اشتغال افراد زير ۱۵ سال ممنوع، حتی زیر ۱۸
وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي اعلام كرد: اشتغال به كار همه افراد زير ۱۵ سال در ايران ممنوع است و اين ممنوعيت براي برخي مشاغل، افراد زير ۱۸ سال را هم در بر مي گيرد.
به نقل از سفارت ايران در برزيل، علي ربيعي امروز چهارشنبه به وقت محلي - صبح پنجشنبه به وقت ايران- در سومين كنفرانس جهاني كار كودك در برازيليا پايتخت برزيل افزود: در حال حاضر، يك كميته ملي در وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي به صورت دوره اي، فهرست مشاغل ممنوعه براي افراد زير ۱۸ سال را به دستگاه هاي اجرايي و شركاي اجتماعي دولت اعلان مي كند و تاكنون بيش از چهل حرفه غير استاندارد از سوي اين كميته شناسايي و رسماً در حوزه روابط كار ممنوع اعلام شده است.
وي تصريح كرد: جمهوري اسلامي ايران دسترسي همه كودكان را به تحصيل رايگان فراهم كرده
است و در مقابل، بهرهكشي و بكارگيري آنها به منظور ارتكاب اعمال خلاف از قبيل قاچاق خردسالان ممنوعيت شديدي دارد.
ربيعي با بيان اينكه دولتها بايد با حركت در مسير خشونت زدايي و بازنگري در برنامه هاي توسعه اي خود، سياستهاي فعالانهتري را در قبال كودكان متقبل شوند و مسئوليتپذير باشند، خاطرنشان ساخت: دولت جمهوري اسلامي ايران با چنين راهبردي، توانسته است با تبيين و جانمايي شاخص هاي پايشي كنوانسيون ۱۸۲ سازمان بين المللي كار در نهادهاي ملي مسئول خود ، مديريت سيستمي كنترل و اصلاح را در جهت تحديد و تعديل عوامل موثر در بروز پديده كار كودك بكار گيرد.
وي گفت: دولت ايران، تلاش براي محو بدترين اشكال كار كودكان را وظيفهاي اخلاقي و ديني نيز تلقي ميكند و در اين زمينه، استفاده از ظرفيت هاي فرهنگي بومي ، ملي و ديني براي مقابله با اين پديده را موثر مي داند.
وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي با تاكيد بر اينكه كار كودكان از روابط بينالملل تأثير ميپذيرد، يادآور شد: ابزارهاي خشن روابط بينالملل، از تحريم گرفته تا جنگ، از جمله در افغانستان، عراق و برخي كشورهاي ديگر و نيز اشغالگري كه نمونه آن را در فلسطين ميتوان مشاهده كرد، همگي بر سرنوشت كار كودكان مؤثرند. علاوه بر آن، جنگ داخلي و يا جنگ ميان كشورها نيز صدها هزار كودك را با چنين سرنوشتي مواجه كرده است. لذا، خشونتزدايي از روابط بينالملل در اين مسير بسيار اهميت دارد.
وي كودكان كار را در عرصه اقتصاد جهاني صدها ميليون نفر برشمرد و آنها را كودكاني خواند كه زود بزرگ و پير مي شوند.
ربيعي گفت: براي پيشبرد مقابله با كار كودكان، به اشتراك گذاشتن دانش ميان كشورها ضروري است و در اين راه، شناخت سياستها، ابداعات نهادي، و قانونگذاري كشورها در چارچوبي تطبيقي، براي تشريك مساعي و همچنين اقدام مؤثر در سطح ملي ضرورت دارد.
وي خاطرنشان كرد: با همه اينها، موفقيت ما وقتي حاصل ميشود كه بتوانيم مسأله اشتغال و فقر بزرگسالان را بهبود دهيم و با رشد اقتصادي پايدار، قدرت دولت را براي حمايت منعطف از فقرا و استقرار نظام جامع تأمين اجتماعي افزايش دهيم.
وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي در اين زمينه لزوم دسترسي به اطلاعات آماري دقيق و بانكهاي اطلاعاتي كارآمد را مورد تاكيد قرار داد و پيشنهاد كرد براي ارتقاي سطح استانداردهاي مهارتي و استفاده بهينه از ظرفيت هاي ملي كشورهاي عضو سازمان بين المللي كار، موضوع تدوين طرح تبادل دانش و تجربه در زمينه آموزش فني و حرفه اي و نوين سازي آن با همكاري مركز تورين از طريق تاسيس مراكز حرفه اي در مناطق جغرافيايي به روش هاي داوطلبانه دولت ها و يا زمينه سازي انعقاد همكاري هاي چند جانبه در دستور كار قرار گيرد.
ربيعي در عين حال مسأله كار كودكان را برآمده از الگوي توسعه كشورها دانست و گفت: هر چهار راهبرد آموزش، قانونگذاري ملي و اجرا، سياستهاي بازار كار و حمايت اجتماعي ، در شرايط خاص كشورهاي در حال توسعه و فقير، و در حالي كه سازمانهاي اقتصادي بينالمللي، الگوهاي نئوليبرالي توسعه، مبتني براي آزادسازي اقتصادي و كوچكسازي دولتها، و كاستن از هزينههاي
دولتي را تبليغ و بر كشورهاي فقير تحميل ميكنند، ناكارآمد هستند.
وي خاطرنشان كرد: جهان بايد به اين تناقض ذاتي توجه داشته باشد. جهان نابرابر ، تقسيم ناعادلانه ثروت در جهان و از سويي نابرابري ذاتي جوامع در حال توسعه اين رنج را مضاعف نموده و برنامه ريزي براي كار كودك را پيچيده تر كرده است.
سومين كنفرانس جهاني كار كودك با حضور ۱۳۴ هيئت خارجي و ۳۷ وزير از كشورهاي مختلف جهان و همچنين گروه هاي اجتماعي، تشكلهاي مدني و سازمان هاي بين المللي از ۸ تا ۱۰ اكتبر - ۱۶ تا ۱۸ مهر- در برازيليا در حال برگزاري است.
دو كنفرانس قبلي در اين زمينه در شهرهاي آمستردام و لاهه هلند برگزار شده بود.
نظر کاربران
نمی دانیم چرا فقط زمانی به مشکلات و مسائل مهم رسیدگی و اظهار نظر و تصویب قانون می کنند که مناسبتی به یک موضوع در تقویم داشته باشیم و فردای آن روز همه چیز به دست فراموشی سپرده می شود . ولی از شما می پرسم ای کسانی که در پشت میزهای کنفرانس یا جلسات و به هر نامی می نشینید و نطق میکنید و هرزگاهی هم اگر یادتان بیافتد از دردهای اجتماع سخن می گویید که خالی از عریضه نباشد آیا شما میدانید چرا این کودکان و نوجوانان کشورم در سنین پایین مشغول به کار می شوند البته که میدانید اینان باید کار کنند تا نان آور خانواده ای باشند یا هزینه زندگی را که هر روز کمرشکن تر می شود را کمی سهل تر تحمل کنند در کجای کشورم مرکزی هست به عنوان حمایت از نوجوانان و جوانان که بامشکلات روحی آن هم به خاطر مسائل اجتماعی و زندگی مشقت باری که شاهد هستیم ،گریبانگیر هستند، موجود باشد ؟؟کجای کشورم سازمانی به نام کمک رسانی از هر نوع، به جوانان در حال تحصیل موجود می باشد اگر هم اگر هم باشد بس که رابطه هست اعتبار صرف افراد اشنا می شود .ما کجا می رویم ما در کجا هستیم اگر روزی را به این مناسبت نام گذاری می کنید حداقل بهترین پایه ریزی و عملکرد را داشته باشید چرا که این نوجوانان اینده ایران را تشکیل خواهند داد ای مسئولین بهتر بیاندیشید و کمی دلتان به این کشور محبوبمان بسوزد و برای ابادانیش قدم بردارید نه برای ویرانیش..