مازنی: لاریجانی به داد مجلس برسد

اعتماد آنلاین با احمد مازنی؛ نماینده مجلس گفتگو کرده است.

آقای مازنی، مجلس دهم وارد سال سوم شده است، با توجه به شرایط کشور به نظر شما مهمترین اولویت مجلس برای قانونگذاری در سال سوم چه باید باشد؟

مهمترین چالش کشور که در حوزه‌های دیگر هم تاثیرگذار بوده و باعث شده که به نوعی اداره کشور با مشکل روبرو باشد، اصلاح نظام انتخابات است. اگر دولت در ارائه لایحه جامع انتخابات تسریع کند و در مجلس نظام انتخابات را اصلاح کنیم مشکلات بسیاری حل می‌شود و این موضوع الویت اول و مهمترین الویت مجلس در قانونگذاری است.

الویت دوم برای قانونگذاری مجلس در سال سوم مجلس با توجه به اتفاقات دی ماه سال گذشته به نظر می‌رسد تصویب قانون نحوه برگزاری تجمعات و اعتراضات قانونی طبق اصل ۲۷ قانون اساسی است.

اخیرا دولت در مصوبه‌ای مکان‌هایی را برای اعتراض مردم در نظر گرفته است. چه زمانی قرار است که طرح برگزاری تجمعات که از سوی شما تهیه شده در مجلس بررسی شود؟

طبیعی است که مجلس بر اساس نوبت طرح‌ها را در دستور قرار می‌دهد. من طرح برگزاری تجمعات را با قید دو فوریت به هیات رئیسه ارائه کردم. آرزویم این است که هر چه زودتر مراحل بررسی این طرح در کمیسیون و معاونت قوانین طی شود و در دستور قرار بگیرد و نمایندگان هم به آن کلیات آن رای دهند. اگر اشکالی هم دارد نمایندگان آن اشکالات را رفع کنند.

بالاخره مردمی که صاحب حق هستند اگر خواستند راهپیمایی، تحصن، اعتراض و اعتصاب کنند باید بدانند که از کجا مجوز بگیرند و چه مسایلی را مراعات کنند و مسئولان چه مسئولیتی در قبال اعتراضات به حق مردم دارند. در این زمینه‌ها قانون نداریم در حالیکه انباشت توقعات و انتظارات و مطالبات مردم باعث می‌شود که یک جایی مردم کم بیاورند و چارچوب‌های قانونی را رعایت نکنند و بخواهند غیر قانونی اعتراض کنند.

اگر بتوانیم این قانون را امسال به تصویب برسانیم در حوزه سیاسی بسیار مهم خواهد بود. ممکن است عنوان کنند که مردم مشکلات اقتصادی، بیکاری، رکود و... دارند اما من می‌گویم اختلاف نظرهایی که وجود دارد نشان می‌دهد که نظام انتخابات و روش اعتراض نیاز به اصلاح دارد و باید بتوانیم قوانین و رویه‌ها را اصلاح کنیم که به حل مسایل اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کند.

آقای مازنی،‌ در سال 96 سوال، استیضاح و تحقیق و تفحص‌های بسیاری مطرح شد و در این سه ماه گذشته هم باز حرف از تحقیق و تفحص است اما بسیاری از این طرح‌های تحقیق و تفحص به نتیجه نمی‌رسند درحالیکه تحقیق و تفحص جزء بازوان نظارتی مجلس است. ارزیابی شما از بعد نظارتی مجلس چیست؟

نماینده زمانیکه وارد مجلس می‌شود مانند فردی است که وسط فیلم وارد سینما می‌شود و تا چشم‌هایش را بتواند باز کند و ببیند کجا آمده و به آن فضا عادت کند زمان می‌برد. واقعیت این است که یکی از بخش‌هایی که در کشور ما بسیار ناکارآمد است بحث نظارت است و در مجلس هم چنین است.

من احساس می کنم که بر مظلومیت نظارت مجلس باید خون گریه کرد. اصلا نظارت مجلس نظارت نیست، چون می‌خواهیم از رئیس‌جمهور سوال کنیم می‌گویند این تضعیف رییس جمهور است. البته برخی بدشان نمی‌آید برای تضعیف رییس‌جمهور سوال کنند. هر دوی این موارد بد است و دلیل ندارد که رییس‌جمهور و تیم همراه ایشان که ما هم جزو حامیان ایشان هستیم احساس کنند که سوال از رییس‌جمهور چیز بدی است. کسی هم که سوال می‌کند نباید هدف دیگری را تعقیب کند سوال باید در چارچوب سوال و با نیت حل مسایل کشور بوده و هدف جناحی در آن نباشد.

به نظر شما چرا عموما طرح‌های تحقیق و تفحص با اقبال زیادی مواجه نمی‌شود یا با لابی‌گری خاتمه پیدا می‌کند؟ نمونه واضح این موضوع تحقیق و تفحص از شهرداری تهران بود...

زمانیکه تحقیق و تفحص از شهرداری دوران آقای قالیباف مطرح بود خدا را شاهد می‌گیرم که وقتی می‌خواستم آن را امضا کنم گفتم امضا می‌کنم تا انصاف در مورد آقای قالیباف رعایت شود. ما که نمی‌خواستیم قالیباف را در این کشور خراب کنیم. بلکه می‌خواستیم شبه‌ای که هست را برطرف کنیم. اما زمانیکه به تحقیق و تفحص واکنش منفی نشان داده می‌شود و تلاش می‌شود که امضاها کم شود و رای نیاورد مسئله و مشکل از آنچه که هست بزرگتر جلوه می کند.

مردم می‌گویند که اینها متهم بودند به اینکه کار خلاف قانون در مورد املاک شهرداری کرده‌اند. اینکه حاضر نشدند تا در پیشگاه نمایندگان ملت پاسخگو باشند و تلاش کردند تا تحقیق و تفحص رای نیاورد و نمایندگان امضاها را پس بگیرند مشخص می‌شود که مسئله خیلی بزرگتر از این حرف‌ها است. خطر این برداشت بسیار بیشتر از اتفاقی است که در دوران شهرداری آقای قالیباف افتاده است.

از سوی دیگر زمانیکه سوال از رییس جمهور مطرح می شود تلاش می شود که امضاها را پس بگیرند و سوال طرح نشود. در این شرایط این استنباط می شود که چرا آقای رییس جمهور به مجلس نمی‌آیند تا جواب بدهند و از چه چیزی نگران است. اینکه یک رییس‌جمهور فرهیخته، معتدل با نگرش اصلاحی بیاید و به نمایندگان مجلس جواب بدهد به کام ملت شیرین و در عرصه بین‌المللی ارزشمند است. بنابراین سوال، تذکر، استیضاح همه به نوعی لوث شده و من به عنوان یک نماینده احساس‌نمی کنم که در امر نظارت تاثیر گذار هستم.

یعنی شما معتقدید استقبال نکردن دولت از تذکر و سوال مانعی برای بعد نظارتی مجلس است؟

بله، احساس می‌کنم که اگر بخواهیم وارد حیطه نظارت شویم عوامل متعددی هست که نگذارد نظارت اتفاق بیفتد. اینکه تلاش می‌کنند که امضاها پس گرفته شود و سوال و استیضاح رای نیاورد به معنای این است که می‌خواهند برای نظارت مانع ایجاد کنند. تقاضا و خواهشم از آقای لاریجانی به عنوان رییس مجلس و اعضای هیات رئیسه این است که در این بخش به داد مجلس و کشور برسند و مثابه نکنند. از آقای رییس‌جمهور و دولت تقاضا می‌کنم که از نظارت مجلس استقبال کنند و امروز یعنی دوره نمایندگانی ما دوره ریاست جمهوری و وزارت را نبینند بلکه نگاه کنند که مجلس دهم و دولت دوازدهم چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد و چند گام به سمت مردم سالاری و نهادینه کردن حاکمیت مردم بر مردم پیش رفته ایم. این موارد را باید در همین فضای نظارت محقق کنیم.

نتقاداتی نسبت به ترکیب هیات رئیسه قبلی مجلس مطرح بود، با توجه به تغییرات اخیر در آن فکر می‌کنید وضعیت برای مجلس بهتر خواهد شد؟

من بیش از اینکه به افراد فکر کنم به نوع نگاه فکر می‌کنم؛ البته افراد چه در هیات رئیسه و چه در سایر سطوح محدودیت‌ها و ملاحظات خاص خودشان را دارند. در خصوص نظام انتخابات اخیرا چند بار تاکید کردم که ما نظام انتخاباتی می‌خواهیم که نماینده از خدا بترسد و پروای مردم را داشته باشد. اما با توجه به نظام انتخاباتی که ما داریم بیش از آنکه از خدا و مردم حساب ببریم از شورای نگهبان، اطلاعات سپاه، وزارت اطلاعات و عوامل اجرایی می‌ترسیم. در این شرایط من به طریقی رفتار می‌کنم که در دوره بعد صلاحیتم تایید شود. با توجه به این شرایط طبیعی است که چه رییس مجلس باشیم، چه هیات رئیسه و چه نماینده معمولی نمی‌توانیم تاثیر گذار باشید مگر اینکه اراده کنیم و مانند مرحوم مدرس که فراتر از این سازوکارها و رویه‌ها و نگاه‌ها، حرکت کنیم و اصلاح‌طلب به معنای واقعی می‌شویم. اصلاح‌طلب واقعی کسی است که در عین اینکه با طمانینه حرکت می‌کند می‌خواهد ساختارها و مرزها را بشکند و از مسیر قانونی، منطقی و درست اصلاح کند.

یکی از این مسیرها اصلاح نظام انتخابات و قانون انتخابات است که در حال حاضر حدود ۲ سال است که منتظر هستیم دولت لایحه آن را بدهد. اما من نمی‌دانم که آقای رییس‌جمهور احساس مسئولیت در این خصوص نمی‌کند یا هیات وزیران فکر می‌کنند که مسئله کوچکی است و می‌خواهند بگذارند دولت دیگری این کار را انجام دهد. دولت یازدهم گذشت و عمر دولت دوازدهم به زودی یکساله می شود پس دولت کی می‌خواهد این لایحه را ارائه کند؟ مجلس دهم که هماهنگ و همراه با آقای روحانی است و یک نسیمی از اصلاحات در آن احساس می‌شود اگر از این فرصت برای اصلاح قانون انتخابات استفاده نکنیم پس کی می‌خواهیم این کار را انجام دهیم؟