عکس: «ناصرخان» از کودکی تا خانه خدا
دومین دروازهبان برتر قرن آسیا و گلر تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، پس از دست و پنجه نرم کردن طولانی با بیماری سرطان روز دوم خردادماه سال ۱۳۹۰ در بیمارستان کسری درگذشت. ناصر حجازی در طول دوران حیات ورزشی خود افتخارات زیادی را به همراه تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال کسب کرد.
مرحوم ناصر حجازی دروازهبان اسطورهای فوتبال ایران روز 23 آذرماه سال 1328 دیده به جهان گشود. وی همراه با 4 خواهر و یک برادرش در خانوادهای هشت نفری زندگی میکرد. او دوره ابتدایی را در دبستان هخامنش و دوره دبیرستان را در دبیرستانهای سعادت، سینا، سهند و شرق طی کرد. در سال 1350 وارد مدرسه عالی ترجمه شد و بعد از 6 سال به دلیل مسافرتهای ورزشی موفق شد، لیسانس خود را دریافت کند.
رشته ورزشی اصلی حجازی بسکتبال بود و در 16 سالگی در تیم منتخب دبیرستان ابومسلم بازی میکرد و حتی به اردوی تیم جوانان بسکتبال ایران هم دعوت شد. در آن زمان در زمینهای خاکی واقع در منطقه دامپزشکی، جامی برگزار میکردند که حجازی نیز در تیمی به عنوان مهاجم بازی میکرد. حجازی روزی با دوستانش به تماشای مسابقات فوتبال منطقه 8 میرود و در آنجا تیم منتخب مدرسهاش بازی داشت که اتفاقا دروازهبان تیم آسیب دیده بود. حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) که مربی مدرسه بود، وی را صدا میزند و پست دروازهبانی را به او میسپارد.
دو ماه بعد همراه با تیم کیهان ورزشی که بازیکنانی همچون غلام وفاخواه، مهدی مناجاتی و مجید حلوایی را به خدمت داشت راهی گرگان میشود تا برای این تیم بازی کند. در گرگان در حالیکه تنها 16 سال داشت، عملکرد خوبی را به نمایش میگذارد ولی در نهایت تیمش نتیجه را یک بر صفر واگذار کرد اما این آغازی بود برای دروازهبان افسانهای ایران.
حجازی در دوران بازیگری در تیمهای فوتبال نادر، تاج، شهباز و استقلال بازی کرد و در 17 سالگی توسط رایکوف به تیم فوتبال جوانان کشورمان دعوت شد. همچنین در سال 1348 و در سن 19 سالگی دروازهبان اول تیم ملی فوتبال ایران شد و نخستین بازی ملی خود را در 22 شهریور 1348 در آنکارا در مقابل پاکستان انجام داد که با نتیجه 4 بر 2 به نفع ایران پایان یافت. حجازی، آخرین بار سال 1359 و در حالیکه تنها 29 سال داشت و در بازی ایران - کویت درون دروازه تیم ملی قرار گرفت. حجازی تا سال 1359 دروازهبان اول ایران بود اما بعد از آن به خاطر قانون 29 سالهها، در اوج دوران ورزشی از تیم ملی کنار گذاشته شد و سرانجام در سال 1365 فوتبال را در 36 سالگی کنار گذاشت.
ضمن اینکه فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازهبان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی کردهاست. وی همچنین در دوران بازیگری از دو تیم پاریسن ژرمن فرانسه و منچستر یونایتد انگلستان پیشنهاداتی را دریافت و حتی یک ماه هم در تمرین این تیم انگلیسی حضور یافت اما بنا به دلایلی نتوانست به این دو تیم اروپایی برود.
حجازی دارای دو فرزند به نامهای آتوسا و آتیلا بود که هر دو در زمینه فوتبال فعالیت میکنند. آتیلا چند سال در تیم استقلال تهران بازی میکرد و آتوسا هم نخستین کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان ایران بود. دامادش (همسر آتوسا) سعید رمضانی هم بازیکن حرفهای فوتبال است و فرزند آنها نیز امیرارسلان نام دارد.
در زیر تصاویری خاطره انگیز از مرحوم ناصر حجازی دروازهبان اسطورهای تیم استقلال و تیم ملی ایران را میبینید:
عکسی فراموش نشدنی در حال خواندن مجله
در کنار پسرش آتیلا و دخترش آتوسا
سفر به خانه خدا
و عکس تاریخی دیگر
در دفتر مجله
معرفی شدن توسط نصرالله عبداللهی
دروازهبان تیم ملی در جام جهانی 1978
درون دروازه استقلال به عنوان کاپیتان
میرشاد ماجدی در کنار ناصر حجازی
در ترکیب تیم ملی ایران
و روزهای پایانی دروازهبانی
سرمربی تیم محمدان بنگلادش
و عکسی جذاب از دوران جوانی
ناصر حجازی و علی فتحاللهزاده (عکس: جعفر تبریزی)
صحبت با محمد تقوی به عنوان سرمربی استقلال
قهرمانی با تیم استقلال
در کنار علی پروین؛ اسطورههای سرخابی
حجازی با خداداد عزیزی زمانی که در تیم بهمن تهران بازی میکرد
نشست خبری تیم فوتبال استقلال
دیدار خیریه تیم ملی سال 1998 در شهر رشت
تقدیر شدن بوسیله افشین قطبی پیش از برگزاری دربی
عکس یادگاری با صفر ایرانپاک
حضور در تیم استرادا اسلواکی
ثبت نام برای ریاست جمهور شدن
دیدار با سیدحسن خمینی
آخرین حضورها در ورزشگاه آزادی؛ بازی ایران - تایلند در روز دوازدهم اسفندماه سال 88
حضور در تمرین پرسپولیس و دیدار با دایی
حضور جمشید مشایخی در منزل حجازی در آخرین روزهای زندگی
آخرین روزهای زندگی و بستری بودن در بیمارستان کسری
آخرین حضور در ورزشگاه آزادی
و بر فراز دستان مردم
آخرین حضور درون دروازه
من آن گلبرگ...
امضای مشایخی روی بنر فیلم ناصر حجازی
نظر کاربران
ناصر خان همیشه در قلب مایی ....
عالیییییییییییییییییییییییییی
خدا رحمتش كنه.
درود بر ناصر حجازی...