بازار سیاه نجومی بلیت‌های جشنواره فجر
فروش محدود بلیت‌های سی و ششمین جشنواره فیلم فجر منجر به یک رقابت شدید برای حضور در این رویداد از سوی مردم شده و قیمت سری کامل بلیت‌های جشنواره فیلم فجر را تا دو میلیون و دویست هزار تومان افزایش داده است؛ اتفاقی که در روزهای پیشین توسط مسئولان این رویداد انکار می‌شد اما اکنون شواهد نشان می‌دهد که با یک بازار سیاه گسترده برای تصاحب ۴۵۰۰ بلیت این رویداد مواجه هستیم.
تابناک نوشت: فروش محدود بلیت‌های سی و ششمین جشنواره فیلم فجر منجر به یک رقابت شدید برای حضور در این رویداد از سوی مردم شده و قیمت سری کامل بلیت‌های جشنواره فیلم فجر را تا دو میلیون و دویست هزار تومان افزایش داده است؛ اتفاقی که در روزهای پیشین توسط مسئولان این رویداد انکار می‌شد اما اکنون شواهد نشان می‌دهد که با یک بازار سیاه گسترده برای تصاحب ۴۵۰۰ بلیت این رویداد مواجه هستیم.
فروش جشنواره فیلم فجر همواره با حواشی همراه بوده و در همین راستا برای خرید بلیت جشنواره باید از کد ملی استفاده کرد و در نهایت با یک کد ملی نمی‌توان بیش از دو سری بلیت خریداری نمود. با این حال در این دوره حواشی تازه‌ای به واسطه عدم دوراندیشی مسئولان برگزاری به وجود آمده است که تبعاتش پس از عرضه بلیت‌های جشنواره به آن عده محدودی از مردم ایران که توانستند بلیت جشنواره را خریداری کنند، عیان شده است.
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با استقبال بسیار گسترده‌ای مواجه شد، به گونه‌ای که با وجود اختصاص شش هزار صندلی در سینماهای مردمی، با سانس‌های فوق العاده، مجموعاً بیست هزار صندلی در اختیار مردم قرار گرفت. با در نظر گرفتن این سطح از استقبال و عطش مردم، در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر، شمار صندلی‌های اختصاص یافته به مردم، به ۹هزار صندلی افزایش یافت و باز هم استقبال بسیار گسترده‌ای را شاهد بودیم و این نشان داد، ظرفیت ها باید افزایش یابد.
انتظار می‌رفت با توجه به این استقبال، در این دوره نیز شاهد افزایش صندلی‌ها باشیم اما مسئولان جشنواره در رویکردی خلاف خواست و نیاز مردم، ظرفیت صندلی‌های سینماهای میزبان مردم را به ۴۵۰۰ صندلی کاهش دادند که معادل ۵۰ درصد ظرفیت سینماها در دوره سی و پنجم بود. نتیجه این سیاست اشتباه، فروش عمده بلیت‌های جشنواره در ۱۵ دقیقه نخست ثبت نام بود و اغلب دوستداران سینما از این امکان محروم ماندند.
برای جشنواره سی و ششم روش بدتری نیز در پیش گرفته شد که در گزارشی به آن اشاره شد و آن هم فروش رندوم بلیت بود. در سال‌های گذشته گروه‌های تحت عناوین سودای سیمرغ ۱ و ۲ به فروش می‌رفت و هرکس بلیت هر گروه را می‌خرید، ترکیب مشخص و ثابتی از فیلمهای سینمایی را تماشا می‌کرد اما در جشنواره ی پیش رو اوضاع تغییر کرده است. در این دوره ترکیب فیلمهای دو گروه اصلی مشخص نیست و اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ ۱ در یک سالن با اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ ۱ در سالن دیگر متفاوت است!
در روزهای اخیر برخی مسئولان جشنواره ادعا کرده‌اند در این دوره چیزی تحت عنوان بازار سیاه وجود ندارد و در این زمینه استدلال‌هایی نظیر برقراری سانس‌های فوق العاده برای فیلمهای پرمخاطب را مطرح کردند. با این حال طیف گسترده‌ای از مردم توان ایستادن در صف‌های طولانی جشنواره آن هم در سرمای بهمن ماه را ندارند و ترجیح می‌دهند در همان سانس‌های معمول بتوانند فیلمهای سینمایی را تماشا کنند و گره خوردن این مطالبه با تعداد محدود بلیت فروخته شده، بازار سیاه را عملاً شکل داده است.
با نیم نگاهی به سامانه‌های فروش آنلاین وسایل، می‌توان با لیست بلندبالایی از قیمت‌ها مواجه شد که تا رقم دو میلیون و دویست هزار تومان نیز رسیده است. یکی از دلایل تنوع قیمت، ابتکار مسئولان در ارائه ترکیب‌های مختلف فیلم برای سودای سیمرغ ۱ و ۲ است. فروشندگان با توجه به سالن سینما و ترکیب فیلمی که آن سالن نسبت به سالن‌های دیگر دارد، قیمت گذاری کرده‌اند و به همین دلیل سری فیلمهای سودای سیمرغ ۱ و ۲ با یک قیمت مشخص در بازار سیاه فروش نمی‌رود که باید این اتفاق را از دستاوردهای مدیریت جشنواره فجر تلقی کرد.
