شهرداری تهران و اختلاف میان اصلاح طلبان

فرارو: یک فعال اصلاح‌طلب گفت: «واقعیت این است که با توجه به زمان کمی که باقی مانده است این نگرانی وجود دارد که اگر فردی در جایگاه شهردار تهران قرار بگیرد که نتواند آن اجماع لازم را ایجاد کند و حواشی سیاسی را کاهش دهد، نتواند عملکرد مناسبی داشته باشد و این به حساب اصلاح‌طلبان نوشته می‌شود.»

این روزها انتخاب شهردار تهران با حواشی بسیار مواجه است و اصلاح‌طلبان هنوز نتوانسته اند اجماع لازم میان خود را ایجاد کند. برخی معتقدند که محسن هاشمی از شورا خارج و به شهرداری برود و عده‌ای دیگر تاکید دارند با خروج وی مهدی چمران وارد شورا می‌شود او می‌توانند نقش اپوزیسون ایفا کند و برای شهرداری و شورای شهر مشکل‌تراشی کند. بنا براین همچنان گزینه شهردار آینده تهران در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

در همین خصوص غلامرضا ظریفیان فعال اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با فرارو عنوان کرد: «بخشی از اختلاف نظر در خصوص حضور آقای هاشمی در شهرداری تهران به تجارب گذشته (شورای شهر اول تهران) برمی‌گردد. در کنار این مسئله به هرحال مسائلی که برای آقای نجفی رخ داد و حالا اینکه مسئله بیماری ایشان دلیل کناره گیری بود یا فشارها، موجب شده اختلاف نظر‌هایی در خصوص رفتن آقای هاشمی از شورا به شهرداری شود. ضمن اینکه این قبیل اختلاف نظر‌ها در خصوص آقای نجفی هم مطرح بود. از همان ابتدا برخی از اصلاح‌طلبان (کارگزارانی‌ها) با حضور ایشان در شهرداری تهران مخالف بودند.»

وی افزود: «البته باید در نظر داشت که به طور کلی یکی از ویژگی‌های جریان اصلاحات غیر از چارچوب‌های اصلی، همین تنوع و تکثر نگرش در میان احزاب است که کاملا پذیرفته شده است؛ بنابراین تا جایی که این اختلاف نظر به اصل حرکت اصلاحات آسیبی وارد نکند، مورد قبول و منطقی است و به رسمیت شناخته‌ایم. درخصوص ماجرای شهرداری و آقای محسن هاشمی هم یک نگرانی در بخشی از جریان اصلاحات وجود دارد که با رفتن ایشان به مسند شهرداری، ممکن است شکاف و حفره‌ای در شورای شهر تهران ایجاد شود.»

او ادامه داد: «برخی دیگر با این دیدگاه موافق نیستند و معتقدند با آمدن یک فرد (مهدی چمران) اتفاق خاصی رخ نخواهد داد و اتفاقا اصلاحات با توجه به ظرفیت‌های خوبی که در درونش است، اگر حتی چند نفر دیگر از جریان رقیب وارد شورا شوند هم با مشکل مواجه نمی‌شود. البته این به شرطی است که نگاه آن‌ها هم تخصصی و رفع مشکلات شهری باشد. زیرا اگر قرار باشد آن‌ها بیایند همان نگاه جناحی که در شورای چهارم داشتند ادامه دهند، قطعا شورای شهر با مشکل مواجه خواهد شد.»

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: «نکته دیگر این است که امکان این که بتوان شهرداری را از عرصه سیاسی شدن پاک کنیم امکان پذیر نیست، ولی برخی معتقدند که بحث شهرداری تهران به دلیل اهمیت آن به واسطه پایتخت بودند تهران و تاثیرش بر زیست شهری و فرهنگ عمومی دارد و حجم ماموریت‌های آن بسیار بالا است و خواه یا ناخواه عرصه سیاست است، بهتر است کسی در مسند شهرداری تهران قرار بگیرد که کمتر نسبت به او حساسیت وجود داشته باشد؛ لذا با توجه به اینکه فرد مورد نظر باید در جبهه اصلاحات حضور داشته باشد، ولی بتواند از این فرصت استفاده کند و تمام تلاش خود را صرف ارتقای شهر تهران کند، نوعی اجماع میان هر دو جریان سیاسی ایجاد کند. این جا است که در خصوص انتخاب فرد اختلاف نظر اتفاق می‌افتد.»

