مروری بر وعده توخالی مربیان لیگ برتری
هر سال در ابتدای فصل همه جا پر است از این حرف های سرمربیان لیگ برتری. توجیه نتایج بد ابتدای فصل تیم ها همیشه همین بوده است. «بدن هایی که ول نکرده اند» یا «بدنسازی پیش فصل روی بازیکنان تاثیر گذاشته است» می شوند دلیل بد بازی کردن تیم ها.
کافی است تازه به تیم آمده باشید یا چند بازیکن جدید به تیم اضافه شده باشند تا «هماهنگی» هم بشود بهانه دیگری که باز هم نتایج خوب را عقب بیندازد. کسی هم در این میان نیست که بگوید شما که می دانستید لیگ برتر کی قرار است شروع بشود.کسی نیست بپرسد شما که می توانید برنامه ریزی کنید در هفته ای که می گویید تیمتان به سطح واقعی می رسد، چطور این کار را برای هفته اول نمی کنید؟
کسی نیست که بپرسد چرا زمانبندی بدنسازی ها طوری است که بدن های تیمتان چند هفته بعد شروع لیگ قرار است روی فرم باشد. چندان هم فرقی نمی کند. اگر بپرسی هم پاسخ های از پیش تعیین شده ای وجوددارند؛ «تعطیلات بین دولیگ کم است» یا «تیم ما دیر بسته شده است» یا «من تازه به این تیم آمدم ودر تمرینات پیش فصل حضور نداشته ام».
مهم هم نیست که مربیان ما هنوز بعد از بیشتر از یک دهه برگزاری لیگ با همین تقویم هنوز برای پیش فصل آن درست برنامه ریزی نمی کنند. مهم نیست که نقش سرمربی در دیر بسته شدن تیم یا در دیر شروع شدن تعطیلات یا حتی در دیر انتخاب کردن تیم و قرارداد بستن با آن چقدر است، مهم این است که سرمربی مقصر نباشد و فشار را از روی خودش بردارد.
حالا هم در هفته چندم کسی به یاد نمی آورد که قرار بوده است تیم واقعی را ببینیم. کسی نمی پرسد چرا تیم واقعی شما هم هماهنگ نیست، بازیکنانش کند و نتایجش ضعیف هستند. باید باز هم منتظر هفته هفتم و هشتم بمانیم و باز هم نپرسیم تیم های واقعی چرا بد بازی می کنند.
ارسال نظر