پرسپولیس به تنظیمات کارخانه برمیگردد؟
سرخپوشان تهرانی درحالی باید در هفته سوم فصل فوتبالی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مقابل آلومینیوم اراک قرار گیرند که در ۲ تقابل قبلیشان در ورزشگاه امام خمینی اراک دستاوردی جز شکست در کارنامه این تیم ثبت نشده است.
فرهیختگان: سرخپوشان تهرانی درحالی باید در هفته سوم فصل فوتبالی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مقابل آلومینیوم اراک قرار گیرند که در ۲ تقابل قبلیشان در ورزشگاه امام خمینی اراک دستاوردی جز شکست در کارنامه این تیم ثبت نشده است. از سوی دیگر سرخپوشان با کسب تساوی برابر ذوبآهن اصفهان و فولاد خوزستان در دیدارهای آغازین لیگ بیستودوم، پنجمین شروع ناامیدکننده خود را از حیث کسب امتیاز رقم زدند تا دیدار برابر شاگردان مهدی رحمتی را بتوان یک دیدار بسیار حساس نسبت به رقابتهای گذشته برای پرافتخارترین تیم لیگ سراسری دانست.
همواره میتوان بسیاری از دلایل مشکلات درون مستطیل سبز را با توجه به نکات آماری فهمید؛ طبق همین نکات تیم تحت هدایت سرمربی ۵۱ساله در رقابت برابر شاگردان مهدی تارتار و جواد نکونام به ترتیب موفق به ثبت امید گل ۰.۷۹ و ۰.۴۵ شده است تا بعد از توجه به این آمارهای اشارهشده متوجه بزرگترین سد راه پیشروی سرخپوشان برای کسب موفقیت شویم. قرمزهای پایتخت برای اولینبار در ۲ دیدار ابتدایی ادوار مختلف لیگ برتر طعم شیرین گلزنی را نچشیدهاند، مشکلی که به نظر میرسد تغییر سیستم پرسپولیس بسیار در آن موثر بوده است و شاید دوباره گلمحمدی همچون فصول گذشته از خواستههای فنیاش کوتاه بیاید تا سرخپوشان دوباره با سیستم ۲-۴-۴ گام در ۲۸ هفته آینده بگذارند.
سیستم آمیختهشده با پرسپولیس
با حضور معمار نوین پرسپولیس یعنی برانکو ایوانکوویچ همواره استراتژی موفق قرمزها در استفاده از 4 مدافع، 4 هافبک و 2 مهاجم خلاصه شده است و حتی تلاش گابریل کالدرون در تغییر این راهبرد حاصلی جز ناکامی نداشت. همچنین گلمحمدی نیز در دیدارهای ابتدایی لیگ بیستویکم برابر مس رفسنجان و گلگهر تلاش کرد با استفاده از سیستم 3دفاعه در حملات با تعداد مهرههای بیشتر بهسمت دروازه یورش برد که در کارنامه او نیز ناکامی ثبت شد.
پرسپولیس مدل 1402-1401 که فصل گذشته را با نایبقهرمانی در لیگ برتر، حذف در مرحله یکچهارم نهایی جامحذفی، ناکامی در مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا و شکست در سوپرجام فوتبال ایران به پایان رساند، راهحل غلبه بر ناکامی را در جذب بازیکنی با ویژگی بازیسازی تصور کرد. آنها برای عملی کردن اندیشه خود سراغ سروش رفیعی رفتند که در 2 بازه زمانی پیراهن قرمزها را بر تن کرده بود اما این خرید دارای نقص بزرگی نیز بود. سروش رفیعی فارغ از ظرفیتهای فنی بالا در میانه میدان همواره بهدلیل دوندگی پایین و سبک بازیاش توفیق دلچسبی در هافبک راست و چپ نداشته است تا همین معضل باعث تغییر سیستم و 180دقیقه رقمخوردن لحظههای ناموفق از حیث هجومی شود.
ابزار فوقالعاده اما استراتژی غلط
قرمزپوشان بعد از جذب سروش رفیعی سراغ سعید صادقی رفتند تا گامی بلند برای خلق موقعیتهای بیشتر بردارند اما بعد از بررسیهای موشکافانهتر میتوان اولین دلیل ناکامی امروز سرخپوشان را در تصور اشتباه بابت این خرید جستوجو کرد. برترین پاسور دوره گذشته مسابقات لیگ برتر یعنی سعید صادقی، فارغ از تخصصش در پست هافبک و وینگر راست برترین روزهای زندگی ورزشیاش را در فصل 1401-1400 در پست هافبک و وینگر چپ تجربه کرده، یعنی دقیقا در قسمتی از مستطیل سبز که مهدی ترابی در سالیان اخیر با حرکات گرهگشایش در بسیاری از نبردها کمکهای شایانی به پرسپولیس کرده است. البته در دیدار شاگردان گلمحمدی برابر فولاد و ذوبآهن همواره ترابی و صادقی در طول بازی سعی کردند با تعویض نقاط فعالیتشان در میدان نبرد با بالاترین بازده به تیم قرمزپوش پایتخت کمک کنند که طبق نکات آماری و نشانهها راهبردی موفقیتآمیز نبود. به نظر میرسد گلمحمدی هنوز موفق نشده بعد از برگزاری جلسات تمرینی مختلف، برپایی رقابتهای تدارکاتی گوناگون و حضور در 2 جدال رسمی به تدبیری مشخص برای سود بردن از تمام ابزارهای فنی میانه میدانش برسد.
بازگشت به سیستم قبلی یا نقشه جدید؟
بدونشک یکی از بزرگترین صفرهای عجیب موجود در جدول مسابقات لیگ بیستودوم، درمقابل تعداد گلهای پرسپولیس قرار گرفته است؛ موردی که قرمزها را بیش از گذشته مصر کرد تا بعد از جذب یورگن لوکادیا پرونده نقلوانتقالاتیشان را باز نگه دارند تا براساس نیازشان بهدنبال خرید مهاجمی جدید برای تزریق زهر به خط هجومیاش باشند. درصورت به وقوع پیوستن نیاز سرخپوشان و خرید مهاجمی جدید تعداد مهرههای خط هجومی این باشگاه به 4 مهاجم میرسد که بدونشک این ابزارهای فنی شرایط شاگردان گلمحمدی را برای برگشت به سیستم 2-4-4 هموار خواهد کرد. البته لوکادیای هلندی هنوز به شرایط آمادگی کامل برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی نرسیده و بعید است در اراک هم جزء 11نفر اصلی باشد.
به نظر میرسد پرسپولیس در هفتههای آتی باید بین 2 استراتژی یک راهبرد را برگزیند. قرمزها میتوانند همچون فصول گذشته بعد از چند ناکامی با سیستم همواره موفق سالیان گذشته خود راهی مستطیل سبز شوند، از سوی دیگر استراتژی کاهش یک هافبک دفاعی و استفاده از سیستم 2-4-4 لوزی در پیشروی خود سرخپوشان قرار دارد. همواره در سالهای گذشته نکته ملموس در رفتار گلمحمدی، کردار و تصمیمات محافظهکارانه این سرمربی 51ساله بوده است که همین موضوع شانس حضور قرمزها با تکهافبک دفاعی در میدان نبرد را کاهش میدهد تا احتمالا در دیدارهای آینده ارمغان یک مهره از بین سروش رفیعی و سعید صادقی، نیمکتنشینی باشد؛ چراکه بررسی دیدارهای اخیر نشان میدهد حضور همزمان این دو هافبک خلاق به سود پرسپولیس نبوده است.
ارسال نظر