ظریفیان تصریح کرد: «واقعیت این است که با توجه به زمان کمی که باقی مانده است این نگرانی وجود دارد که اگر فردی در جایگاه شهردار تهران قرار بگیرد که نتواند آن اجماع لازم را ایجاد کند و حواشی سیاسی را کاهش دهد، نتواند عملکرد مناسبی داشته باشد و این به حساب اصلاح‌طلبان نوشته می‌شود. این اتفاق برای آقای نجفی به عنوان یک فرد کارکشته هم رخ داد. یعنی برخی جریان‌ها با حضور وی موافق نبودند و مداوم سنگ‌اندازی می‌کردند و از این مسئله نه تنها جریان اصلاحات بلکه شهر و مردم آسیب خواهند دید.»

او افزود: «به عقیده من نکاتی که اخیرا آقای مرعشی در خصوص انتخاب شهردار تهران مطرح کردند بسیار حائز اهمیت است و باید مورد توجه اعضای شورای شهر و احزاب اصلاح‌طلب قرار گیرد. شهردار تهران باید به گونه‌ای انتخاب شود که علاوه بر اینکه هویت اصلاح‌طلبی داشته باشد باید فرصت را داشته باشد که به جای حاشیه سازی برای او بتواند با یک تعامل وسیع و گسترده‌تر شهر را ادره کند. حالا این سوال مطرح است که آیا این مصادیق در آقای محسن هاشمی وجود دارد یا خیر؟»

وی اظهار کرد: «نباید فراموش کرد که شهرداری تهران مانند اداره یک وزارتخانه نیست و شهرداری تهران یک محیط بسیار پیچیده و در هم‌تنیده است که با مسائل مختلف حتی در کف خیابان‌ها مواجه است. شهردار با مسائل گسترده و بسیار حاشیه‌ای و اطراف تهران و موضوعات زیست محیطی مواجه است که بسیار سنگین هستند. اینکه چه کسی صلاحیت مدیریتی داشته باشد و بتوان در خصوص او یک اتفاق نظر میان اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلبان با گروه‌های رقیب ایجاد کرد، بسیار مهم است؛ لذا نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد این است و به مراتب مهم‌تر از آن است که یک فرد از شورا برود یک فرد از جریان رقیب وارد شود.»

او در پاسخ به این سوال که هر فرد در شورا می‌تواند به بهانه‌های مختلف در راستای اهداف جناحی از شهردار طرح سوال کند و تحقیق و تفحص را مطرح کند، آیا در این خصوص جای نگرانی نیست، گفت: «این به هرحال می‌تواند یک نگرانی باشد، اما به نظر من همانطور که عرض کردم اولویت نخست نیست. ما الان باید به دنبال این باشیم که آیا بهترین گزینه برای شهرداری تهران آقای هاشمی است یا فرد دیگر. اگر فردی باشد که از آقای هاشمی بهتر باشد یا فاصله‌شان بسیار کم باشد، او می‌تواند در بر مسند شهردار تهران بنشیند. اگر اجماع در خصوص آقای هاشمی وجود دارد دیگر نباید به واسطه حضور فردی از جریان رقیب، مانع از این انتخاب شد.»

این تحلیلگر مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه بحث مدیریت شهری به مراتب مهم‌تر از حضور یک فرد در شورا است، ادامه داد: «به هرحال ما شورای شهر تهران را کامل در اختیار داشتیم، اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که آقای نجفی مجبور به استعفا شدند. مهم این است که اگر انتخاب شهردار به درستی انجام نشود، چه ما شورای شهر را کامل در اختیار داشته باشیم و چه یک نفر اصولگرا در آن حضور داشته باشد، همچنان ممکن است همان مسیر آقای نجفی طی شود؛ لذا نباید مسئله حضور آقای چمران را در اولویت نخست قرار دهیم.»

ظریفیان در پایان گفت: «البته آقای هاشمی در همین مدت کوتاه هم عملکرد قابل قبولی در شورای شهر داشته و توانسته به خوبی آن را مدیریت کند، ولی اگر به حضور ایشان در شهرداری تهران نیاز است باید به آنجا برود. ما در صورتی می‌توانیم مانع از این حضور شویم که بتوانیم گزینه مناسب‌تری ارائه دهیم؛ لذا پیشنهاد من این است که مدیریت شهری را اصلاح‌طلبان در اولویت نخست قرار دهند.. من در جایگاهی نیستم که بگویم آقای هاشمی آری یا خیر، اما معتقدم برخی افرادی که کاندیدای این جایگاه هستند شاید ناشناخته‌تر از آقای هاشمی باشند، اما از توانایی‌های زیادی برخوردارند. همانطور که گفتم در این مقوله نام‌ها اهمیت زیادی ندارد و اولویت با شهر است.»