کارهای عجیب سیاستمداران در سازمان ملل
اجلاس های سازمان ملل همیشه صحنه های جنجال آفرین و گاه مضحکی را هم آفریده است. شاید اجلاسیه سال ۱۹۶۰ سازمان ملل را بتوان پرحاشیه ترین اجلاس این نهاد بین المللی معرفی کرد. جایی که رهبران بلوک شرق با سخنرانی ها و حرکات خود صحن علنی سازمان ملل را به جنجال کشاندند.
مجله مهز: اجلاس های سازمان ملل همیشه صحنه های جنجال آفرین و گاه مضحکی را هم آفریده است. شاید اجلاسیه سال ۱۹۶۰ سازمان ملل را بتوان پرحاشیه ترین اجلاس این نهاد بین المللی معرفی کرد. جایی که رهبران بلوک شرق با سخنرانی ها و حرکات خود صحن علنی سازمان ملل را به جنجال کشاندند.
سخنرانی های طولانی فیدل کاسترو و معمر قذافی از یک طرف، کفش هایی که خروشچف و محمد علی رجایی هر یک به نشانه ای پاهایشان در آوردند، ابزارهایی که بعضی از رهبران جهان با خودشان به صحن علنی سازمان ملل آوردند از جنجالی ترین اتفاقات اجلاسیه های سازمان ملل بوده است.
میکروفون در منقار عقاب
در سال ۱۹۶۰ هنری کابوت لاج سفیر آمریکا در سازمان ملل تندیسی را که انجمن دوستی آمریکا و شوروی به سفارت آمریکا هدیه داده بود روی میز سخنرانی اش گذاشت و آرام با یک موچین، میکروفونی را از منقار عقابی که روی تندیس طراحی شده بود بیرون می کشد تا نشان دهد شوروی در سفارت آن ها جاسوسی می کند. البته چند روزی قبل از این اتفاق یک شوروی یک هواپیمای جاسوسی آمریکا را بر فراز خاک خود سرنگون کرده بود و این کار آقای سفیر برای تحت الشعاع قرار دادن آن ماجرا بود.
کفش خروشچف
به غیر از محمد علی رجایی، رئیس جمهور ایران که کفش خود را در سازمان ملل از پا در آورد تا آثار شکنجه پاهایش را در مقابل دید خبرنگاران و عکاسان قرار دهد یک شخصیت سیاسی هم در یکی از اجلاس های سازمان ملل کفشش را از پا کنده بود. در همان سالی که هنری کابوت میکروفون را از منقار عقاب بیرون می کشد نیکتا خروشچف رهبر شوروي در سخنرانی خود رهبران كشورهاي بزرگ سرمايه داري را بشدت مورد حمله قرارداد و «داك ها مرشولد» دبير كل سازمان ملل متحد را دست نشانده امريكا معرفي می کند. وقتی همهمه اعضای هیات نمایندگی فیلیپین به در انتقاد از سیاست های شوروی در اروپای شرقی بلند می شود خروشچف کفش خود را از پا کنده و محکم برای تریبون مجمع عمومی سازمان ملل متحد می کوبد تا آن ها را ساکت کند.
طولانی ترین سخنرانی
اجلاس سازمان ملل در سال ۱۹۶۰ را شاید بتوان پرحاشیه ترین اجلاس از مجموع اجلاس های سالیانه سازمان ملل نامید. در همین اجلاس هم بود که فیدل کاسترو رهبر سابق کوبا طولانی ترین سخنرانی طول تاریخ سازمان ملل را ایراد کرد. او در یک سخنرانی چهارساعت و نیمه سخنان تندی علیه جان اف کندی رئیس جمهور وقت آمریکا و سیاست های آمریکا ایراد کرد. وی کندی را بی سواد و میلیونری ابله معرفی کرد.
آثار شکنجه
شهید رجایی اولین رئیس جمهور ایرانی بود که ۲۶ مهر سال ۱۳۵۹ در راس یک هیات ایرانی عازم نیویورک شد. حضور او در سازمان ملل مقارن با تجاوز عراق به خاک کشورمان بود. وی از این فرصت استفاده کرد تا ظلمی را که سال ها از جانب رژیم پهلوی به ملت ایران روا شده بود به گوش جهانیان برساند.
رجایی دربرابر دیدگان مجامع بین المللی و هزاران دوربین و تصویربردار کفش خود را از پا در آورد و پای شکنجه شده خود را روی میز گذاشت تا آثار شکنجه رژیم پهلوی را در معرض عموم قرار دهد. او جمله خود را با آیه «لا یحب‌الله الجهر بالسوء من‌القول الا من ظلم»، خداوند دوست ندارد کسی سخن درشت را فریاد بکشد مگر وقتی که مورد ستم قرار گرفته باشد، آغاز کرد و این گونه ادامه داد: ما در شرایطی به اینجا آمده‌ایم که کشورمان در میان آتش جنگ برافروخته از سوی دولت بعث و نامردمی عراق می‌سوزد؛ من دیروز مستقیما از جبهه جنگ عازم اینجا شدم و کشته‌ها و مجروحینی را که دیدن آنان دل هر انسانی، هر چند کم احساس را به درد می‌آورد، به چشم خود نظاره کردم.
