طنز؛ آن زنبیل به دست می‌آید و همه را جارو می‌کند
علیرضا لبش در ستون طنز روزنامه قانون نوشت: کمپینی در فضای مجازی به راه افتاده که عده‌ای سلبریتی و سلبریتی‌نما از رای خود به رییس‌جمهور اظهار ندامت و پشیمانی می‌کنند و حتی دیده شده که عده‌ای اظهار شرمساری کرده‌اند و بعضی هم از امیر تتلو حلالیت طلبیده‌اند و گفته‌اند: امیر جان تو چقدر هنرمند آینده نگری بودی و ما قدر تو رو ندونستیم.
علیرضا لبش در ستون طنز روزنامه قانون نوشت:
کمپینی در فضای مجازی به راه افتاده که عده‌ای سلبریتی و سلبریتی‌نما از رای خود به رییس‌جمهور اظهار ندامت و پشیمانی می‌کنند و حتی دیده شده که عده‌ای اظهار شرمساری کرده‌اند و بعضی هم از امیر تتلو حلالیت طلبیده‌اند و گفته‌اند: امیر جان تو چقدر هنرمند آینده نگری بودی و ما قدر تو رو ندونستیم. عده‌ای هم با آهنگ‌های تتلو اشک ریخته‌اند و نوشته‌اند: وقتی رفتی فرودگاه، نفهمیدیم کی رفت، وقتی از فرودگاه برگشتی هم نفهمیدیم کی برگشت. کلا ما هنر فاخر تو رو درک نکردیم. بیا برامون یه دهن شجریان بخون.
البته عده‌ای از سلبریتی‌ها هم بعد از گران شدن عوارض خروج از کشور و ارز فهمیدند که اشتباه کرده‌اند و تصمیم گرفتند که اظهار پشیمانی کنند. وگرنه قبلش که چیزهای دیگر گران می‌شد، گویا ربطی به این بزرگواران نداشت.
من از شنیدن این ابراز نگرانی‌ها و پشیمانی‌ها یاد ۱۳سال پیش می‌افتم که عده‌ای شروع کردند به نق زدن و تصمیم گرفتند از رییس‌جمهور وقت عبور کنند. آن‌ها از رییس‌جمهور عبور کردند و همه چیز را به ته زنبیل قرمز یک بنده خدایی انداختند. به قول نیماژ بزرگ آن زنبیل به دست همیشه آخر از همه می‌رسد و به هیچ‌کس و هیچ چیزی رحم نمی‌کند و از سکه گرفته تا دکل همه را جارو می‌کند و می‌برد.
من هم هر چه فکر می‌کنم، می‌بینم از رای خود پشیمان نیستم اما ناراحتی‌های زیرپوستی دارم.
یکی از این ناراحتی‌ها به خاطر شخصیت رییس‌جمهور فعلی نسبت به رییس‌جمهور قبلی است. رییس‌جمهور فعلی سوتی نمی‌دهد، جواب شوخی را با شوخی بلد است بدهد و کلا نه تنها سوژه دست ما طنزپردازها نمی‌دهد بلکه از ما سوژه هم می‌گیرد و این دیگر حسابی اعصاب مرا به هم می‌ریزد.
یکی دیگر از ناراحتی‌ها این است که در دوره رییس‌جمهور قبلی، قیمت ارز آن‌قدر هر روز بالا و پایین می‌شد که انگار داری الاکلنگ بازی می‌کنی و هی خوش خوشانت می‌شد. این دوره با یک شیب نرم بالا می‌رود كه شبیه تپه‌نوردی است و هیچ تفریحی هم ندارد.
در دوره قبلی، آن قدر زود زود وزرا عوض می‌شدند که آدم فکر میکرد دارند صندلی بازی می‌کنند و خوشش می‌آمد. در دوره جدید هیچ کس از جایش تکان نمی‌خورد و آن قدر وزیر سالمند در کابینه وجود دارد که بعضی وقت‌ها که جا نمی‌شوند وزیر ارتباطات سرپا می‌ایستد و جایش را به پیرترها می‌دهد.
در دوره قبل رییس‌جمهور به همه وعده‌های تخمه کدویی‌اش عمل میکرد و هر روز که از خواب بیدار می‌شدی خدا خدا می‌کردی که وعده جدید ندهد، چون قصه را اشتباهی فهمیده بود و فکر میکرد باید به وعده‌ها عمل کرد. اما در این دوره، خدا را شکر رییس‌جمهور آدم آگاهی است و وعده‌های دل انگیزی می‌دهد اما از آن طرف می‌داند که به وعده‌ها نباید عمل کرد.
