وقتی بهرام شفیع فیزیک تدریس می کند!
بهرام شفیع دیروز مثل همیشه بود. با همان کیفیت همیشگی. برنامه اش مثل اغلب اوقات تلفیقی بود از مزه پراکنی های تمام نشدنی خودش، اطلاعات نادرست و البته نان به این و آن قرض دادن های همیشگی.
بهرام شفیع دیروز مثل همیشه بود. با همان کیفیت همیشگی. برنامه اش مثل اغلب اوقات تلفیقی بود از مزه پراکنی های تمام نشدنی خودش، اطلاعات نادرست و البته نان به این و آن قرض دادن های همیشگی.
وقتی از المپیک و اتفاقاتی که برای ورزشکاران ایرانی حرف می زد، دریغ از یک خط اطلاعات تازه، دریغ از یک فریم تصویر اختصاصی. او حتی نمی دانست تعداد مدال های ایران در المپیک یک طلا و یک برنز بوده نه یک طلا، یک نقره و یک برنز. یا اینکه آرزو حکیمی که پروفایلفش چند بار در بین ورزشکاران اعزامی ایران به المپیک پخش شد، اصلا به المپیک نرفت و به جایش آرزو معتمدی را بردند.
شفیع زمان زیادی از برنامه ورزش و مردم را به صحبت درباره گلی اختصاص داد که گهر به پرسپولیس زد و داوران ندیدند. او به این بهانه به تندی از داوران انتقاد کرد و حتی در جایی مدعی شد که باید از آنها تست های بینایی سنجی دقیق تری گرفته شود.
اینکه چرا آقای شفیع تا این اندازه به این گل سوخته اهمیت می دهد، در حالی که هفته گذشته به راحتی از کنار گل مشابهی که استقلال خورده بود، گذشته بود، ربطی به تمایلات رنگی او ندارد. اواتفاقا سابقه عضویت در هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس را دارد، اما امروز مصلحت! حکم می کند که طرف گهر را بگیرد، تیمی که دست بر قضا مدیر اجرایی اش، یکی از عوامل برنامه ورزش و مردم است!
کسی در ضایع شدن حق گهر تردیدی ندارد اما در این راه احقاق حق، آقای شفیع کار را به جایی رساند که امیر عابدینی، یکی از مدیران نزدیک به گهر هم صدایش درآمد و گفت یک اشتباه داور را نباید بیش از اندازه بزرگ جلوه داد. با این حال شفیع دست بردار نبود ودست آخر تریبون را به همکار خودش - همان مدیر اجرایی باشگاه گهر - داد تا هر چه دل تنگش می خواهد بگوید. عجیب بود که حتی او هم به اندازه شفیع شاکی نبود.
اوج هنرنمایی شفیع جایی بود که تلاش کرد با اطلاعات به قول خودش فیزیک ثابت کند هر توپی که شبیه به توپ محمد پروین به تیر دروازه بخورد، لاجرم پشت خط به زمین می خورد! توضیحات استاد را حتی می توان به عنوان یک واحد درسی در دانشگاه ها تدریس کرد!
نظر کاربران
واقعا برنامش آشایشکاه سالمندانه
سلام
عجیبه، همه راجع به گل گهر به پرسپولیس صحبت میکنن، اما هیچکس نیست که راجع به دیده نشدن پنالتی پرسپولیس که احتمالأ منجر به اخراج بازیکن گهر میشد حرفی بزند، پنالتی ای که اگر گرفته میشد ورق بازی به کل بر میگشت و شاید پرسپولیس در آن شرایط گلهای دیگری نیز میزد، ویا اخراج پولادی که به نظر خیلی از کارشناسان به ناحق صورت گرفت...
بنده وقتی گل محمد پروین دیده نشد نه تنها شاد نشدم که حتی کمی هم خجالت کشیدم که چرا تیم ما باید با اینگونه اعمال امتیاز بگیرد اما معتقدم که باید مجموعه ی بازی را به شکل کلی بررسی کرد نه آنکه فقط یک قسمت آنرا بزرگ نمود.
با آرزوی موفقیت های قوی و بدون حرف پرسپولیس.