داود آزاد علیه معتمدی و شجریان: بلیت‌هایشان فروش نرفت، پیشنهاد کنسرت خیابانی دادند

خبرگزاری ایسنا: داود آزاد می‌گوید که حدود ۲۰ سال پیش برای اجرای رایگان در خیابان، به وزارت ارشاد پیشنهاد داده است اما به او مجوز این کار را نداند.

این هنرمند درباره برگزاری کنسرت رایگان خیابانی اظهار می‌کند: شاید حدود بیش از ۲۰ سال پیش من این پیشنهاد را به (وزارت) ارشاد دادم. پیشنهادی برای مجوز گرفتن و اجرای کنسرت رایگان در خیابان و میدان؛ اما متاسفانه ارشاد به هیچ‌وجه موافقت نکرد و به من مجوز ندادند.

او با بیان اینکه از آن موقع دیگر دنبالش را نگرفتم، ادامه می دهد: خیلی خوب است این اتفاق رخ بدهد اما نه به عنوان اینکه بخواهیم از این کار برای شهرت و نام و نشانمان استفاده کنیم. نفس قضیه خیلی زیباست اما اگر اینچنین باشد من نمی‌پسندم.

این بازی‌ها را نمی‌پسندم

این نوازنده می‌گوید: سال‌هاست کاری خیریه را آغاز کردم، به هر شهرستانی می‌روم به زندانش سر می‌زنم و برای زندانیان به شکل رایگان اجرا می‌کنم. به زندان‌های بسیاری در ایران رفته‌ام. به نظر من اگر به‌دنبال این نباشیم که از آن کار استفاده خبری و شوآف کنیم خیلی کار قشنگی است. من شنیده‌ام یکسری دوستان موزیسین ما کنسرت گذاشته‌اند با (قیمت) بلیت بسیار بالا اما کنسرت فروش نکرد؛ کنسرت را کنسل و اعلام کردند وضعیت مردم خوب نیست و کنسرت خود را کنسل کردند و گفتند می‌خواهیم کنسرت خیابانی اجرا کنیم.

او اضافه می‌کند: حالا این کنسرت خیابانی چه مجوز بگیرد و نگیرد، شوآف خوبی است. این بازی‌ها و سیاست‌ها را من در کار هنرمند نمی‌پسندم. هنرمند اهل این سیاست‌ها نیست. اما کل ذات کار قشنگ است و من حتما دوست دارم این کار را انجام بدهم.

آزاد درباره اینکه ایده اولیه اجرا در خیابان از کجابه ذهن او رسید؟ اظهار می‌کند: حال جامعه آن زمان هم خوب نبود. من به‌دنبال این نیستم که از راه کنسرت پول دربیاورم. من به توکل و روزی اعتقاد دارم و روزی من از اینجا (کنسرت) نمی‌رسد. نمی‌خواستم از این راه پول دربیاورم و دوست داشتم چنین کنسرتی داشته باشم، اما متاسفانه مخالفت شدید انجام شد و گفتند به هیچ وجه امکانش نیست. در همان دوره یکی از آلبوم‌های من ممنوع شد که چهار سال بعد با نام «نور جان» منتشر شد.

ترجیحم کنسرت‌های خیریه است

این خواننده در ادامه می‌گوید: حتما حاضرم کنسرت رایگان خیابانی برگزار کنم اما ترجیح من کنسرت‌های خیریه، بویژه برای زندانی‌ها است که قشر بسیار فراموش‌شده‌ای در جامعه هستند و فکر می‌کنم اجرای موسیقی برای این قشر خیلی می‌تواند حال و هوایشان را عوض کند و تاثیرگذار باشد.

او درباره اجرای موسیقی در زندان نیز توضیح می‌دهد: سال‌ها پیش در غرب، «جانی کش» این کار را انجام داد؛ او در تمام ایالت‌های آمریکا برای تمام زندانی‌ها موسیقی اجرا کرد. من هم خیلی دوست داشتم این کار را در ایران انجام بدهم تا اینکه این کنسرت‌ها از اصفهان آغاز شد و تجربه بسیار جالبی بود.

آزاد درباره تاثیر اجرای موسیقی در زندان بیان می‌کند: یکی از زندانیان تبریز که اخیرا برای آن‌ها اجرا داشتیم به من گفت این کنسرت تمام اذیت‌های زندان را برای من پاک کرد. نگاه من به موسیقی، یک نگاه درمانگر است. موسیقی‌ای که شما را به زمان حال می‌آورد و به گذشته و آینده نمی‌برد. به همین دلیل من از اشعار مولانا و عرفای بزرگ استفاده می‌کنم که همه آن‌ها به نوعی پیام زیستن و حضور در لحظه را به ما می‌دهند. اگر این نوع شعر با موسیقی خوبی آمیخته شود فکر کنم بخش درمانگری‌ آن درخشان می‌تواند تاثیرگذار باشد.