ناگفته هایی از پرونده هسته ای ایران
علی اکبر صالحی در گفتوگویی ناگفته هایی از پرونده هسته ای ایران را از نگاه فنی مطرح کرده است.
تدبیر نوشت: بخش هایی از مصاحبه ویژه نامه نوروزی مثلث در ادامه میآید:
*ما ۱۹ هزار ماشین سانتریفیوژداریم که از این تعداد ۹ هزار ماشین فعال است.
* بعد از ۸ سال قرارداد ما با روس ها تمام می شود و باید آمادگی داشته باشیم که بتوانیم سوخت خودمان را تامین کنیم.
* در خصوص ۴ راکتور دیگر با روس ها در حال مذاکره هستیم.
* ما در هر سال به ۲۷ تن اکسید اورانیوم ۴/۱ درصد برای راکتور بوشهر نیاز داریم.
* فعالیت های غنی سازی متوقف نشده است.
* انتقادی که عزیزان منتقد بر این تفاهمنامه وارد میکنند، این نیست که آنها غنیسازی ما را بهطور عملی و دوفاکتو نپذیرفتهاند بلکه میگویند در تفاهمنامه گفته شده است که ظرفیّت و حجم غنیسازی شما در ایستگاه نهایی، باید مورد توافق طرفین قرار گیرد.
*میگویند راکتور آب سنگین اراک، عنصر پلوتونیوم تولید میکند که میتواند در ساخت سلاح هستهای به کار گرفته شود. چرا اینها نسبت به غنیسازی و پلوتونیوم حساسیت دارند؟ چون هم اورانیوم غنیشده بالای ۹۰ درصد میتواند در ساخت سلاح به کار گرفته شود و هم عنصر ایجاد شده در رآکتورهای آب سنگین به نام پلوتونیوم.
* ما اگر میخواستیم اراک را با شرایط عادی و با اطمینانخاطر پیش ببریم، حداقل به دو تا سه سال زمان نیاز داشتیم.
* در توافقنامه ژنو پذیرفتهایم که در این شش ماه، برخی تجهیزات عمده را نصب نکنیم. در عوض روی کیفیت و بازنگری تجهیزات کار میکنیم.
* برخی میگویند که فعالیت رآکتور اراک هم متوقف شده است، در حالی که رآکتور اراک هنوز راهاندازی نشده است که متوقف شود.
* در توافقنامۀ ژنو به هیچوجه حرفی از توقّف فعالیّتهای آب سنگین به میان نیامده اما در سطح افکار عمومی اینگونه القا کردهاند که باید فعالیتهای آب سنگین متوقف شود.
* فعلاً داوطلبانه بهدنبال ایجاد تأسیسات بازفرآوری نیستیم. البته این به معنای آن نیست که برای همیشه از این حق عدول کنیم. نکته دیگر این است که دوربینهای آژانس دائماً در حال بازدید از تأسیسات هستهای ما هستند و زمانی که سوخت جابهجا میشود، دوربینها ثبت میکنند.
* اعلام کردیم که آماده «باز طراحی» هستیم. ما این طراحی مجدد را به گونهای انجام میدهیم که میزان تولید پلوتونیوم را کاهش دهیم و به جای ۱۰ کیلوگرم به حداقل برسانیم. این پیشنهاد مورد استقبال آنها قرار گرفت. ما از فرصت استفاده میکنیم و رآکتور را برای توسعۀ دامنۀ تحقیقات ارتقا میدهیم؛ چراکه طراحی فعلی مربوط به سالهای قبل است و اطلاعات ما بهروز شده است.
* ما ماهیّت رآکتور را بهعنوان آب سنگین حفظ میکنیم ولی بهگونهای طراحی میکنیم که نگرانیهای کاذبی را که از نظر فنی ایجاد کردهاند، برطرف کنیم.
*توصیۀ ما این است که اصلاً پیرامون تعداد سانتریفیوژها صحبت نکنیم، بلکه روی واحد قدرت جداسازی صحبت کنیم. ممکن است بخشی از آن، از یک نوع سانتریفیوژ باشد و بخشی از نوعی دیگر از سانتریفیوژ.
*من به کسانی که انتقاد دارند میگویم شما محل مصرف سوخت بیست درصد را پیدا کنید تا ما هم تولید کنیم.
ارسال نظر