درآمد مجریان برنامه کودک تلویزیون
روزنامه کیهان در یادداشتی به قلم یک تهیه کننده برنامه کودک تلویزیون و در نقد پخش تبلیغ مواد خوراکی در برنامه های کودک سیما نوشت: مجریان سرشناس کودک تلویزیون به خوبی در حال کسب درآمدهای هنگفت از اجراهای صحنهای خارج از فضای تلویزیون هستند.
اما آنتن تلویزیون باید پاک تر و منزه تر از این باشد که از علایق کودکان به نفع کسب درآمد و تولید برنامه به هر قیمتی از یکسو و از سوی دیگر خالی کردن انبارهای کارخانهها و فروش محصولات جدیدشان، بهره برده شود.
مگر این کودکان چه گناهی کرده اند که صادقانه و بی هیچ شرط و قراردادی حرف ها و رفتارهای عموها و خاله های محبوب تلویزیونی شان را قبول کرده و تاثیر می پذیرند. یادش بخیر قبلا به ما گوشزد می کردند که برای آموزش های فرهنگی و صحبت درباره مهارت های زندگی به هیچ وجه برای کودکان مستقیم گویی نکنید!
جالب اینکه این حرف درباره موضوعات عادی و عمومی برنامه ها بود ولی همان اساتید، کارشناسان و دوستان دلسوز الان کجا هستند که بیایند و ببینند عموجان ها و خاله جان های ما با چه روی گشاده و به دور از هیچ خجالتی بسته های خوراکی را با هیاهو و داد و فریاد همچون دوره گردهای دست فروش تبلیغ می کنند؟!
نظر کاربران
برای اولین بار با حرف کیهان موافقم
هر کی از راه میرسه میشه مجری برنامه کودک مثلا رنگین کمان برنامه با پنگول و خاله نرگس و نیما برای بچه ها قشنگه و دوسشون دارن اون یکی ها میان گند میزنن به برنامه بچه های من که دوست ندارند.
به نظر من این برنامه های خاله و عمویی که میسازن مزخرفترین و بدآموزترین برنامه های کودکه.توجه کنید که این به مجریا چقدر زشت با بچه ها برخورد میکنن.
به نظر من مجریان باید حجاب را رعایت کنند مثلا همین خاله شادونه بااین وضع ارایش برنامه اجرا میکنه که واقعا در جامعه اسلامی جای بسی تاسف دارد.
پاسخ ها
ای بابا شما چقدر دل به نشاطید...
یکی از سخت ترین کار ها در همه جای دنیا و آسان ترین کارها در ایرن همانا برنامه ساختن برای بچه هاست. چرا؟ خوب چون از نظر ما که برنامه سازان و مدیران تلویزیون هستیم، بچه ها موجوداتی هستند فاقد عقل و شعور و درک(بزرگتر ها هم اینطورند چه رسد به بچه ها!!) خوب برنامه ساختن برای بچه ها کاری ندارد: صبح میرویم سر میدان های شلوغ شهر از بین کارگرهای روزمزد بیل به دست یکی را به عنوان مجری انتخاب میکنیم. از آنطرف چند تکه چوب و پارچه و یونولیت و رنگ سر هم میکنیم و خری، خروسی، خرسکی ، خلاصه یک جانوری میسازیم. بعد بدون طرح و برنامه قبلی و به صورت زنده، ترتیبی میدهیم که این مجری و این عروسک خلق الساعه، با هم کل کل داشته باشند(استعمال کلمات رکیک، شوخی های سخیف، اصطلاحات چاله میدانی، الفاظ مخصوص لات ها و لمپن ها آزاد میباشد). وسط برنامه هم برای اینکه مردم تلویزیون را خاموش نروند و نروند دنبال کار و زندگی شان، یکی دو تا کارتون که معمولا ساخته آمریکایی ها هستند نشان میدهیم (هر چند قبلا همان ها را به عنوان آثار دارای نمادها و آموزه های فراماسونی معرفی و تحلیل های عجیب و غریب کرده باشیم یا بعدا بخواهیم اینکار را بکنیم ). با همین شیوه میتوان سال به 12 ماه و بدون وقفه کارکودک ساخت...
پی نوشت: از حق نگذریم، بهترین نمونه های برنامه های کودکی که من منیشناسم، در همین ایران خودمان ساخته شدند. خونه مادر بزرگه، چاق و لاغر، کلاه قرمزی،قورباغه سبز(کار زنده یاد علیرضا توتوپچیان که حتی شاید کمتر دهه شصتی به یاد بیاورد)...اما مگر چند نفر آدم خلاق و کاردان مانند خانم برومند، آقایان طهماسب و جبلی و دو - سه نفر دیگر داریم؟ مدت زیادی از دهه شصت گذشته...بودجه تلویزیون هم که به این کارها نمیرسه. همین الان هم باید براش گل ریزون بگیریم
من كه از برنامه عمو پورنگ واقعا بدم اومد وقتي تبليغات ديدم
پاسخ ها
یعنی قبلش خوشت میومد؟؟؟
سلام. منم از اینکه پسر 8 ساله ام میشینه تبلیغات عموها و خاله ها را نگاه میکند واقعا ناراحتم . برنامه عمو پورنگ که بهانه گیری نسبت به همه خوراکیها ی مفید و غیرمفید را به کودکان اموزش میدهد تا به هر قیمتی همه را یه سوی تک ماکارون سوق دهد. تک ماکارون را من قبلا بدون تبلیغات استفاده میکردم اما حالا نسبت به ان دید منفی پیدا کرده ام.
پاسخ ها
تک ماکارن که خیلی خشک و ناپزه. کلا سیستمش مثل اسپاگتیه و خیلی با سلیقه ما ایرانی ها جور نیست (من بهش میگم شلنگ باغبونی). ماکارونی زر بگیرید خیلی بهتره(نمیدونم الان اسم این کار من هم تبلیغه؟)