حمله به منشور سازمان ملل
معمر قذافی، رهبر سابق لیبی در سال ۲۰۰۹ پس از چهار دهه حضور بر مستند قدرت در شصت و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد. حضور او در این اجلاس نکات جالب توجهی داشت. او قصد داشت به جای حضور در هتل های آمریکا در نیویورک چادر برپاکند که اجازه این کار را به وی ندادند. در صحن علنی سازمان ملل وی پس از سخنان اوباما با عنوان "شاه شاهان" براي حضور در پشت تريبون سخنراني فراخوانده شد.
این سخنرانی از دو جهت قابل توجه بود. هم از آن جهتی که او قرار بود ۱۵ دقیقه سخنرانی کند و سخنرانی اش را یک ساعت و نیم طول داد و هم از آن جهت که در جریان سخنرانی اش نسخهای از منشور سازمان ملل را پاره کرد و شورای امنیت را شورای ترور و وحشت خواند. اين اقدام وي واكنش‌هاي مختلفي را در پي داشت، از جمله اين‌كه گوردن براون نخست‌وزير بريتانيا در ابتداي سخنراني‌اش اظهاركرد: من براي دفاع از منشور سازمان ملل اين‌جا آمده‌ام و نه براي پاره كردن آن.
کارتن نتانیاهو
یکی از مضحک ترین تصاویر اجلاس های سازمان ملل هم مربوط به تصویری است که بنیامین نتانیاهو در این اجلاس نشان داد. او تصویری کارتنی از یک بمب را نشان داد و سعی کرد به رهبران حاضر در اجلاس نشان دهد که ایران تا مدت کوتاه دیگر به بمب اتم دست پیدا می کند. نتانیاهو با این تصویر و با نشان دادن یک خط قرمز روی بمب مدعی شده بود که ایران می‌تواند تا بهار و یا تابستان سال آینده به اورانیوم غنی شده با درصد بالا برای تولید بمب اتم دسترسی پیدا کند. حتی سیاستمداران رژیم صهیونیستی هم از این اقدام نتانیاهو گلایه کردند.
«شلی یخیموویچ» رهبر حزب کارگر اسرائیل با لحنی تند و استهزاآمیز از سخنرانی نتانیاهو در شصت و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد انتقاد کرد و گفت که گفت: «خطوط قرمز را نمی‌توان با نمایش نقاشی در تریبون‌ها به دست آورد بلکه باید آن را پشت درهای بسته و از طریق احیای اعتماد بین خودمان و مهم‌ترین متحدمان یعنی آمریکا به دست آوریم».
سخنرانی های طولانی فیدل کاسترو و معمر قذافی از یک طرف، کفش هایی که خروشچف و محمد علی رجایی هر یک به نشانه ای پاهایشان در آوردند، ابزارهایی که بعضی از رهبران جهان با خودشان به صحن علنی سازمان ملل آوردند از جنجالی ترین اتفاقات اجلاسیه های سازمان ملل بوده است.
میکروفون در منقار عقاب
در سال ۱۹۶۰ هنری کابوت لاج سفیر آمریکا در سازمان ملل تندیسی را که انجمن دوستی آمریکا و شوروی به سفارت آمریکا هدیه داده بود روی میز سخنرانی اش گذاشت و آرام با یک موچین، میکروفونی را از منقار عقابی که روی تندیس طراحی شده بود بیرون می کشد تا نشان دهد شوروی در سفارت آن ها جاسوسی می کند. البته چند روزی قبل از این اتفاق یک شوروی یک هواپیمای جاسوسی آمریکا را بر فراز خاک خود سرنگون کرده بود و این کار آقای سفیر برای تحت الشعاع قرار دادن آن ماجرا بود.
به غیر از محمد علی رجایی، رئیس جمهور ایران که کفش خود را در سازمان ملل از پا در آورد تا آثار شکنجه پاهایش را در مقابل دید خبرنگاران و عکاسان قرار دهد یک شخصیت سیاسی هم در یکی از اجلاس های سازمان ملل کفشش را از پا کنده بود. در همان سالی که هنری کابوت میکروفون را از منقار عقاب بیرون می کشد نیکتا خروشچف رهبر شوروي در سخنرانی خود رهبران كشورهاي بزرگ سرمايه داري را بشدت مورد حمله قرارداد و «داك ها مرشولد» دبير كل سازمان ملل متحد را دست نشانده امريكا معرفي می کند. وقتی همهمه اعضای هیات نمایندگی فیلیپین به در انتقاد از سیاست های شوروی در اروپای شرقی بلند می شود خروشچف کفش خود را از پا کنده و محکم برای تریبون مجمع عمومی سازمان ملل متحد می کوبد تا آن ها را ساکت کند.
