روزنامه ج.ا: برخی در سیاه نمایی رقیب ندارند!
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: تلخ است ولی واقعیت دارد که برخی از نیروهای انقلابی و بعضاً حتی از میان چهره‌های شاخص و مطرح در جامعه، با عملکرد، موضع گیری و سخنان خود عملاً در مسیری گام بر می‌دارند که برای دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب، خوراک تبلیغاتی تهیه می‌کنند و در واقع در زمین دشمن بازی می‌کنند.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: تلخ است ولی واقعیت دارد که برخی از نیروهای انقلابی و بعضاً حتی از میان چهره‌های شاخص و مطرح در جامعه، با عملکرد، موضع گیری و سخنان خود عملاً در مسیری گام بر می‌دارند که برای دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب، خوراک تبلیغاتی تهیه می‌کنند و در واقع در زمین دشمن بازی می‌کنند.
با نگاهی به رسانه‌های بیگانه و با مروری بر محورهای تبلیغاتی دشمن، بهتر می‌توان دریافت که سیاه نمائی علیه نظام، چه خدمت بزرگی به دشمنان انقلاب اسلامی و بهترین حربه‌های تبلیغاتی را در اختیار آنها قرار می‌دهد.
فراموش نکنیم که برخی نامزدهای ریاست جمهوری در جریان تبلیغات انتخاباتی برای اثبات توانمندی‌های خود سعی کردند که از نظام، چهره‌ای مخدوش، غرق در فساد و غیرقابل اصلاح به تصویر بکشند و آنچنان با یکدیگر مسابقه گذاشتند و از همدیگر سبقت گرفتند که دشمنان کینه توز مدعی شدند گویا در نظام جمهوری اسلامی، فساد نهادینه شده است. با اینکه آنها خود برای چندین دهه از کارگزاران و نقش آفرینان همین مجموعه در رده‌های مختلف مسئولیت بوده اند، با چنین ژست مخالف خوانی صحبت کردند.
امروزه گرچه از کارزار تبلیغات انتخاباتی فاصله گرفته‌ایم ولی برخی عناصر متعلق به یک جناح سعی دارند با تلاش برای به زیر سوال بردن عملکرد رقبای خود به هر قیمت ممکن، فضای یاس آلودی را ترسیم کنند که مشخصاً زمینه‌های اثبات عدم کارآئی نظام را فراهم می‌کند و غیرقابل اصلاح بودن نظام را در ذهن‌ها تداعی می‌کند.
جای تعجب است که افرادی برای موجه جلوه دادن خود و جناح خود، حتی حاضرند واقعیت‌های عینی و مسلم جامعه و کشور را تعمداً وارونه جلوه دهند و برای سیاه نمائی علیه رقبا حتی از رسانه‌های استکباری و صهیونیستی هم سبقت می‌گیرند. اگر آمریکا و صهیونیست‌ها در اینجا تریبونی در اختیار داشتند، حداقل برای حفظ آبروی نداشته خودشان هم که شده، قدری تامل و تردید می‌کردند که در سیاه نمائی تا این اندازه افراط نکنند.آیا صاحبان قلم و تریبون و اصحاب رسانه که هیچ حد و مرزی برای دشمنی با رقبا قائل نیستند و هیچ خط قرمزی را رعایت نمی‌کنند، هرگز به بازخورد سمپاشی‌های خود و ناامید کردن نسل جوان و ایجاد تردید نزد نیروهای انقلاب اندیشیده اند؟
اگر امید به آینده و باور توانمندی‌های انقلاب و نظام را از مردم بگیریم، چه چیزی به جای آن می‌توانیم جایگزین کنیم که مصالح کشور و منافع ملی قابل تامین باشد؟ به راستی آیا نمی‌توان به چنین افرادی، لقب «سربازان بدون اونیفورم دشمن» را هدیه کرد؟ واقعاًّ در برخی موارد لحن ترامپ و نتانیاهو علیه نظام از لحن آنها علیه ارکان نظام ملایم‌تر است.نکته قابل تامل قضیه این است که این جماعت باور کرده‌اند گویا حرکت‌های غیرقابل دفاعشان دقیقاً در جهت منافع ملی و مصالح نظام است و خدمتی به انقلاب محسوب می‌شود که در واقع از انقلاب و نظام هم طلبکار هستند!
