فیل ها منجی انسان ها خواهند شد!
این بار قرار است فیل ها ناجی انسان ها باشند! از ابتدای تاریخ سرطان های گوناگون گریبان بسیاری از افراد را گرفته اند و آن ها را حتی در ایام شباب و سن پایین به کام مرگ کشانده است.
وب‌سایت زوم تک: این بار قرار است فیل ها ناجی انسان ها باشند! از ابتدای تاریخ سرطان های گوناگون گریبان بسیاری از افراد را گرفته اند و آن ها را حتی در ایام شباب و سن پایین به کام مرگ کشانده است.اما تحقیقات جدید نشان می دهد سلول‌های بدن فیلها حاوی ۲۰ نسخه از ژن سرکوبگر اصلی سرطان است.این در حالی است که سلول‌های بدن انسان تنها "یک" نسخه از این ژن را در خود دارند.این دلیلی است که باعث شده با وجود تعداد زیاد سلول در بدن فیلها، سرطان در آن‌ها بسیار کمتر از انسان‌ها باشد.
این ژن به سلول‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند تا خود را ترمیم کرده یا با قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌ساز، خود را از بین ببرند.فیلها گاهی اوقات به اندازه انسان عمر می‌کنند و با اینحال، تنها یکی از هر ۲۰ مورد در اثر سرطان می‌میرند که در مقایسه این نرخ در میان انسان‌ها یک به چهار است.
اکنون محققین با یافتن دلیل این امر در مسیری قرار گرفته اند که ممکن است به روشهای جدید برای حفاظت از انسان‌ها در برابر ابتلا به سرطان منجر شود.
"تناقض پِتو" آغازگر این سری از تحقیقات در این زمینه بود.بر اساس آن، حیواناتی با جثه بزرگتر مانند فیلها و وال‌ها از آمار سرطان به نسبت کمتری نسبت به موجودات کوچک‌جثه‌تر مانند انسان‌ها برخوردارند، با اینکه دارای سلول‌های بیشتری نسبت به آن‌ها هستند،در حالی که می دانیم سرطان شامل رشد غیرقابل کنترل سلول است.
دکتر جاشوا شیفمان،متخصص سرطان کودکان در دانشگاه یوتا که رهبری یکی از تیم‌ها را برعهده دارد، پژوهش خود را پس از شنیدن این تناقض آغاز کرد.در ادامه تحقیقات،وی اعلام کرد اگرچه این یافته‌ها ثابت نمی‌کنند که تعداد بیشتر ژن‌هایp۵۳ باعث شده که فیلها به سرطان مقاوم شوند،اما اگر تحقیقات بیشتر در آینده بتواند این امر را اثبات کند، دانشمندان می‌توانند داروهایی برای انسان تولید کنند که از این اثر تقلید می‌کنند.
در ادامه گروهی دیگر از این محققین ژن‌های p۵۳ فیلها را به سلول‌های موش‌ها وارد کرده و دریافتند که این سلول‌ها مانند فیلها عمل کرده و در مواجهه با داورهای آسیب‌رسان به دی‌ان‌ای خود را نابود می‌کردند.
بیماران دکتر شیفمان شامل کودکان دارای ژن‌های ناقص p۵۳ ناشی از سندرم لی فراومنی هستند که احتمالا ابتلا به سرطان را در آن‌ها افزایش می‌دهد. از این رو شیفمان به سراغ سرنخ‌هایی از خون هشت فیل رفت. محققان به آزمایش چگونگی واکنش سلول‌های فیلها به تابش پرداخته و آن‌ها را با سلول‌ها ۱۰ انسان و ۱۰ بیمار مبتلا به سندرم لی فراومنی مقایسه کردند.سلول‌های فیلها با نرخ دو برابر بیشتر از سلول‌های انسان خود را تخریب می‌کنند و این میزان، پنج برابر بیشتر از سلول‌های بیماران سندرم لی فراومنی است.سلول‌هایی که در مواجهه با مواد سرطان‌زا خود را ترمیم یا تخریب نمی‌کنند،استعداد بیشتری برای سرطانی شدن دارند.
این ژن به سلول‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند تا خود را ترمیم کرده یا با قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌ساز، خود را از بین ببرند.فیلها گاهی اوقات به اندازه انسان عمر می‌کنند و با اینحال، تنها یکی از هر ۲۰ مورد در اثر سرطان می‌میرند که در مقایسه این نرخ در میان انسان‌ها یک به چهار است.
اکنون محققین با یافتن دلیل این امر در مسیری قرار گرفته اند که ممکن است به روشهای جدید برای حفاظت از انسان‌ها در برابر ابتلا به سرطان منجر شود.
"تناقض پِتو" آغازگر این سری از تحقیقات در این زمینه بود.بر اساس آن، حیواناتی با جثه بزرگتر مانند فیلها و وال‌ها از آمار سرطان به نسبت کمتری نسبت به موجودات کوچک‌جثه‌تر مانند انسان‌ها برخوردارند، با اینکه دارای سلول‌های بیشتری نسبت به آن‌ها هستند،در حالی که می دانیم سرطان شامل رشد غیرقابل کنترل سلول است.
دکتر جاشوا شیفمان،متخصص سرطان کودکان در دانشگاه یوتا که رهبری یکی از تیم‌ها را برعهده دارد، پژوهش خود را پس از شنیدن این تناقض آغاز کرد.در ادامه تحقیقات،وی اعلام کرد اگرچه این یافته‌ها ثابت نمی‌کنند که تعداد بیشتر ژن‌هایp۵۳ باعث شده که فیلها به سرطان مقاوم شوند،اما اگر تحقیقات بیشتر در آینده بتواند این امر را اثبات کند، دانشمندان می‌توانند داروهایی برای انسان تولید کنند که از این اثر تقلید می‌کنند.
در ادامه گروهی دیگر از این محققین ژن‌های p۵۳ فیلها را به سلول‌های موش‌ها وارد کرده و دریافتند که این سلول‌ها مانند فیلها عمل کرده و در مواجهه با داورهای آسیب‌رسان به دی‌ان‌ای خود را نابود می‌کردند.
بیماران دکتر شیفمان شامل کودکان دارای ژن‌های ناقص p۵۳ ناشی از سندرم لی فراومنی هستند که احتمالا ابتلا به سرطان را در آن‌ها افزایش می‌دهد. از این رو شیفمان به سراغ سرنخ‌هایی از خون هشت فیل رفت. محققان به آزمایش چگونگی واکنش سلول‌های فیلها به تابش پرداخته و آن‌ها را با سلول‌ها ۱۰ انسان و ۱۰ بیمار مبتلا به سندرم لی فراومنی مقایسه کردند.سلول‌های فیلها با نرخ دو برابر بیشتر از سلول‌های انسان خود را تخریب می‌کنند و این میزان، پنج برابر بیشتر از سلول‌های بیماران سندرم لی فراومنی است.سلول‌هایی که در مواجهه با مواد سرطان‌زا خود را ترمیم یا تخریب نمی‌کنند،استعداد بیشتری برای سرطانی شدن دارند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر