ايران بيش از اندازه به دژاگه اتکا داشت
با توجه به آمار منتشر شده مشخص شد که ايران بيش از هر تيم ديگري به يک بازيکن خود در جام جهاني اتکا داشته است.
در جدول زير ميزان وابستگي تيمها به برخي از بازيکنانشان نشان داده شده است.
نکته جالب توجه در اين آمار اين است که بازيکناني که تيمها به آنها اتکاي بيشتري داشتهاند عملکرد موفقتري هم از خود ارائه کردهاند. براي مثال تيمهاي آرژانتين و هلند که به نيمه نهايي جام رسيدهاند، اتکاي بيشتري به ليونل مسي و آرين روبن داشته که آمار گلزني و ساخت موقعيتها از سوي اين دو بازيکن به ترتيب ۲۵ و ۲۷ درصد از کل تيمهايشان بوده است.
در واقع، تمامي تيمهايي که در مرحله گروهي حذف شدند ساخت موقعيتهاي گل روي دروازه حريفان را با درصد بيشتري بين بازيکنان خود تقسيم کردهاند. البته اين آمار دو استثنا هم دارد. يکي بوسني و هرزگوين که ۲۵ درصد روي تواناييهاي ميرالم پيانيچ تکيه داشته و ديگري هم تيم ملي ايران بوده است.
ايرانيها با ۳۵ درصد اتکا روي اشکان دژاگه آمار بالايي را به خود اختصاص دادند. نکته کليدي اين موضوع اين است که ايران تنها تيم حاضر در جام جهاني بود که بيش از ۳۰ درصد به گلزني دژاگه اتکا داشت.
اين موضوع سوالي را به ذهن متبادر ميکند که آيا ايران بيش از اندازه به دژاگه وابسته بود؟ با توجه به اينکه آمار نشان ميدهد حضور بازيکنان بزرگ نقشي محوري در موفقيت تيمها دارد، سوال ديگر اين است که اگر ايران تا اين حد به دژاگه اتکا نداشت نميتوانست سرنوشت ديگري در جام جهاني براي خود رقم بزند؟
ارسال نظر