پاکدل: متن‌های کارگردان‌های جوان، خشونت‌آمیزند
مهدی پاکدل که با نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» روی صحنه تئاتر مستقل بازی خواهد کرد، می‌گوید در این نمایش که به هنر و به‌ویژه هنرمندان سفارشی‌ساز می‌پردازد و نقشی بسیار متفاوت از آنچه تابه‌حال بازی کرده است، دارد.
ایسنا: مهدی پاکدل که با نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» روی صحنه تئاتر مستقل بازی خواهد کرد، می‌گوید در این نمایش که به هنر و به‌ویژه هنرمندان سفارشی‌ساز می‌پردازد و نقشی بسیار متفاوت از آنچه تابه‌حال بازی کرده است، دارد.
این بازیگر سینما و تئاتر که نمایش‌های ریچارد سوم (داود رشیدی)، دیر راهبان (فرهاد مهندس‌پور)، پای دیوار بزرگ شهر (حسن معجونی)، همسایه آقا و اهل قبور (حسین کیانی)، یرما و داستان یک پلکان (رضا گوران) خشکسالی و دروغ، ماچیسمو، برهان و نوشتن در تاریکی (محمد یعقوبی)، حضرت والا و امر ملوکانه (حسین پاکدل)، رومولیت (مصطفی کوشکی و هستی حسینی) و کنسرت نمایش سی (علی اصغر دشتی) بخشی از تجربه‌های تئاتری او از دهه ۷۰ تا سال ۹۷ است، این روزها در نمایش تازه‌ای از تولیدات تئاتر مستقل تهران با نام «وقتی کبوترها ناپدید شدند» به کارگردانی هستی حسینی بازی می‌کند؛ نمایشی که داستانش در زمان جنگ جهانی دوم می‌گذرد اما حال و هوایی امروزی دارد.
پاکدل که در دو دهه گذشته در مقطعی خیلی فعال‌تر در تئاتر بازی کرده و زمانی هم حضور پررنگ‌تری در سینما داشته است، درباره حضور بیشتر در تئاتر و فضای امروزی آن گفت: من با توجه به اینکه حق انتخاب بیشتری دارم و اصطلاحاً دستم بازتر است از میان کارهایی که پیشنهاد می‌شود، ترجیح می‌دهم براساس علاقه‌مندی، ایده‌ها و دغدغه‌هایم در تئاتر، نقشی را انتخاب کنم. برهمین اساس در سال‌های گذشته که برخوردم با تئاتر جدی‌تر شده در نمایش‌های مختلفی مثل «جنایات و مکافات»، «افسون معبد سوخته»، «حضرت والا» و «امر ملوکانه» به کارگردانی برادرم (حسین پاکدل) و پروژه «سی» بازی کردم. سال قبل هم در نمایش «رومولیت» بازی کردم که همیشه دوست داشتم یکی از نمایش‌های شکسپیر را کار کنم و چه نقشی جذاب‌تر از رومئو آن هم در یک فضای تجربه‌گرا؟!
وی در ادامه گفت: من مسیری که تئاتر مستقل تهران پیگیری می‌کند را دوست دارم و نتیجه‌اش همین است که امسال بار دیگر این همکاری را پذیرفتم. البته قرار بود سال قبل دوباره کنسرت نمایش «سی» را اجرا کنیم که امکان آن فراهم نشد و امیدوارم امسال یا سال آینده شرایطش پیش آید چون «سی» جذابیت‌های زیادی برای من داشت.
این بازیگر ادامه داد: البته در بین پیشنهادهایی که برای بازی دریافت می‌کنم یکی دو متن هم از سوی کارگردان‌های جوانی به دستم رسیدند که وقتی آن‌ها را خواندم باورم نمی‌شد و درک نمی‌کردم چرا اینقدر خشونت و بی‌اخلاقی باید در یک نمایش باشد؟ برایم سوال بود که این خشونت در نسل جوان چرا این طور بروز می‌کند؟ البته حتماً این خشونت دلایلی دارد و شاید یک جامعه‌شناس بهتر بتواند درباره چرایی آن اظهارنظر کند.
