمهای ورزشی را از بلاتکلیفی خارج می‌کند اما رفتارهای چندگانه کمیته بین‌المللی المپیک و شورای المپیک آسیا در یکسال گذشته و اقدامات برخی از مدیران فعلی و گذشته ورزش و روسای برکنار شده صدماتی را به ورزش کشور وارد کرد و علامت سوالهایی را مقابل آنها بوجود آورده است. اینکه چرا کمیته بین‌المللی المپیک و شورای المپیک آسیا پس از برگزاری نشستهای مختلف با مسوولان ورزش ایران در طول یکسال گذشته راضی به برگزاری انتخابات نشدند؟! چرا هر بار که بحث برگزاری انتخابات مطرح می‌شد، دائما بر تحقق سه شرط خود پافشاری می‌کردند؟!
خواست جامعه ورزش این است که با صدور مجوز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک، مسوولان ورزش کشور هر چه زودتر شرایط برای برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای ورزشی را فراهم کنند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر