شرح اوضاع عجیب ماشین از زبان سرمربی تیم

ورزش سه: ماشین سازی چندین برابر تعداد امتیازات این فصل خود حاشیه و اتفاقات عجیب داشته است. از ماجراهای مدیرعاملی که بدون رزومه آمد و خیلی زود رفت تا مالکی که قصد ندارد هیچ هزینه ای برای تیم کند و کلی حاشیه دیگر از جمله پرداخت نکردن پول اتوبوس و گروگان گرفته شدن ساک های اعضای تیم در تهران همگی باعث شدند تا یکی از قدیمی ترین تیم های فوتبال ایران هیچ تمرکزی برای فوتبال نداشته باشد. روز گذشته اتفاق عجیب دیگری برای ماشین سازی رخ داد. بعد از به اختلاف خوردن اسپانسر و مدیران باشگاه، بلیط سفر به اهواز برای بازی با استقلال خوزستان برای اعضای تیم تهیه نشد تا آنها موفق به حضور در اهواز نباشند و سه بر صفر بازنده اعلام شوند. برای مشخص شدن چند و چون این ماجرا با علی ابراهیمیان، سرمربی تیم ماشین سازی گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:

ابراهیمیان با ابراز ناراحتی از قطع شدن روند رو به رشد تیمش گفت: نمی دانم چه اتفاقات مدیریتی در تیم ما رخ می دهد. با حضور اسپانسر جدید روند رو به رشدی را شروع کرده بودیم. تیم از نظر روحی روانی شرایط بهتری پیدا کرده بود. قشقایی را در خانه اش شکست دادیم. تعطیلات نوروز فقط چند روز نبودیم و خیلی زود دوباره کارمان را شروع کردیم. با بدشانسی مقابل ویستاتوربین به مساوی رسیدیم و این در حالی بود که تیم در بازی رفت چهار گل از این حریف خورده بود. طی دو بازی ۴ امتیاز بدون گل خورده به دست آوردیم ولی متاسفانه این اتفاقات رخ داد و روند خوبمان خیلی زود قطع شد.

او با تاکید به این موضوع که هیچ کس در باشگاه حضور نداشت که نامه تغییر محل بازی را دریافت کند ادامه داد: باشگاه تعطیل بود حتی از تغییر مکان بازی هم خبر نداشتند. پنج شنبه ظهر از هیات فوتبال با من تماس گرفتند که خبر دارید بازی تان در آبادان است. من هم گفتم که نه خبر ندارم که آن جا فهمیدم با باشگاه هم تماس گرفته اند ولی کسی نبوده که پیام و نامه هیات فوتبال را دریافت کند! آنها چند روز پیش این خبر را به باشگاه داده بودند ولی متاسفانه کارکنان باشگاه رفته بودن تعطیلات و کسی نبود که خبر را بگیرد و به ما اطلاع بدهد.

سرمربی ماشین سازی در پاسخ به این سوال که واکنش مالک و مدیرعامل به این اتفاق چه بود و چرا هیچ تلاشی برای اعزام تیم به اهواز از سوی آنها نشد گفت: با مالک که دیدار خاصی نداشتیم و در جمع ما حضور پیدا نکرده است. مدیرعامل باشگاه را هم فقط یک بار دیده ایم. ما هنوز ریالی دریافت نکردیم و او یک بار سر تمرین آمد و قول پرداخت بخشی از مطالبات را تا پیش از عید داد. متاسفانه از آن روز به بعد دیگر ما مدیرعامل را ندیده ایم! حتی بعد از بردمان مقابل قشقایی یک تلفن تبریک هم به ما نزدند چه برسد به این مقطع که بیایند و مشکل را حل کنند. خودمان میدان می گرفتیم و تمرین می کردیم. آقای شتربان به عنوان اسپانسر هم کمک های خوبی به ما کردند ولی نمی دانم چه شد که ایشان را هم دلسرد کردند.

ابراهیمیان با ابراز بی اطلاعی از انصراف ناگهانی اسپانسر از کمک به ماشین گفت: من خواندم که نوشته بودند اسپانسر به دلیل اختلاف با مدیران باشگاه از کمک منصرف شده ولی چنین چیزی اصلا صحت ندارد و نمی دانم خبر آن از کجا نشات می گیرد. اصلا مدیرعامل در جمع ما نبود و فقط اسپانسر را هر روز در تمرینات مان می دیدیم و او فقط به فکر ما بود به طوری که فکر می کردیم پدر تیم سر تمرینات آمده است. نمی دانم چه شد یا چه چیزی به ایشان گفتند که دیگر حتی به تمرینات هم نیامدند. اسپانسر حتی بلیط اهواز را هم رزرو کرده بود ولی بعد از تغییر مکان بازی باشگاه اصلا هیچ پیگیری انجام نداد.

وی با اشاره به این موضوع که از باشگاه کسی پیگیر کارهای تیم در این مدت نبوده یادآور شد: مدیرعامل و مالک هیچ تماسی با من نداشتند. از باشگاه طی این چند وقت اخیر فقط آقای رستمی یک بار بعد از تعطیلات سر تمرین حضور پیدا کردند. ما چهار بازیکن از جوانان آورده بودیم و خواستار ثبت قرارداد آنها بودیم ولی ایشان به جای این قراردادها، حکم اخراج چند نفر از اعضای تیم را آوردند. یک گلر از اصفهان آوردیم و یک هفته با ما تمرین کرد ولی قرارداد او را هم ثبت نکردند. این در حالی است که تیم کمبود بازیکن دارد و خودشان هم می دانند. آقای رستمی سر تمرین از من پرسید چه گونه می خواهید به اهواز بروید و این خیلی جالب بود! من هم گفتم که نمی دانم شما باید بگویید. بعد از رفتن اسپانسر هم که دیگر کسی نبود که پیگیری کند و من خودم به شخصه شرمنده شاگردانم هستم که چنین شرایط عجیبی را تجربه می کنند.

ابراهیمیان در پاسخ به این سوال که در چنین شرایطی، چه سرنوشتی در انتظار ماشین است گفت: من خیلی بابت این اتفاق ناراحت هستم. خود من به شخصه نمی دانم چه سرنوشتی در انتظار تیم است. در این چند وقت اخیر آقای شتربان پاداش هایی به بازیکنان داده بود و روند روحی و روانی مان بهتر شده بود اما اتفاق اخیر همه چیز را خراب کرد. این همه برای بازگشت تیم زحمت کشیده بودیم ولی نمی دانم در مورد آینده مان چه بگویم. آینده مان کاملا مبهم است. این جا باشگاه بزرگی است و هواداران بسیار خوبی هم دارد. بعد از دو نتیجه خوب آنها با شیرینی سر تمرین آمدند و همه چیز خوب بود ولی الان شرمنده شان هستم و نمی دانم چه بگویم. انشالله که همه چیز حل شود. خواهش من این است که مسئولین کمکی به تیم کنند تا حداقل بچه ها بدانند که برای شهرشان مهم هستند.