پاکدل با اشاره به اینکه نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» از یک درام‌نویس معاصر است که برای اولین بار در ایران ترجمه شده و اجرا می‌شود، درباره ویژگی‌های این اثر که بازی در آن را پذیرفته است بویژه در مقایسه با نمایش‌هایی که گاهی سطح سلیقه مخاطب را پایین می‌آورند، گفت: من فکر می‌کنم تئاتر مثل بقیه هنرها هم از فضای اجتماعی و سیاسی جامعه تأثیر می‌پذیرد و هم می‌تواند بر آن تأثیر بگذارد. ضمن اینکه امکان فعالیت سالن‌های خصوصی تنوع نمایش‌ها را بالا می‌برد ولی گاهی هم پیش می‌آید که برای جور شدن دخل و خرج کارها، از خلاقیت کم شود و نمایش رویکرد گیشه‌ای پیدا کند که به نظرم نمی‌توان این موضوع را خیلی ایراد و مشکل دانست چون با توجه به تعداد بالای تئاترها در هر شب، تنوع نمایش‌ها هم می‌تواند پاسخگوی هر سلیقه‌ای باشد و همین رقابت می‌تواند باعث افزایش کیفیت هم شود.
او اضافه کرد: نمایش «کبوترها ناپدید شدند» اگرچه از لحاظ تاریخی به زمان جنگ جهانی دوم برمی‌گردد ولی مسائلی انسانی و اخلاقی را مطرح می‌کند. این نمایش قصه بسیار جذابی دارد و پر از مابه‌ازا با جامعه امروز ایران است. جدا از داستان گیرای نمایش، آنچه مرا تشویق کرد تا در این نمایش بازی کنم، نقشی خاصی است که پیشنهاد شد و در میان دیگر کارهایم بویژه تئاتر با بقیه متفاوت است.
مهدی پاکدل بیان کرد: این نمایش درباره تأثیر هنر بر جامعه و فضای جنگ و خانواده است و نیز هنرمندانی که وابسته هستند و سفارشی کار می‌کنند و درواقع به نوعی وقت هنر را تلف می‌کنند. هنر ممکن است به راحتی از سبد خرید خانواده‌ای کنار گذاشته شود ولی در این نمایش نشان می‌دهیم که این‌طور نیست و هنرمند با اصالتش و بدون اینکه خودش یا هنرش را بفروشد چه تأثیری می‌تواند روی جان انسان‌ها بگذارد. از این لحاظ من نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» را خیلی دوست دارم و مطمئنم با استقبال هم روبرو می‌شود.
وی تاکید کرد: ما تلاش می‌کنیم نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» چنان جذاب باشد که هم مخاطبان حرفه‌ای تئاتر و هم آن‌هایی که ممکن است برای اولین بار به تماشای تئاتر می‌آیند از آن لذت ببرند. ما باید تلاش کنیم تعداد بیشتری تماشاگر با سلایق مختلف جذب کنیم و این طور نیست که کاری را برای یک گروه خاص آماده کنیم. البته تئاتر مستقل تهران هم تماشاگر خاص خود را دارد که می‌داند سلیقه و دغدغه این گروه چیست.
«وقتی کبوترها ناپدید شدند» دهمین نمایشی است که با حمایت تئاتر مستقل تولید شده و از ۱۵ اردیبهشت‌ماه روی صحنه می‌رود.
مهدی پاکدل، خاطره حاتمی، عباس خداقلی‌زاده، شهروز دل‌افکار، سارا زینعلی، الهه شه‌پرست، مهدی کوشکی و مجید نوروزی بازیگران این نمایش به کارگردانی هستی حسینی هستند که توسط سفی اکسانن نوشته شده و محسن ابوالحسنی هم آن را ترجمه کرده است.
ارسال نظر