حس لامسه با شنوایی ارتباط دارد

هفت صبح: پژوهش های جدید نشان می دهند حس لامسه انگشت ها، کاملا ژنتیکی و ارثی است و ارتباط مستقیمی با حس شنوایی نیز دارد. به گزارش نیوساینتیست، گری لوین و گروهش در مرکز داروشناسی ماکس دلبروک آلمان، در آخرین پژوهش های خود قدرت لاسمه در 100 دوقلوی همسان و غیرهمسان سالم را بررسی کرده اند.

آنها برای اندازه گیری این حساسیت از دو روش میزان پاسخ دهی با فرکانس بالا و تشخیص جهت سوهان بسیار ظریف استفاده کرده اند. حاصل این پژوهش نشان می دهد که تا 50درصد از میزان حساسیت در لمس را ژنتیک تعیین می کند.

تست های شنوایی این افراد هم نشان می دهد افرادی با قدرت شنوایی بالاتر، پوست حساس تری از لحاظ لامسه هم دارند. البته ارتباط این دو کاملا منطقی هم به نظر می رسد چراکه شنوایی و لامسه هر دو وابسته به سلول های حسی هستند که نیروهای مکانیکی را تشخیص می دهند.

محققان پس از آن به مطالعه میزان حساسیت لامسه در دانش آموزانی رفتند که ناشنوای مادرزاد بودند. آزمایش ها روی این افراد نشان می دهد که از هر پنج کودک ناشنوا، یک نفر به نارسایی لامسه نیز مبتلاست.

این یافته ممکن است این نظریه را تقویت کند که ژن هایی که باعث ناشنوایی مادرزادی هستند، در حس لامسه هم اختلال ایجاد می کنند. پژوهش روی افرادی که بر اثر سندرم آشر، ناشنوا و نابینا هستند هم نشان می دهد ایجاد جهش در یک ژن خاص که عامل به وجودآمدن این دو اختلال است می تواند باعث اختلال در حس لامسه هم شود. لوین و همکارانش امیدوارند با پیداکردن ژن های مربوط به لامسه اطلاعات بیشتری درمورد زیست شناسی این حس به دست بیاورند.