چرا امام حسین (ع) را «اباعبدالله» می نامند؟
کنیه امام حسین(ع) از علی اصغر فرزند امام حسین(ع) به ایشان رسیده است.
باشگاه خبرنگاران جوان: یکی از سوالات مطرح در خصوص حضرت امام حسین علیه السلام این است که آیا امام حسین (علیه السلام) فرزندی به نام «عبد الله» داشتند که آن حضرت را «ابا عبد الله» خطاب می کنند؟ در برخی منابع نقل شده است که کنیه مبارک ابا عبد الله برای حضرت سید الشهداء (علیه السلام)، از «عبد الله رضیع» نام دیگر حضرت «علی اصغر» فرزند شیر خوار امام حسین (علیه السلام) _که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید_ گرفته شده است. لذا ابا عبد الله به این اعتبار کنیۀ مبارک امام حسین (علیه السلام) است.
البته نظر دیگر این است که این گونه کنیهها در میان عرب مرسوم است و لازم نیست تا فرزندی داشته باشند و از نام او کنیه درست کنند؛ مانند اباصالح که کنیه مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است، یا ابوتراب.
منابع:
البته نظر دیگر این است که این گونه کنیهها در میان عرب مرسوم است و لازم نیست تا فرزندی داشته باشند و از نام او کنیه درست کنند؛ مانند اباصالح که کنیه مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است، یا ابوتراب.
منابع:
مثیر الاحزان، ابن نمای حلی، ص 7
بحار الانوار، مجلسی، ج ۴۵، ص ۴۷
پ
نظر کاربران
معنی اباعبدلله به این خاطراست که امام حسین دین اسلام حقیقی راکه به وسیله اعمال بنی امیه درحال تغییربود باخون خودزنده کردواجازه تحریف دین رابه آنهاندادودرس بندگی خالص رابه مردم دادواگرنبود روزعاشورا دین اسلام یا ازبین میرفت یاطبق سلیقه بنی امیه پیش میرفت
● نامگذاری اباعبدالله
کنیه حضرت سیدالشهدا را جد بزرگوارشان رسول خدا (ص) برای آن حضرت قرار داد چون آن حضرت مطابق آیه «و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی»، هرچه بگوید وحی از طرف خداست میتوان گفت که این کنیه هم از طرف خداست. شیخ طوسی از امام رضا علیهالسلام نقل کرده که چون حضرت حسین علیهالسلام متولد شد رسول خدا (ص) به اسماء بنت عمیس فرمود بچه مرا بیاور. اسماء آن حضرت را در جامه سپیدی پیچیده خدمت رسول خدا آورد حضرتش او را در دامن گذاشت اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ او فرمود، در همان هنگام جبرائیل نازل شده گفته: حق تعالی تو را سلام میرساند و میفرماید که چون علی نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی است پس او را به اسم پسر کوچک هارون که شبیر است نام کن و چون لغت تو عربی است او را حسین بخوان پس حضرت رسول او را بوسید و گریست و فرمود که تو را مصیبتی عظیم در پیش است خداوند کشنده تو را لعنت کند و آن گاه فرمود اسماء این خبر را به فاطمه (س) نگو.
اسماء میگوید چون روز هفتم شد پیغمبر فرمودند فرزند مرا بیاور چون او را نزد آن حضرت بردم گوسفند سفید و سیاهی برای او عقیقه کرد، یک رانش را به قابله داد و سرش را تراشید و به وزن موی سرش نقره تصدق کرد و خلوق بر سرش مالید و او را در دامان خود گذاشت و فرمود:ای اباعبدالله کشته شدن تو برای من بسیار گران است و آن گاه گریست. گفتم پدر و مادرم فدای تو باد این چه خبری است که از روز اول ولادت گفتی و امروز نیز میفرمایی؟ حضرت فرمود که بر این فرزند دلبند خود میگریم که گروهی از بنی امیه او را خواهند کشت خداوند شفاعت من را برایشان نرساند. مردی او را میکشد که رخنه در دین خواهد کرد و به خدای بزرگ کافر خواهد شد. آن گاه فرمود: خداوندا تو دوستدار ایشان باش و دوست بدار هر که ایشان را دوست میدارد و لعنت کن هر که ایشان را دشمن میدارد و لعنتی که زمین و آسمان پر شود. پس دانستیم که اسم و کنیه امام حسین (ع) از طرف خدا بوده و هر دو آنها در اول تولد نهاده شده است.