بهترین مرد خارجی لیگ برتر از اردوی آبی‌ها می‌آید
اگر یورگن لوکادیا را که به آرامی آمد و پس از به راه انداختن طوفانی از گلزنی در یک مقطع ۸ مسابقه‌ای با سر و صدای فراوان از فوتبال ایران رفت نادیده بگیریم، لقب برترین بازیکن «خارجی» دو فصل اخیر لیگ برتر فوتبال کشور بی‌گمان سزاوار کوین یامگا بازیکن فرانسوی و چندپستی تیم استقلال تهران است
ایران ورزشی: اگر یورگن لوکادیا را که به آرامی آمد و پس از به راه انداختن طوفانی از گلزنی در یک مقطع ۸ مسابقه‌ای با سر و صدای فراوان از فوتبال ایران رفت نادیده بگیریم، لقب برترین بازیکن «خارجی» دو فصل اخیر لیگ برتر فوتبال کشور بی‌گمان سزاوار کوین یامگا بازیکن فرانسوی و چندپستی تیم استقلال تهران است و اگر فهرستی از کل نفرات «خارجی» تمامی ۲۲ دوره این لیگ نیز تنظیم و ارائه شود، شاید این مرد متخصص در پست بال راست از جمع ۲۰ نفر نخست خارج نماند. درست است که ریکاردو آلوز هافبک خوشفکر و پرتغالی تراکتور هم در این فصل با ارسال ۱۲ پاس گل خوش درخشیده ولی فروغ او به لیگ امسال منحصر می‌شده حال آن که یامگا می‌رود تا دومین فصل حضورش در جمع آبی‌ها را کامل کند و اگر بازی‌های قدرتمندانه و گلزنی‌های حساس و پرتعداد او در کار نبود، امکان نداشت که آنها آنگونه مقتدرانه و بدون حتی یک شکست بر تارک لیگ بنشینند. اضافه بر این، یامگا این استعداد ویژه را از خود بروز داده که در چند پست ظاهر شود و در تمام آنها تأثیرگذار باشد. در این راستا هر موقع مربیان استقلال در این دو سال (مجیدی در لیگ بیست و یکم و ساپینتو در لیگ بیست و دوم) به یامگا در پست پیستون راست محتاج بودند، او در آنجا قدرت‌نمایی کرد و در دفع حملات حریفان هم از خود مهارت بروز داد و هر زمان که او را یک خط جلوتر فرستادند، او یک بال هجومی پرتأثیر نشان داد و در زمان‌هایی هم که از یامگا خواسته شد به صورت مهاجم کاذب پشت سر دو مهاجم اصلی و واقعی تیم انجام وظیفه کند، او کم نیاورد و باز هم موفق ظاهر شد.
در مسیری متفاوت با «ژستد»
یامگا و رودی ژستد تقریباً به طور همزمان به استقلال پیوستند اما همان قدر که یامگا سریع و بدون فوت وقت در این تیم جا افتاد و در همان بازی اولش با دو بار گلزنی باعث برد 0-2 آبی‌ها شد، ژستد روز به روز کمرنگ‌تر و کم‌اثرتر شد و با اینکه در دربی برگشت لیگ بیست و یکم گل حساس و نجات دهنده‌ای را برای آبی‌ها مقابل پرسپولیس به ثمر رساند اما هرگز نتوانست مسئولان استقلال را مجاب به حفظ خود کند و به همین سبب از مقابل چشم‌‌ها محو شد و رفت.
این «گل قهرمانی» بود؟
این در نقطه مقابل وضعیت یامگا بود که آنچنان قوی ظاهر شد که با وجود تغییر مدیران استقلال، کوچک‌ترین کنشی از سوی مسئولان این باشگاه برای قطع همکاری با این بازیکن مشاهده نشد و او لیگ بیست و دوم را از همان نقطه و جایگاهی شروع کرد که لیگ بیست و یکم را به پایان رسانده بود. آن نقطه، جایگاه بازیکنی بود که هم می‌داند کی و چگونه و با چه میزان سرعت از فاز دفاع وارد فاز حمله شود و هم بلد است در آستانه دروازه رقبا کجا و چطور بایستد و جاگیری کند که اگر از او وظیفه زدن ضربه آخر طلب شود، چگونه آن ضربه را بزند تا دروازه باز و کار حریف تمام شود. جدیدترین نمونه این پروسه در دیدار حساس این هفته استقلال با فولاد در اهواز رؤیت شد. آنجا که وی در یک چشم به هم زدن با حرکتی پرتابی به سمت جلو پرید تا یک توپ ارسال شده به روی خط دروازه حریف را با ضربه‌ای سریع و خشک و دقیق وارد دروازه کند و با به ثمر رساندن گل اول استقلال، این تیم را در مسیر کسب برد ارزشمند 0-2 قرار دهد.
اگر یامگا نبود...
وقتی صحبت از بازیکنان خارجی موفق لیگ برتر به میان می‌آید، کم‌لطفی است اگر از گئورگی گولسیانی مدافع گرجستانی یاد نکنیم که تابستان امسال از سپاهان به پرسپولیس آمد و هم در کار دفاعی موفق بوده و هم گل‌های ارزشمند و متعددی را به ثمر رسانده و شاید نیلسون جونیور و الویس کامسوبا مدافع و مهاجم سپاهان و اریک بایناما، فوروارد گلزن گل‌گهر هم نمره قبولی گرفته باشند ولی در نگاهی به گستره دو سال و دربر گیرنده دو لیگ اخیر کسی به پای یامگا نمی‌رسد. مردی که زیاد صحبت و مصاحبه نمی‌کند و حرفش را با بازی قاطع و ثأثیرگذارش در داخل زمین می‌زند.
ارسال نظر