ریاست علی مرادی برای میله‌های خالی!

خبرآنلاین: نمی دانم اسمش را چه چیزی می شود گذاشت؟اصلا در ورزش این مملکت کسی هست که یقه مدیران را بگیرد؟پس از پناهنده شدن یکتا جمالی به آلمان شاید اگر در هر کجای دنیا بود رییس یک فدراسیون اگر استعفا نمی داد حداقل خیلی شفاف می آمد و یک عذرخواهی ساده می کرد.مدیران ورزشی ما یاد گرفته اند که در مواقع بحران باید روزه سکوت گرفت تا آب ها از آسیاب بیفتد.

یاد دو – سه سال پیش می افتم.بعد از مجمع فدراسیون وزنه برداری.همین موقع ها بود.خیلی از ملی پوشان به سرکردگی علی هاشمی مقابل ورودی فدراسیون دایره ایستاده بودند و یک دست و یک پا روی هوا و کردی رقصیدن! این خوشحالی برای دوباره رییس شدن شما بود!چقدر از آن زمان گذشته است که حالا خیلی از آنهایی که آن روز پا به زمین می کوبیدند شده اند مخالف شما؟اعتصاب می کنند و می زنند زیر میز و می گویند:«ما دیگر نیستیم.»چه کرده اید با همه حامیان‌تان و گمان نمی کنید که دیگر وقت رفتن است آقای رییس بازنشسته؟

انصافا بیاید همین امروز با جمعی از خبرنگاران راهی فدراسیون وزنه برداری شویم تا دانه به دانه کمبود امکاناتی که ورزشکاران گفته اند را به شما نشان بدهیم.البته بعید است که بی خبر باشید اما ...

آقای علی مرادی قطع شدن آب مجموعه به شما ربطی ندارد اما می شود شفاف سازی کنید که فدراسیون چقدر به مجموعه بدهی دارد؟

شما می دانید که لامپ های دستشویی های خوابگاه فدراسیون یکی در میان خراب هستند و خیلی از آنها قفل ندارند؟! خیلی زشت است که قهرمان جهان و المپیک ایران برود دستتشویی و مدام نگران این باشد کسی در را باز نکند.خیلی زشت است که قهرمان المپیک ایران با یک دست شلنگ را نگه دارد و با یک دست دیگر در دستشویی را.شما نرفتید تا همه ورزشکاران با هم بروند.شما بمانید و برای میله های خالی ریاست کنید اما کاری که قهرمان های وزنه برداری ایران کردند به اندازه یک قهرمانی جهان ارزش داشت!