کمپینی در فضای مجازی به راه افتاده که عده‌ای سلبریتی و سلبریتی‌نما از رای خود به رییس‌جمهور اظهار ندامت و پشیمانی می‌کنند و حتی دیده شده که عده‌ای اظهار شرمساری کرده‌اند و بعضی هم از امیر تتلو حلالیت طلبیده‌اند و گفته‌اند: امیر جان تو چقدر هنرمند آینده نگری بودی و ما قدر تو رو ندونستیم. عده‌ای هم با آهنگ‌های تتلو اشک ریخته‌اند و نوشته‌اند: وقتی رفتی فرودگاه، نفهمیدیم کی رفت، وقتی از فرودگاه برگشتی هم نفهمیدیم کی برگشت. کلا ما هنر فاخر تو رو درک نکردیم. بیا برامون یه دهن شجریان بخون.
البته عده‌ای از سلبریتی‌ها هم بعد از گران شدن عوارض خروج از کشور و ارز فهمیدند که اشتباه کرده‌اند و تصمیم گرفتند که اظهار پشیمانی کنند. وگرنه قبلش که چیزهای دیگر گران می‌شد، گویا ربطی به این بزرگواران نداشت.
من از شنیدن این ابراز نگرانی‌ها و پشیمانی‌ها یاد ۱۳سال پیش می‌افتم که عده‌ای شروع کردند به نق زدن و تصمیم گرفتند از رییس‌جمهور وقت عبور کنند. آن‌ها از رییس‌جمهور عبور کردند و همه چیز را به ته زنبیل قرمز یک بنده خدایی انداختند. به قول نیماژ بزرگ آن زنبیل به دست همیشه آخر از همه می‌رسد و به هیچ‌کس و هیچ چیزی رحم نمی‌کند و از سکه گرفته تا دکل همه را جارو می‌کند و می‌برد.
من هم هر چه فکر می‌کنم، می‌بینم از رای خود پشیمان نیستم اما ناراحتی‌های زیرپوستی دارم.
یکی از این ناراحتی‌ها به خاطر شخصیت رییس‌جمهور فعلی نسبت به رییس‌جمهور قبلی است. رییس‌جمهور فعلی سوتی نمی‌دهد، جواب شوخی را با شوخی بلد است بدهد و کلا نه تنها سوژه دست ما طنزپردازها نمی‌دهد بلکه از ما سوژه هم می‌گیرد و این دیگر حسابی اعصاب مرا به هم می‌ریزد.
یکی دیگر از ناراحتی‌ها این است که در دوره رییس‌جمهور قبلی، قیمت ارز آن‌قدر هر روز بالا و پایین می‌شد که انگار داری الاکلنگ بازی می‌کنی و هی خوش خوشانت می‌شد. این دوره با یک شیب نرم بالا می‌رود كه شبیه تپه‌نوردی است و هیچ تفریحی هم ندارد.
در دوره قبلی، آن قدر زود زود وزرا عوض می‌شدند که آدم فکر میکرد دارند صندلی بازی می‌کنند و خوشش می‌آمد. در دوره جدید هیچ کس از جایش تکان نمی‌خورد و آن قدر وزیر سالمند در کابینه وجود دارد که بعضی وقت‌ها که جا نمی‌شوند وزیر ارتباطات سرپا می‌ایستد و جایش را به پیرترها می‌دهد.
در دوره قبل رییس‌جمهور به همه وعده‌های تخمه کدویی‌اش عمل میکرد و هر روز که از خواب بیدار می‌شدی خدا خدا می‌کردی که وعده جدید ندهد، چون قصه را اشتباهی فهمیده بود و فکر میکرد باید به وعده‌ها عمل کرد. اما در این دوره، خدا را شکر رییس‌جمهور آدم آگاهی است و وعده‌های دل انگیزی می‌دهد اما از آن طرف می‌داند که به وعده‌ها نباید عمل کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
لایک
البته مشکل آقای روحانی اینه که بی حاشیه میخواد کار کنه باید برای رسیدن به اصلاحات کمی فشار هم باید تحمل کنه مردم اصلاحات زیادی ازش نخواستن مثلا استادیوم رفتن خانوم ها کار معمولیه که طیف گسترده ای از مردم را خوشحال میکنه... و اینکه اگر بنزین را ده پانزده در صد گران میکرد ما مشکلی نداشتیم و اینکه یهو بگه پنجاه در صد باید توقع فشار از طرف مردم را داشته باشه یا مسافرت خارج رفتن به جای سیصد در صد سالی پنجاه در صد افزایش پیدا میکرد... کلا آقای روحانی سیاست اشتباهی را در پیش گرفته که باعث نارضایتی مردم و ظهور پوپولیسم در انتخابات آینده ریاست جمهوری میشه
سلام دمت گرم داداش طنز تو از هزار کنفرانس سیاسی بهتر وضع امروز مملکت ما رو بیان میکنه کاش همه جرات تو رو داشتن هر چند عمر درازی در طالع تو نمیبینم ولی همین عمر کوتاه تو میارزه به هزار سال زندگی ما البته فکر کنم با این نظر عمر منم کوتاه میشه!!!