روشن پژوه: «مسابقه محله» بِرند شبکه۲ است

بانی فیلم: نزدیک به سه دهه است که «مسابقه محله» با اجرای مسعود روشن پژوه روی آنتن شبکه دو است. برنامه ای مخصوص کودک و نوجوان که جنبه سرگرمی و ورزشی هم دارد. این مسابقه از سال ۱۳۷۰ با اجرای روشن پژوه آغاز شد که هر هفته جمعه ها او به اتفاق همکارانش به یکی از محله های تهران سر می زدند و از بچه های آن محله می خواستند که اگر شیرین کاری و یا هنری دارند، مقابل دوربین اجرا کنند و جایزه بگیرند.

البته گاهی هم به نقاط مختلف ایران سفر می کردند و از این رو «مسابقه محله» توانسته بود مخاطبان بسیاری را در بین کودکان و نوجوانان به خود جذب کند و جزو برنامه های محبوب و پرمخاطب تلویزیون باشد. آن هم در شرایطی که تلویزیون تنها دو شبکه داشت و خبری از انواع و اقسام بازی ها و فضای مجازی و اینترنت و موبایل نبود. از این رو تماشای برنامه های تلویزیون تنها سرگرمی بچه ها بود. حتی بچه ها توسط نامه نگاری با تلویزیون ارتباط برقرار می کردند و از دست اندرکاران این برنامه می خواستند که به محله آنها نیز سر بزنند.

اما با وجود سال های بسیاری که از آن دوران می گذرد و کودکان و نوجوانان آن سالها پدران و مادران امروز هستند، اما باز هم این برنامه برای نسل های بعد هم توانسته جذاب و دیدنی باشد. آن هم در شرایطی که دسترسی به تفریحات و سرگرمی ها خیلی بیشتر از دهه های گذشته است. «مسابقه محله» این روزها اواخر هفته از شبکه دو پخش می شود.

مسعود روشن پژوه کارگردان، تهیه کننده و مجری این برنامه در خصوص فعالیت های اخیرش در زمینه تولید مسابقه تلویزیونی عنوان کرد: در کنار «مسابقه محله» در تدارک دو مسابقه تلویزیونی برای خانواده ها هستیم. یکی از آنها مربوط به شبکه دو است و مسابقه دیگری هم قرار است برای یکی دیگر از شبکه های سراسری بسازیم. البته یکی از مسابقه ها در ارتباط با کارگران و خانواده هایشان است.

وی همچنین درباره «مسابقه محله» و مخاطبانی که همچنان پس از این سال ها دارد و با علاقه آن را دنبال می کنند هم بیان کرد: بخشی از مخاطبان ما که عمدتاً در کلان شهرها زندگی می کنند، با توجه به سرگرمی ها و تفریحاتی که دارند، شاید سلیقه شان کمی تغییر کرده باشد. اما بسیاری از بچه ها که در شهرستان ها زندگی می کنند، همان حال و هوای آن سالها را دارند و با همان سادگی و عشق و علاقه و محبت مقابل دوربین برنامه می آیند.

می توانم بگویم هر چقدر شهرستانها کوچکتر هستند، وسعت این موضوعات بیشتر می شود و بچه ها با صفاتر و با علاقه تر بیننده این برنامه می شوند. این احساس من پس از این همه سال در اجرای برنامه است. مهمتر اینکه برنامه را سعی می کنیم به گونه ای تهیه کنیم که مخاطب ما احساس می کند پنجره ای رو به محله اش باز می شود.

واقعیت این است که بچه ها همچنان سادگی و بی آلایشی بچه های آن دوران را دارند و بدون اینکه مقابل دوربین نقش بازی کنند، خودشان و هنرشان را به معرض نمایش می گذارند. بنابراین خیلی با ما و برنامه خودمانی هستند و من و همکارانم را از خودشان می دانند و همین برای من با ارزش است. چون احساس می کنند که برنامه به خودشان تعلق دارد و در برنامه سازی این اتفاق خیلی حس خوشایندی است. اینکه مخاطب احساس کند از خود شماست و با شما خودمانی باشد.

وی همچنین افزود: ما می‌خواهیم بچه‌ها هیجان داشته باشند و آن‌ها را از محیط مدرسه که خشک و رسمی است به محیطی پر از شادی منتقل کنیم. آن لحظه که در کنار بچه‌ها هستم، لحظات خاصی را تجربه می‌کنم و در واقع یک یادگاری از تلویزیون برای آنها در گوشه ذهنشان باقی می‌ماند. تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان که در شهرستان زندگی می‌کنند سرگرمی‌های محدودی دارند و به همین دلیل از مسابقه ما استقبال می‌کنند.

روشن پژوه درباره تفاوت بچه های آن دوران و بچه های امروز که مقابل دوربین این برنامه می آیند هم توضیح داد: البته هنوز هم در اغلب محله ها و شهرستان هایی که می رویم، بچه ها همان سادگی و شیطنت و صداقت بچه های آن دوران را دارند و با برنامه همذات پنداری می کنند. به همین خاطر مقابل دوربین راحت هستند و هر بازی و شیطنتی را که بین خودشان و یا در خلوت خودشان دارند، مقابل دوربین هم دارند. در حقیقت نقش بازی نمی کنند و خودشان هستند.

مهمتر اینکه دنبال نصیحت کردن نیستند و اگر احساس کنند که آنها را نصیحت می کنید، حرف شما را نمی پذیرند و سریع شبکه را تغییر می دهند. چون حوصله نصیحت شنیدن را ندارند. به همین دلیل بچه ها در همین زمان کوتاه فقط شیطنت می کنند و از دیدن برنامه لذت می برند.

وی درباره دلیل اینکه در رویکرد و شکل و شیوه اجرای برنامه در طول این سالها تغییری به وجود نیامده هم گفت: من فکر می کنم اگر تغییری در برنامه ایجاد کنیم، این بازخورد را نخواهد داشت. چون «مسابقه محله» با همین شیوه تبدیل به یکی از برندهای شبکه دو شده است.

اگر قرار باشد تغییر کند مثلا باید آن را در استودیو و دکور اجرا کنیم و یا عروسک به کار اضافه کنیم هیجان آن کم می‌شود. «مسابقه محله» یک کار میدانی است که در میان مردم اجرا می‌شود و شور و هیجان مردم آن را زنده نگه داشته است. اگر بخواهم آیتم‌های جدید به آن اضافه کنم و یا در دکور ضبط‌اش کنم حتما هیجان آن کم می‌شود و دیگر مسابقه محله‌ای که در شهرهای مختلف آن را ضبط می‌کنیم، نخواهد بود.

بنابراین ترجیح می دهیم با همان شیوه کار را ادامه دهیم. چون بعضی پدر و مادرها هم مخاطب برنامه هستند. آنهایی که خودشان روزی مقابل دوربین برنامه در سال های دور بودند و حال به اتفاق فرزندانشان پای برنامه می نشینند. به هر حال برای آنها هم دیدن همان برنامه دوران کودکی و نوجوانی شان جذاب و خاطره انگیز است.