اجلاس سازمان ملل در سال ۱۹۶۰ را شاید بتوان پرحاشیه ترین اجلاس از مجموع اجلاس های سالیانه سازمان ملل نامید. در همین اجلاس هم بود که فیدل کاسترو رهبر سابق کوبا طولانی ترین سخنرانی طول تاریخ سازمان ملل را ایراد کرد. او در یک سخنرانی چهارساعت و نیمه سخنان تندی علیه جان اف کندی رئیس جمهور وقت آمریکا و سیاست های آمریکا ایراد کرد. وی کندی را بی سواد و میلیونری ابله معرفی کرد.
شهید رجایی اولین رئیس جمهور ایرانی بود که ۲۶ مهر سال ۱۳۵۹ در راس یک هیات ایرانی عازم نیویورک شد. حضور او در سازمان ملل مقارن با تجاوز عراق به خاک کشورمان بود. وی از این فرصت استفاده کرد تا ظلمی را که سال ها از جانب رژیم پهلوی به ملت ایران روا شده بود به گوش جهانیان برساند.
رجایی دربرابر دیدگان مجامع بین المللی و هزاران دوربین و تصویربردار کفش خود را از پا در آورد و پای شکنجه شده خود را روی میز گذاشت تا آثار شکنجه رژیم پهلوی را در معرض عموم قرار دهد. او جمله خود را با آیه «لا یحب‌الله الجهر بالسوء من‌القول الا من ظلم»، خداوند دوست ندارد کسی سخن درشت را فریاد بکشد مگر وقتی که مورد ستم قرار گرفته باشد، آغاز کرد و این گونه ادامه داد: ما در شرایطی به اینجا آمده‌ایم که کشورمان در میان آتش جنگ برافروخته از سوی دولت بعث و نامردمی عراق می‌سوزد؛ من دیروز مستقیما از جبهه جنگ عازم اینجا شدم و کشته‌ها و مجروحینی را که دیدن آنان دل هر انسانی، هر چند کم احساس را به درد می‌آورد، به چشم خود نظاره کردم.
معمر قذافی، رهبر سابق لیبی در سال ۲۰۰۹ پس از چهار دهه حضور بر مستند قدرت در شصت و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد. حضور او در این اجلاس نکات جالب توجهی داشت. او قصد داشت به جای حضور در هتل های آمریکا در نیویورک چادر برپاکند که اجازه این کار را به وی ندادند. در صحن علنی سازمان ملل وی پس از سخنان اوباما با عنوان "شاه شاهان" براي حضور در پشت تريبون سخنراني فراخوانده شد.
این سخنرانی از دو جهت قابل توجه بود. هم از آن جهتی که او قرار بود ۱۵ دقیقه سخنرانی کند و سخنرانی اش را یک ساعت و نیم طول داد و هم از آن جهت که در جریان سخنرانی اش نسخهای از منشور سازمان ملل را پاره کرد و شورای امنیت را شورای ترور و وحشت خواند. اين اقدام وي واكنش‌هاي مختلفي را در پي داشت، از جمله اين‌كه گوردن براون نخست‌وزير بريتانيا در ابتداي سخنراني‌اش اظهاركرد: من براي دفاع از منشور سازمان ملل اين‌جا آمده‌ام و نه براي پاره كردن آن.
یکی از مضحک ترین تصاویر اجلاس های سازمان ملل هم مربوط به تصویری است که بنیامین نتانیاهو در این اجلاس نشان داد. او تصویری کارتنی از یک بمب را نشان داد و سعی کرد به رهبران حاضر در اجلاس نشان دهد که ایران تا مدت کوتاه دیگر به بمب اتم دست پیدا می کند. نتانیاهو با این تصویر و با نشان دادن یک خط قرمز روی بمب مدعی شده بود که ایران می‌تواند تا بهار و یا تابستان سال آینده به اورانیوم غنی شده با درصد بالا برای تولید بمب اتم دسترسی پیدا کند. حتی سیاستمداران رژیم صهیونیستی هم از این اقدام نتانیاهو گلایه کردند.
«شلی یخیموویچ» رهبر حزب کارگر اسرائیل با لحنی تند و استهزاآمیز از سخنرانی نتانیاهو در شصت و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد انتقاد کرد و گفت که گفت: «خطوط قرمز را نمی‌توان با نمایش نقاشی در تریبون‌ها به دست آورد بلکه باید آن را پشت درهای بسته و از طریق احیای اعتماد بین خودمان و مهم‌ترین متحدمان یعنی آمریکا به دست آوریم».
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
فقط چیزی که برام سواله اینه که چطور یک آدمی که ازاو درداخل کشوربه احمق بودن تعبیرمیشه وکشیدن عکس بمب رو نشونه حماقت او می دونن تونسته هزاران نفررو راضی به رای دادن به خودش کنه و نخست وزیراسرائیل بشه؟ اگرقبول کنیم که اواحمقه پس همه کسانی که به اورای دادن هم بایستی احمق و کودن باشند
پاسخ ها
دراحمق بودنش که شکی نیست.چون قران گفته دشمنان خدا افراد احمقی هستند.ولی ماهم باید هواسمون جمع باشه که گول این احمق رونخوریم.
ممنون.همشون جالب بودند.بخصوص قذافی و نتانیاهوی احمق