افاضلی: ثبات و تجربه پرسپولیس را قهرمان کرد
درباره کلیت رقابتهای امسال و همچنین عدمموفقیت استقلال دقایقی با افاضلی به گفتوگو نشستیم که متن آن را در ادامه میخوانید.
فرهیختگان: تیم فوتبال پرسپولیس درحالی قهرمانی بیستودومین دوره رقابتهای لیگ برتر را به خود اختصاص داد که با حضور ۳ مربی صاحبسبک خارجی قبل از شروع رقابتهای امسال و در رقابت با آنها، گلمحمدی رقبای سرسختی برای کسب این عنوان داشت، اما از دیدگاه هومن افاضلی ثبات فنی و مدیریت، ذهنیت برنده و تجربه، سه عاملی بود که باعث شد تا سرخپوشان برای هشتمینبار فاتح لیگ برتر ایران شوند.
در این خصوص و البته درباره کلیت رقابتهای امسال و همچنین عدمموفقیت استقلال دقایقی با افاضلی به گفتوگو نشستیم که متن آن را در ادامه میخوانید.
صحبت را از قهرمانی پرسپولیس آغاز کنیم. بزرگترین عواملی که این تیم را به قهرمانی رساند چه چیزهایی بود؟
اول از همه اتحاد و روحیه تیمی. درهرصورت در پرسپولیس به این شکل بود که بازیکنان دوست داشتند قهرمان شوند و در زمین به یکدیگر کمک میکردند و ارتباط خوبی بین بچههای این تیم حاکم بوده و هست. دومین مساله به ثبات کادرفنی مربوط میشود. البته مربی خوب و ثبات کادرفنی. بهنظر من اینکه یک مربی ایرانی مجددا لیگ برتر را فتح کرد بهترین اتفاقی بود که میتوانست برای لیگ ما بیفتد. امسال هم الحمدلله مربی خارجی کم نبود و در بین آنها، گلمحمدی جام قهرمانی را برد. نکته بعدی که باعث قهرمانی در پرسپولیس شد به ثبات در مدیریت برمیگردد. مدیران را در پرسپولیس تغییر ندادند و زمینههای قهرمانی این تیم را فراهم کردند اما همین کار را با استقلال کردند و باعث شدند تا این تیم بیشتر از سایر تیمها نوسان پیدا کند، درحالیکه استقلال هم پتانسیل قهرمانی را داشت.
مربیان خارجی خوبی در لیگ برتر داشتیم و اهالی فن اعتقاد داشتند شاید قهرمانی و موفقیت به تیم یکی از این مربیان برسد.
بهنظر من از لحاظ نفری و نیروی انسانی استقلال و سپاهان از پرسپولیس هم بهتر بودند، اما از لحاظ تیمی نه. اتحاد و انسجام پرسپولیسیها در فصلجاری را هیچکدام از تیمها نداشتند ضمن اینکه آنها تیم بسیار باتجربهای هم داشتند. در روزهایی که باید پرسپولیس ذهنیت و تمرکز خود را در بازی حفظ میکرد این اتفاق را رقم زده و باعث شد تا در پایان فصل روی خوش فوتبال را ببیند. در روزهایی که روی این تیم فشارهای زیادی وجود داشت این روزها را با تجربه پشتسر گذاشته و درنهایت جام قهرمانی را بالای سر برد. همه اینها برمیگردد به تجربه مجموعه عوامل تیم پرسپولیس و اینها همگی با هم از عوامل قهرمانی سرخپوشان بودند. درواقع معتقدم پرسپولیس برای قهرمانی ذهنیت قویتر و بهتری نسبت به استقلال و سپاهان داشت. این یک فاکتور بسیار مهم است که بهنظرم میآید تیمی مانند سپاهان باید بهمرور این شاخصه را یاد بگیرد.
درباره کلیت لیگ امسال چه نکاتی را مدنظر دارید؟ مثلا گفته میشود در لیگ برتر امسال خبری از حضور بازیکنان جوان و پدیده نبود.
