حالا تیم فوتبال آسمان، دو شماره ۱۰ دارد

طرفداری: کاش این امکان وجود داشت تا اندکی چشم از زمین برداریم و برای تماشای فوتبال به آسمان ها بنگریم، تقابل مارادونا و پله در آنجا را نباید از دست داد...

 زمانی که مونتیل دروازه هوگو لوریس را گشود و آلبی سلسته را برای سومین بار قهرمان جهان کرد، نیمی از چشم ها به مسی دوخته شده بودند و نیمی به آسمان: همه به راحتی می توانستند خنده های مارادونا را حس کرده، او را در آغوش بگیرند و به او تبریک بگویند. در آن سوی کره خاکی اما عده‌ای نگران و مضطرب بودند، چشم انتظار خبری امیدبخش از اطرافیان مردی که سال ها در رینگ با بیماری مبارزه‌ای پایاپای کرده و دیگر از نفس افتاده بود، حال پله خوب نبود... همه به اتفاق می دانستند که این بار دیگر نمی توان امید چندانی به بهبودی این ابر مرد تاریخ فوتبال و بازگشت او به زندگی عادی داشت، همین اتفاق هم رخ داد و پله ساعاتی قبل پس از ۸۲ سال زندگی باشکوه و پرافتخار، چشم هایش را برای همیشه فروبست. بسته شدن چشم‌های پله، چشم های میلیون ها عاشق این اسطوره را اشک‌بار کرد اما این اشک ها به زودی با لبخند توام خواهند شد، لبخندی برخاسته از تبسم خودِ پله! اسطوره برزیلی چشم هایش را نه در کنار ما، بلکه در آسمان خواهد گشود، به روی کسی که با یک توپ چرمی به استقبالش آمده است؛ دیگو آنجاست! حاصل این دیدار به جز لبخند چه چیزی می تواند باشد؟ پله به قولش عمل کرد، او پس از درگذشت مارادونا گفته بود:

 دیگو! به زودی به تو ملحق خواهم شد تا در آسمان ها با یکدیگر فوتبال بازی کنیم!

حالا تیم فوتبال آسمان دو شماره ۱۰ دارد، پله در یک سو و دیگو در سویی دیگر. همه ما علاقمندان به فوتبال از درگذشت شما دو اسطوره متاثر و ناراحتیم، اما چون می دانیم از ملاقات یکدیگر لبخند به لب دارید، ما هم لبخند می زنیم