رتبه یک کنکور، از باشگاه پرسپولیس سردرآورد

برترین‌ها: به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، علی‌اکبر قناد یزدی که در کنکور ۱۴۰۳، نام خود را با کسب رتبه نخست در رشته علوم انسانی ماندگار کرد، از هواداران دو آتشه پرسپولیس است. او به دعوت مدیرعامل باشگاه، میهمان پرسپولیس بود.

در جریان این ملاقات، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، پیراهن بازیکن محبوب این نخبه علمی کشورمان را همراه با لوح یادبود به وی تقدیم کرد.

او‌ در گفتگویی با سایت رسمی باشگاه درباره علاقه‌اش به پرسپولیس سخن گفت.

لباس قرمز در همه روزهای مهم زندگی

همه چیز در ملاقاتی که با رییس جمهور داشتیم شروع شد. من در کل در تمام روزهای مهم زندگی‌ام لباس قرمز می‌پوشم. اعتقاد دارم برای من شانس می‌آورد و به من انگیزه و انرژی بیشتری می‌دهد. هیچ ایده‌ای برای این نداشتم که رسانه‌ها برای مصاحبه می‌آیند و درباره پرسپولیس صحبت خواهم کرد. خب یک مواردی را هم گفتم که احتمالا برای این که کری‌خوانی نشود حذف کردند.
از جمله این که گفتم: اصالت به خون است، خون هم قرمز است و ما دریا را هم قرمز می‌کنیم.

عکس یادگاری هیجان برانگیز و نوستالژیک
من در همان روز تجلیل رییس جمهور از رتبه‌های برتر در صحبت‌هایم گفتم؛ حاضر بودم رتبه ۱۰۰۰ بشوم ولی پرسپولیس قهرمان شود. گویا همین را آقای درویش دیده بودند و باعث شد که این ملاقات شکل بگیرد. البته خدا را شکر هم پرسپولیس رتبه یک شد و هم من. دوستان روابط عمومی باشگاه که خیلی هم محبت داشتند من را پیدا کردند و قرار گذاشتیم.

روزی که به باشگاه آمدم آقای درویش برای جلسه‌ای بیرون بودند و همین شد که هر چه سوال داشتیم از آقای لشگری پرسیدیم و یک جورهایی کنفرانس خبری شد. بعد هم آقای درویش آمدند که دیدار خوبی بود. هم درباره پرسپولیس صحبت کردیم وهم درباره رئال مادرید. دو نفر از دوستانم هم بودند و کلی بحث فنی شد و آقای درویش به شوخی گفتند؛ برای ما دو تا آنالیزور آوردی. من هم از دغدغه‌های خودم و هواداران در مورد پرسپولیس و لیگ قهرمانان گفتم.

بعد هم با جام‌ها عکس گرفتیم. البته برای یک پرسپولیسی، دیدن جام قهرمانی چیز عجیبی نیست ولی خب دیدن‌ همه آن‌ها از نزدیک خیلی جالب بود. هیجان انگیز بود. همان ‌جایی به اتفاق مدیرعامل عکس گرفتیم که همه بازیکنان و مربیان آمدند و عکس گرفتند. همان‌جایی که هفته قبلش آقا کریم آمده بود.

پرسپولیس الهام‌بخش و مبارز
در طول این سال‌ها این طور نبود که فقط درس بخوانم. یکی از مواردی که حتی در نزدیکی کنکور برای آن وقت تعیین می‌کردم دیدن بازی‌های پرسپولیس بود. وقتی هم برای پیگیری خبرهای پرسپولیس اختصاص داشت. اتفاقا بازی اخیر با السد را هم در کافه دیدم. مثل همه پرسپولیسی‌ها خیلی حالم گرفته شد. البته واقعا به تیم باور و اعتقاد داریم. به نظر در لیگ خیلی جای نگرانی نیست ولی نمی‌دانم چرا امسال کار در آسیا در نمی‌آید. بچه‌ها هم واقعا به آب و آتش می‌زنند. تمام امروز هم فکرم درگیر آن بازی بود. سر کلاس دانشگاه که بودم چند بار یاد بازی افتادم و واقعا دلهره گرفتم. البته این وضعیت برای اکثر هواداران پرسپولیس وجود دارد. نمی‌شود هر روز حداقل یک بار یاد پرسپولیس نیفتی. برای من که این‌طور است.

پرسپولیس الهام بخش است. پرسپولیسی جماعت از تیمش وفاداری، شخصیت برنده و جنگنده بودن را یاد می‌گیرد. بازیکنان پرسپولیس به شکل غیر متعارفی جنگجو و مبارز هستند. این را در زمان آقای برانکو و آقا یحیی به ویژه در راهیابی به دو فینال آسیایی حس می‌کردیم.

رتبه یک کنکور، خارج از ده خاطره نخست
شاید باورتان نشود ولی تا این جای زندگی‌ام اگر بخواهم خاطرات و لحظات شیرین زندگی‌ام را اولویت بندی کنم. رتبه یک کنکور در ده تای اول نیست. هر چه هست بازی‌های خاطره انگیز پرسپولیس از قهرمانی‌های نوستالژیک. دربی‌های خاص یا بازی‌هایی مثل بازی با الدحیل و السد و النصر است.

پیغام ویژه برای علیپور و گندوز
قبل از این که به باشگاه بیایم. از من پرسیدند که پیراهن کدامیک از بچه‌ها را می‌خواهم. من همه بچه‌های تیم را دوست دارم ولی واقعا طرفدار و دوست‌دار علی علیپور هستم. خیلی خوشحال شدم برگشت. پیراهن او را هم خواستم. یک پیام خاص هم برای او دارم. امیدوارم به او برسانید. می‌خواهم به او بگویم: «لیاقت تو خیلی خیلی بیشتر از این ها است. شک ندارم و شک نکن که باز هم گل‌های زیادی برای ما می‌زنی و تو را در تیم ملی می‌بینیم.»

یه پیام هم برای گندوز دارم. آن را به صورت فایل صوتی به زبان فرانسه می‌فرستم که به دستش برسد. می‌خواهم به او بگویم:« بعد از اتفاقاتی که در ابتدای فصل افتاد، خیلی خیلی نگران بودیم. ابتدا که آمدی بعضی از ما تو را دست‌کم گرفتیم ولی اشتباه کردیم و عذر می‌خواهیم. خیلی عالی بودی، دمت گرم.»

شاید وکیل آینده پرسپولیس
الان در رشته حقوق در دانشگاه تهران مشغول تحصیل شده‌ام. شاید یک روز این شانس را داشته باشم که در باشگاه محبوب خودم مشغول بشوم و از آن دفاع کنم.