تقویم برترین‌ ها: ولادت جواد الائمه (ع)

برترین ها: «از ديده خدا پنهان نيستى، پس بنگر كه چگونه‌اى!»

محمد بن علی الجواد التقی (ع) نهمین امام شیعیان است و از ایشان با عنوان امام محمد تقی (ع) یا امام جواد (ع) نیز یاد می‌کنند. از کنیه‌های این امام باید به ‌»ابوجعفر» و لقب های «جواد» و «تقی» اشاره کرد. وی فرزند علی بن موسی الرضا (ع) و سبیکه است و در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری در مدینه به دنیا آمد.

امام محمد تقی (ع) نخستین امامی بود که در خردسالی به مقام امامت می‌رسید. به اعتقاد شیعیان امام رضا (ع) پیش از شهادت، ایشان را به‌عنوان امام بعد از خود معرفی کرده بودند.


به یمن این روز مبارک، چندین حدیث از این امام برگزیده ایم تا بیشتر با دیدگاه های این امام بزرگ آشنا شوید.

۱- مؤمن نياز دارد به توفيقى از جانب خدا، به پندگويى از سوى خودش، و به پذيرش از كسى كه او را نصيحت كند.

۲- اظهار چيزى قبل از آن كه محكم و پايدار شود سبب تباهى آن است.

۳- افزونى نعمت از جانب خدا بريده نشود تا آن هنگام كه شكرگزارى از سوى بندگان بريده شود.

۵- به تأخير انداختن توبه نوعى خودفريبى است، و وعده دروغ دادن نوعى سرگردانى است، و عذرتراشى در برابر خدا نابودى است، و پا فشارى بر گناه آسودگى از مكر خداست. « از مكر خدا آسوده نباشند جز مردمان زيانكار.»

۶- هر كه به گوينده اى گوش دهد به راستى كه او را پرستيده، پس اگر گوينده از جانب خدا باشد در واقع خدا را پرستيده و اگر گوينده از زبان ابليس سخن گويد، به راستى كه ابليس را پرستيده است.

۸- كسى كه در كارى حاضر باشد و آن را ناخوش دارد، مانند كسى است كه غايب بوده، و هر كه در كارى حاضر نباشد، ولى بدان رضايت دهد، مانند كسى است كه خود در آن بوده است.

۹- حضرت جوادالأئمّه(عليه السلام) به خطّ خود نوشت:جان و دارايى ما از بخشش هاى گواراى خداست و عاريه و سپرده اوست، هر آنچه را كه به ما ببخشد، مايه خوشى و شادى است و هر آنچه را بگيرد، اجر و ثوابش باقى است. پس هر كه جزعش بر صبرش غالب شود اجرش ضايع شده و از اين [صفت] به خدا پناه می بريم.

۱۰- صبر را بالش كن، و فقر را در آغوش گير، و شهوات را ترك كن، و با هواى نفس مخالفت كن و بدان كه از ديده خدا پنهان نيستى، پس بنگر كه چگونه اى.

۱۱- عالمان، به سببِ زيادى جاهلان، غريبانند!

۱۲- كسى كه فرمان هواى نفس خويش را بَرَد، آرزوى دشمنش را برآوَرَد.

۱۳- كسى كه بر مركب شهوات سوار است، از لغزش درامان نخواهد ماند.

۱۴- چگونه ضايع مى شود كسى كه خدا، عهده دار و سرپرست اوست؟ و چگونه فرار مى كند كسى كه خدا جوينده اوست؟ كسى كه از خدا قطع رابطه كند و به ديگرى توكّل نمايد، خداوند او را به همان شخص واگذار نمايد.

۱۵- كسى كه محلّ ورود را نشناسد، از يافتن محلّ خروج درمانده گردد.

۱۶- سخت بكوش تا به مقصود دست يابى، و گرنه در رنج فرومانى.

۱۷- نعمتى كه براى آن شكرگزارى نشود، مانند گناهى است كه آمرزيده نگردد.

۱۸- كسى كه سازش و مدارا با مردم را رها كند، ناراحتى به او روى مى آورد.

۱۹- كسى كه كارى را بدون علم و دانش انجام دهد، اِفسادش بيش از اِصلاحش خواهد بود.

۲۰- خود را پاييدن به اندازه ترس است.