اگر اشتباهات داوری نبود، استقلال با اختلاف به قهرمانی رسیده بود

خبرآنلاین: آرش برهانی مهاجم سابق استقلال  درباره سه هفته پایانی لیگ برتر گفت: «خیلی مهم و حساس است. البته فکر می‌کنم حساسش کردند. اگر داوری‌ها امسال خوب بود، الان استقلال با اختلاف به قهرمانی رسیده بود ولی به هر حال اشتباهاتی که سهوی صورت گرفت باعث شد الان رقابت تنگاتنگ باشد. شما یک بار فیلم داوری‌ها به ویژه در نیم فصل را ببینید. اشتباهات به حدی بود که مخ همه سوت کشید. دیدید که چه آفسایدهایی نگرفتند. چه پنالتی‌هایی گرفتند. نیاز به توضیح هم ندارد. فقط خواهشا دوستان درباره داوری حرف نزنند.»

درباره بازی استقلال و نساجی توضیح داد: «بازی بسیار حساسی است و تعیین کننده خواهد بود. امیدوارم استقلال برنده باشد ولی یک چیزهایی درباره این بازی شنیده‌ام که واقعا نگران کننده است. من همین الان می‌دانم داور بازی کیست. شائبه‌هایی درباره پرسپولیسی بودن ایشان وجود دارد. حتی اسم ناظر بازی را هم می‌دانم و می‌دانم ایشان قبلا در باشگاه نساجی مشورت می‌داده. خب آقایان به این چیزها باید دقت کنند. ما کاملا نگران هستیم و امیدواریم که در هفته‌های آخر تصمیم درست بگیرند و اینقدر شائبه به وجود نیاورند. ما تا الان سکوت کردیم و هیچ چیز نگفتیم ولی شوخی نداریم. اگر قرار باشد همه چیز به نفع یک تیم باشد ما حرف می‌زنیم. چند سال است این اتفاقات برای استقلال افتاده و ما کلی جام از دست داده ایم.»

برهانی در پایان درباره عملکرد نکونام و تیمش گفت: «من کاری ندارم آخر فصل چه اتفاقی می‌افتد. تیم تا همین جا برای ما قهرمان است. شما ببینید تیم حریف دو تیم کامل دارد و چه بازیکنانی روی نیمکت نشانده، آنوقت استقلال در بازی فولاد نصف تیمش را نداشت. روزبه چشمی، مهدی مهدی پور، صالح حردانی، آرمین سهرابیان و محمدحسین مرادمند بازیکنانی بودند که برابر فولاد غایب بودند. یعنی ما با تیم نصفه و نیمه بازی را بردیم آنوقت بعضی تیم‌ها اینقدر بازیکن دارند که نصفی از آنها را روی نیمکت می‌گذارند. این جنگی که امسال دیدیم اوج نابرابری بود. سه تیم دیگر کلی خرج کردند و هر بازیکنی خواستند خریدند و آنوقت استقلال با هزار و یک کمبود. هر مصدومی که استقلال امسال داد تن مان لرزید. آن اتفاق برای یامگا افتاد. مهدی پور هم متاسفانه رباط داد. چند بازیکن کلیدی در چند برهه مصدوم شدند. به خدا الان که فکر می‌کنم می‌گویم استقلال شاهکار کرده که به همین جا رسیده.»