ما چند سال است که این مشکل را داریم و خبری از پدیدهها نیست. چندین سال است که از خروجی لیگ ما بازیکنانی مانند علی دایی و مهدی مهدویکیا یا خداداد عزیزی بیرون نمیآید و دیگر مثل این بازیکنان نداریم. یا بازیکنانی مانند مجتبی جباری یا محرم نویدکیا در وسط زمین که بهواقع بازیسازهای قهاری بودند. الان چند سال است که با چنین مشکلی مواجه هستیم و این موضوع فقط مختص رقابتهای امسال نیست. در پستهایی هم که یار زیاد داشتیم مدام در سالهای اخیر شاهد هستیم که در این پستها هم بازیکنان تخصصی و خوب که در حد پدیده باشند، کم میشوند. ما همیشه حداقل در فوتبال داخلی خودمان دفاع وسط داشتیم اما الان دفاع وسطهای ما هم انگشتشمار شدهاند که قابلیت بینالمللی داشته باشند. دلیل این موضوع این است که در بخش پایه اتفاقات زیادی میافتد که اصلا کسی به آن نمیپردازد، چون تمرکز همه به لیگ برتر و تیم ملی و نهایتا به لیگ دسته اول معطوف میشود. این درحالی است که توجه به پایهها به سیاستگذاری کلان مربوط میشود که فدراسیون باید بهدنبال این مسائل باشد.
همین موضوع هم باعث میشود که سالهای سال در ردههای سنی در رقابتهای برونمرزی حرفی برای گفتن نداشته باشیم.
الان هم درحالحاضر بهنظرم هرکسی که هدایت تیم امید را برعهده بگیرد با چالش بزرگی مواجه خواهد شد، چون بازیکنان آنچنانی در این ردهسنی نداریم.
دقایقی هم درباره استقلال صحبت کنیم. معتقدید که نوسانات مدیریتی جلوی موفقیت این تیم را گرفت؟
بله، همینطور است. این تیم نوسان عجیب و غریبی داشت که بهنظرم بیشتر از بیرون به این تیم وارد شده تا اینکه خودش خودخواسته این نوسانات را بهوجود بیاورد. این تیم بازیکنان بسیار خوبی دارد که بهنظرم حتی آنها بهترین تیم لیگ از لحاظ نفری محسوب میشوند. بازیکنان این تیم همگی یا سابقه ملی در تیم بزرگسالان دارند یا در تیم ملی امید بازی کردهاند.
چرا تیمی مثل استقلال با سابقهای در حدود ۸۰ سال در فوتبال کشور هنوز نتوانسته در قهرمانی رقابتهای لیگ برتر دبل کند.
درباره گذشته بهدلایل متعددی میتوان اشاره کرد، اما دلیل اصلی این موضوع یعنی قهرمان نشدن آنها در رقابتهای امسال این بود که دچار تغییرات مدیریتی شدند. درواقع تغییر مدیریتی، سازماندهی ضعیف و بیپولی باعث میشود تا ذهنیت بازیکنان و تمرکز و انگیزهشان تلاطم پیدا کند تا جایی که این نوسان خودش را در نتایج هم نشان میدهد. بازیکن به زمین میرود و بازی میکند، اما نگاه میکند که به تعهدی که دادهاند عمل نمیکنند. وقتی شما بلاتکلیفی مدیریتی دارید بازیکن اصلا کسی را نمیبیند که با وی صحبت کند. وقتی مدیران جدید هم میآیند کار مدیران قبلی را قبول ندارد. اینها چیزهای خوبی نیست که در یک باشگاه با این سابقه اتفاق میافتد. ورزشکاران مثل سربازان خطمقدم به زمین میروند تا بجنگند، وقتی میبینند آن بالا در بین مدیران دعواست و کسی نمیتواند تصمیم بگیرد، این مسائل در شکل تیمی و روحیه و نحوه جنگیدن و تمرکز بازیکنان تاثیر میگذارد. در فوتبال امروز هم اگر شما با صددرصد تمرکز کار نکنید هرگز موفق نمیشوید.
ارسال نظر