دو سوال رهبری درباره حوادث بعد از انتخابات ۸۸

خبرآنلاین: در دویست و شانزدهمین شماره هفته‌نامه‌ خط حزب‌الله، به برخی از اقدامات رهبر انقلاب در وقایع بعد از انتخابات سال ۸۸ اشاره شده است.

در ادامه سه روایت از اقدامات رهبر معظم انقلاب آمده است؛

۱- در یکی از دیدارهای فرماندهی وقت و جمع محدودی از مسئولین نیروی انتظامی با رهبر انقلاب، ایشان چنین مطرح کردند که ما باید همیشــه نیمه خالی لیوان را هم ببینیم وگرنه برنامه‌ریزی بــرای پر کردن این نیمه نمی‌ کنیم. نیــروی انتظامی با هیچکــس از نیروهای نظامی قابل مقایسه نیست. در مرز، دشمن معلوم است و اطلاعــات می تواند وضع آنها را معلــوم بکند؛ لکن در تهران معلوم نیست دشمن کجا است و چه می کند؛ باید شما مطلع باشید دشمن کجا است و با آگاهی دنبال او بروید. با دشــمن به عنوان مخالف مردم مواجه شوید نه
دشمن خودتان. اگر اینطور مواجه شدید، آن موقع مردم را از خود می دانید؛ وگرنه ممکن اســت چاقوی جراحی شما به جای بیرون کشیدن غده ی سرطانی، بخشی از غده را با بخشی از بدن جدا کند. طوری برخورد بکنید که مردم رنجیده نشوند. شــناخت دشمن از دوست خیلی مهم اســت. مراقبت کنید که اتفاقات تلخ نیفتد. اقتدار نیروی انتظامی یکی از واجبات اســت و درستی عمل نیروی انتظامی هم یکی از واجبات است.

۲- به گفته مسئولین وقت دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی، رهبر انقلــاب در خصوص آنکه میــان «مردم» و «اغتشــاشگران» خلط صورت نگیرد، دغدغه وافری داشتند و سفارش اکیدشان به نیروهای حافظ امنیت این بود: «مواظب باشید با مجرم و غیر مجرم یکجور برخورد نکنید.» اما به رغم همه تدابیر و مراقبتها و سفارشها، پیامدهای ناشی از برخورد با برهم زنندگان نظم و امنیت در جامعه موجب نشده بود که ذره ای از دغدغه و نگرانی رهبر انقلاب نســبت به آنچه در صحنه می گذرد کاسته شود؛ تا جایی که ایشان در جمع محدودی نقل می کنند: «بنده همــان روزهایی که حوادث پــس از انتخابات در جریان بوده مکــرر التجاء کردم به پــروردگار عالم، پناه بردم. چون بالاخره یک کسی کتک بخورد، یک جایی اش زخمی بشود، خونی ریخته بشود، واقعا برای من طاقت فرسا است. نماز حضرت صاحب الزمان خواندم، توسلات فراوان داشتم برای اینکه این چیزها پیش نیاید.»

۳- در همان روزهای نخســت برافروخته شــدن آتش فتنه، یکی از افراد مشــهور نامه ای به رهبر انقلاب می نویسد و ادعاهایی را مطرح می کند از ســنخ آنچه کم و بیش همان فرد و دوستانش در جامعه منتشــر کرده بودند. رهبر انقلاب برای نویسنده پیام می دهند و از جمله او را در برابر این پرســش قرار می دهند که مگر نمی گویید راهپیمایی ۲۵ خرداد راهپیمایی سکوت بود؛ چرا حمله به بسیج و تالش برای تصرف آن و دستیابی به اسلحه های موجود در پایگاه را محکوم نکردید؟ چرا وقتی حمایت مقامات آمریکایی و صهیونیستی را دیدید، از آنها اعلام بیزاری نکردید؟ اگر فقط همین دو پرســش رهبری انقلاب را پاسخ می دادند، برادریشان را با انقلاب و مردم ثابت کرده بودند.