این رفتار غیراصولی از مصادیق عملکرد کسانی است که تیشه به ریشه انقلاب، اعتقادات و اعتماد مردم می‌زنند و نمی‌دانند که چه خیانت بزرگی کرده‌اند، یکی بر سر شاخ، بُن می‌برید. سوال اصلی این است که آثار و تبعات سلب اعتماد مردم، ایجاد نومیدی در جامعه و ادعای ناکارآمدی نظام را چه زمانی و چگونه می‌توان جبران کرد؟
با نگاهی به رسانه‌های بیگانه و با مروری بر محورهای تبلیغاتی دشمن، بهتر می‌توان دریافت که سیاه نمائی علیه نظام، چه خدمت بزرگی به دشمنان انقلاب اسلامی و بهترین حربه‌های تبلیغاتی را در اختیار آنها قرار می‌دهد.
فراموش نکنیم که برخی نامزدهای ریاست جمهوری در جریان تبلیغات انتخاباتی برای اثبات توانمندی‌های خود سعی کردند که از نظام، چهره‌ای مخدوش، غرق در فساد و غیرقابل اصلاح به تصویر بکشند و آنچنان با یکدیگر مسابقه گذاشتند و از همدیگر سبقت گرفتند که دشمنان کینه توز مدعی شدند گویا در نظام جمهوری اسلامی، فساد نهادینه شده است. با اینکه آنها خود برای چندین دهه از کارگزاران و نقش آفرینان همین مجموعه در رده‌های مختلف مسئولیت بوده اند، با چنین ژست مخالف خوانی صحبت کردند.
امروزه گرچه از کارزار تبلیغات انتخاباتی فاصله گرفته‌ایم ولی برخی عناصر متعلق به یک جناح سعی دارند با تلاش برای به زیر سوال بردن عملکرد رقبای خود به هر قیمت ممکن، فضای یاس آلودی را ترسیم کنند که مشخصاً زمینه‌های اثبات عدم کارآئی نظام را فراهم می‌کند و غیرقابل اصلاح بودن نظام را در ذهن‌ها تداعی می‌کند.
جای تعجب است که افرادی برای موجه جلوه دادن خود و جناح خود، حتی حاضرند واقعیت‌های عینی و مسلم جامعه و کشور را تعمداً وارونه جلوه دهند و برای سیاه نمائی علیه رقبا حتی از رسانه‌های استکباری و صهیونیستی هم سبقت می‌گیرند. اگر آمریکا و صهیونیست‌ها در اینجا تریبونی در اختیار داشتند، حداقل برای حفظ آبروی نداشته خودشان هم که شده، قدری تامل و تردید می‌کردند که در سیاه نمائی تا این اندازه افراط نکنند.آیا صاحبان قلم و تریبون و اصحاب رسانه که هیچ حد و مرزی برای دشمنی با رقبا قائل نیستند و هیچ خط قرمزی را رعایت نمی‌کنند، هرگز به بازخورد سمپاشی‌های خود و ناامید کردن نسل جوان و ایجاد تردید نزد نیروهای انقلاب اندیشیده اند؟
اگر امید به آینده و باور توانمندی‌های انقلاب و نظام را از مردم بگیریم، چه چیزی به جای آن می‌توانیم جایگزین کنیم که مصالح کشور و منافع ملی قابل تامین باشد؟ به راستی آیا نمی‌توان به چنین افرادی، لقب «سربازان بدون اونیفورم دشمن» را هدیه کرد؟ واقعاًّ در برخی موارد لحن ترامپ و نتانیاهو علیه نظام از لحن آنها علیه ارکان نظام ملایم‌تر است.نکته قابل تامل قضیه این است که این جماعت باور کرده‌اند گویا حرکت‌های غیرقابل دفاعشان دقیقاً در جهت منافع ملی و مصالح نظام است و خدمتی به انقلاب محسوب می‌شود که در واقع از انقلاب و نظام هم طلبکار هستند!
این رفتار غیراصولی از مصادیق عملکرد کسانی است که تیشه به ریشه انقلاب، اعتقادات و اعتماد مردم می‌زنند و نمی‌دانند که چه خیانت بزرگی کرده‌اند، یکی بر سر شاخ، بُن می‌برید. سوال اصلی این است که آثار و تبعات سلب اعتماد مردم، ایجاد نومیدی در جامعه و ادعای ناکارآمدی نظام را چه زمانی و چگونه می‌توان جبران کرد؟
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است ...مردم یا دنیا مگه نمیبینن
اینها هم که نگند مهم نیست . کارهایی که برای رفاه مردم واعتلای جامعه کرده اید و باعث وحدت جامعه شده را بگوئید .بالاخره مردم هم چشم دارند هم عقل هنه چیز را دارند میبینند
وقتی نه بیکاری داریم نه گرانی نه مشکلات اقتصادی.انتقادواسه حی