احیای ژن انسان ۳۶ هزار ساله در روسیه
انسان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که انسان اوراسیایی تا قبل از عصر یخبندان موفق به ادامه حیات شده است.
خبرگزاری ایسنا: انسان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که انسان اوراسیایی تا قبل از عصر یخبندان موفق به ادامه حیات شده است.
گروهی از دانشمندان موفق شدند ژن انسان ساکن اروپا در ۳۶ هزار سال پیش را احیا کنند. نتایج این بازسازی حاکی از آن است که این قوم انسان اوراسیایی توانسته است تا عصر یخبندان بر روی زمین زندگی کند.
در مرکز ژنتیک دانشگاه کپنهاگ، پژوهش‌هایی برروی باقیمانده‌های فسیل انسان اولیه و فسیلی یافت شده در اقامتگاهی مربوط به دوران پارینه‌سنگی به نام «کاستینکی ۱۴» در استان ورونژ روسیه انجام گرفته که نتایج آن در مجله Science به چاپ رسیده است.
بررسی دی‌ان‌ای دومین فسیل قدیمی انسان امروزی توالی ژنتیکی شگفت‌انگیزی را از دوران پارینه‌سنگی (۵۵ هزار سال پیش از میلاد) تا دوران میانه‌سنگی (۵ تا ۱۰ هزار سال پیش از میلاد) نشان می‌دهد. اولین فسیل انسان در سیبری یافت شد که قدمت آن به ۴۵ هزار سال پیش از میلاد برمی‌گردد.
از این شباهت ژنتیکی اینگونه برداشت می‌شود که اگرچه در طول زمان فرهنگ‌ها و اقوام زیادی از میان رفته‌اند اما قومی موفق به ادامه حیات شده و توانسته در بسیاری از مناطق اروپا سکونتگاه‌هایی ایجاد کند.
نویسنده این مقاله در ادامه افزوده است: امروزه ما می‌دانیم که در آن دوره گروه‌های ژنی جدیدی به وجود نیامده است و این بدین معناست که این انسانها بدون هیچگونه تغییر زیستی ادامه حیات یافته‌اند و تنها زمانی که کشاورزانی با پوست روشن حدود ۸۰۰۰ سال پیش از خاورمیانه وارد اروپا شدند ساختار ژنتیکی جمعیت اروپایی مورد تغییر قرار گرفته است که این اولین تغییر ژنتیکی جدی محسوب می‌شود.
گروهی از دانشمندان موفق شدند ژن انسان ساکن اروپا در ۳۶ هزار سال پیش را احیا کنند. نتایج این بازسازی حاکی از آن است که این قوم انسان اوراسیایی توانسته است تا عصر یخبندان بر روی زمین زندگی کند.
در مرکز ژنتیک دانشگاه کپنهاگ، پژوهش‌هایی برروی باقیمانده‌های فسیل انسان اولیه و فسیلی یافت شده در اقامتگاهی مربوط به دوران پارینه‌سنگی به نام «کاستینکی ۱۴» در استان ورونژ روسیه انجام گرفته که نتایج آن در مجله Science به چاپ رسیده است.
بررسی دی‌ان‌ای دومین فسیل قدیمی انسان امروزی توالی ژنتیکی شگفت‌انگیزی را از دوران پارینه‌سنگی (۵۵ هزار سال پیش از میلاد) تا دوران میانه‌سنگی (۵ تا ۱۰ هزار سال پیش از میلاد) نشان می‌دهد. اولین فسیل انسان در سیبری یافت شد که قدمت آن به ۴۵ هزار سال پیش از میلاد برمی‌گردد.
از این شباهت ژنتیکی اینگونه برداشت می‌شود که اگرچه در طول زمان فرهنگ‌ها و اقوام زیادی از میان رفته‌اند اما قومی موفق به ادامه حیات شده و توانسته در بسیاری از مناطق اروپا سکونتگاه‌هایی ایجاد کند.
نویسنده این مقاله در ادامه افزوده است: امروزه ما می‌دانیم که در آن دوره گروه‌های ژنی جدیدی به وجود نیامده است و این بدین معناست که این انسانها بدون هیچگونه تغییر زیستی ادامه حیات یافته‌اند و تنها زمانی که کشاورزانی با پوست روشن حدود ۸۰۰۰ سال پیش از خاورمیانه وارد اروپا شدند ساختار ژنتیکی جمعیت اروپایی مورد تغییر قرار گرفته است که این اولین تغییر ژنتیکی جدی محسوب می‌شود.
ارسال نظر