اگر مطالبات مردم بیپاسخ بماند، چه میشود؟
یک استاد ارتباطات میگوید: «مشکل این است که مراجع تصمیمگیری، مراجع واحدی نیستند. خود دولت باید نظرها و تصمیمگیریهایی برای گشایش مطالبات اجتماعی داشته باشد اما مرجع تصمیمگیرندهای وجود ندارد و تا زمانی که این وضعیت باشد امید اجتماعی تقویت نمیشود.»
خبرآنلاین: یک استاد ارتباطات میگوید: «مشکل این است که مراجع تصمیمگیری، مراجع واحدی نیستند. خود دولت باید نظرها و تصمیمگیریهایی برای گشایش مطالبات اجتماعی داشته باشد اما مرجع تصمیمگیرندهای وجود ندارد و تا زمانی که این وضعیت باشد امید اجتماعی تقویت نمیشود.»
اعتراضهای دیماه به وضعیت اقتصادی و معیشتی، جنگ آب، معضل بیکاری و مشکلات اقتصادی و ... تنها نمونههایی از مطالباتی است که به بحران بدل شده است؛ مطالباتی مسالمتآمیز که از سر بیتوجهی به کف خیابان رسید و بازهم با بیتوجهی سرکوب شد. مسئلهای که میتوان آن را در سه ضلع مورد بررسی قرار داد؛ ضلع اول مردم و مطالباتشان هستند که وقتی با طرحکردن آنها جوابی نمیگیرند مجبور به اعتراض میشوند تا شاید صدای بلندشان را کسی بشنود. ضلع دوم دولت است که باید پاسخگوی مطالبات باشد و در کنار آن فضا برای پاسخگویی و اجراییکردن تصمیماتش داشته باشد.
ضلع سوم و آخرین ضلع هم مربوط به رسانهها است که شرایطی را ایجاد کنند که در عین واقعگویی و شفافیت، مسئولین دولتی و حاکمیت را به اجراییکردن مطالبات جامعه و پاسخگویی ملزم کنند. سه ضلعی که در شرایط امروز جامعه در وضعیت بهسامانی قرار ندارد و زمانی بهبود پیدا میکند که در اولویت اول دولت زمینه را برای پاسخگویی به مطالبات جامعه فراهم کند؛ البته این در حالی است که برای دولت هم این زمینه فراهم شود.
اما مطالبات اجتماعی چه رابطهای با افزایش امید در جامعه دارند؟ تا زمانی که فضایی برای گفتوگو و بیان مطالبات نباشد و عملکرد حکومت هم شفاف نباشد، طبیعی است که فضای بیاعتمادی در جامعه بهوجود بیاید و بین مردم و حکومت تقابلی جدی بهوجود بیاید. به این صورت که نه حکومت مطالبات مردم را قبول میکند، نه مردم به اقدامات حکومت اعتماد میکنند.
بهدنبال این فضای بیاعتمادی، ناامیدی هم تزریق میشود و اعتراضات مردم به کف خیابان میآید. در این شرایط هم اعتماد مردم از بین میرود. در حالی که وقتی فضا برای شنیدن حرف مخالف فراهم باشد، جامعه سرکوب نمیشود و با کوچکترین حمایتی آرام میگیرد؛ هرچند کوتاهمدت. کمترین اثری که میتواند داشته باشد این است که اعتماد و امید شکل میگیرد.
محمدتقی روغنیها، استاد و کارشناس ارتباطات نیز درباره این موضوع به «خبرآنلاین» میگوید: «آنچه در سالهای اخیر نشان داده شده، مبنی بر این است که برای مطالبات اجتماعی اهمیت بیشتری قائل هستند تا مطالبات اقتصادی. مانند ماجرای تلگرام که بهعنوان یک مطالبه اجتماعی مطرح شد و شاید در مقایسه با دیگر اتفاقات آنقدر به چشم نمیآمد، اما فضایی که برای انتقاد بهوجود آمد بسیار گسترده بود. این مسئله نشان میدهد موضوعاتی از این دست و تساهل در این زمینهها، میزان امید اجتماعی را بالا ببرد و فضای یاس را از بین ببرد.
در واقع مشکل این است که مراجع تصمیمگیری، مراجع واحدی نیستند. خود دولت باید نظرها و تصمیمگیریهایی برای گشایش مطالبات اجتماعی داشته باشد اما مرجع تصمیمگیرندهای وجود ندارد و تا زمانی که این وضعیت باشد امید اجتماعی تقویت نمیشود. در واقع باید شرایطی لحاظ شود تا دولت برنامهها و تصمیمگیریهایش را در حوزه توجه به مطالبات مردم اجرایی کند.» روغنیها با اشاره به نقش رسانهها نیز میگوید: «مهمترین نکته در این حوزه، واقعبینی رسانهها است. رسانهها نباید بدون توجه به شرایط عمومی فضای جامعه، توقعات مردم را افزایش دهند؛ زیرا در این شرایط امکان تحقق توقعات وجود ندارد.»
نظر کاربران
هیچی نمیشود
هیچی نمیشود ۰کدوم مطالبه ما درست شده مسولان فقط حرف چرت تحویل مردم میدن
باید ترسید از روزی که صبر مردم تموم بشه.ساعت 24 که بشه تموم این قشنگیا برمی گرده به حالت اولش.فرشته ی مهربونی هم نمی مونه که سیندرلا رو به آرزو ش برسونه.هیچ ظلمی تو کشور ما تا ابد پایدار نمونده.انتقام مردم ولی سخت خواهد بود.
ها اي مطالبات که وه گفتی ای یعنی چه؟ ما برره ای ها هیچ نه وه فهمیم !!!!
وظیف ملت دفاع ازوطن وهم وطن ورای گیری وراهپیمای ووظیفه دولت دادن بهداشت رایگان کوپس دادن تحصیل رایگان کوپس ودادن شغل کوپس اینهاهمه روبرای افغانیا انجام میدن باپول ملت یه دفعه بگین چون افغانیت دارن ازپول نفت وگازومنابع کشورمابه خوبی راحترزندگی میکنن وهاین تعدادافغانی درسال بالای۲۰۰ملیون ضررمیزنن انداز۲۰۰سال بودجه کشور صررجبران ناپذیر
تاریخ فقط مال گذشته نیست تاریخ تکرار می شود
داشت عباسقلیخان پسری..... وارث ژنهای عالی اثری......ِقصیده فوق سروده حسینقلیخان .را مطالعه بفرمایید