فروش جشنواره فیلم فجر همواره با حواشی همراه بوده و در همین راستا برای خرید بلیت جشنواره باید از کد ملی استفاده کرد و در نهایت با یک کد ملی نمی‌توان بیش از دو سری بلیت خریداری نمود. با این حال در این دوره حواشی تازه‌ای به واسطه عدم دوراندیشی مسئولان برگزاری به وجود آمده است که تبعاتش پس از عرضه بلیت‌های جشنواره به آن عده محدودی از مردم ایران که توانستند بلیت جشنواره را خریداری کنند، عیان شده است.
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با استقبال بسیار گسترده‌ای مواجه شد، به گونه‌ای که با وجود اختصاص شش هزار صندلی در سینماهای مردمی، با سانس‌های فوق العاده، مجموعاً بیست هزار صندلی در اختیار مردم قرار گرفت. با در نظر گرفتن این سطح از استقبال و عطش مردم، در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر، شمار صندلی‌های اختصاص یافته به مردم، به ۹هزار صندلی افزایش یافت و باز هم استقبال بسیار گسترده‌ای را شاهد بودیم و این نشان داد، ظرفیت ها باید افزایش یابد.
انتظار می‌رفت با توجه به این استقبال، در این دوره نیز شاهد افزایش صندلی‌ها باشیم اما مسئولان جشنواره در رویکردی خلاف خواست و نیاز مردم، ظرفیت صندلی‌های سینماهای میزبان مردم را به ۴۵۰۰ صندلی کاهش دادند که معادل ۵۰ درصد ظرفیت سینماها در دوره سی و پنجم بود. نتیجه این سیاست اشتباه، فروش عمده بلیت‌های جشنواره در ۱۵ دقیقه نخست ثبت نام بود و اغلب دوستداران سینما از این امکان محروم ماندند.
برای جشنواره سی و ششم روش بدتری نیز در پیش گرفته شد که در گزارشی به آن اشاره شد و آن هم فروش رندوم بلیت بود. در سال‌های گذشته گروه‌های تحت عناوین سودای سیمرغ ۱ و ۲ به فروش می‌رفت و هرکس بلیت هر گروه را می‌خرید، ترکیب مشخص و ثابتی از فیلمهای سینمایی را تماشا می‌کرد اما در جشنواره ی پیش رو اوضاع تغییر کرده است. در این دوره ترکیب فیلمهای دو گروه اصلی مشخص نیست و اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ ۱ در یک سالن با اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ ۱ در سالن دیگر متفاوت است!
در روزهای اخیر برخی مسئولان جشنواره ادعا کرده‌اند در این دوره چیزی تحت عنوان بازار سیاه وجود ندارد و در این زمینه استدلال‌هایی نظیر برقراری سانس‌های فوق العاده برای فیلمهای پرمخاطب را مطرح کردند. با این حال طیف گسترده‌ای از مردم توان ایستادن در صف‌های طولانی جشنواره آن هم در سرمای بهمن ماه را ندارند و ترجیح می‌دهند در همان سانس‌های معمول بتوانند فیلمهای سینمایی را تماشا کنند و گره خوردن این مطالبه با تعداد محدود بلیت فروخته شده، بازار سیاه را عملاً شکل داده است.
با نیم نگاهی به سامانه‌های فروش آنلاین وسایل، می‌توان با لیست بلندبالایی از قیمت‌ها مواجه شد که تا رقم دو میلیون و دویست هزار تومان نیز رسیده است. یکی از دلایل تنوع قیمت، ابتکار مسئولان در ارائه ترکیب‌های مختلف فیلم برای سودای سیمرغ ۱ و ۲ است. فروشندگان با توجه به سالن سینما و ترکیب فیلمی که آن سالن نسبت به سالن‌های دیگر دارد، قیمت گذاری کرده‌اند و به همین دلیل سری فیلمهای سودای سیمرغ ۱ و ۲ با یک قیمت مشخص در بازار سیاه فروش نمی‌رود که باید این اتفاق را از دستاوردهای مدیریت جشنواره فجر تلقی کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
بیشتر کسایی که بلیت جشنواره فجرررر رو میخرن بیشتر بخاطر پز دادن هستش، اینکه پیش اینو اون پز بدن ما فلان فیلمو تو جشنواره دیدیم... پس همون بهتر که چوب جهالت خودشونو بخورن و بابت یه بلیط نزدیک 3تومن پول بدن
این فیلمهایی که پخش میشه نهایتش با 5 هزار تومن میشه تو سینما دیدشون حالا چرا یه سری آدم بخاطر این فیلما حاظرن 2میلیون پول بدم برای من جای سواله!!! آقای بازار سیاه بلیطو درس کن 10میلیون بخدا این ملت فیسو افاده میانو میخرن اونم با استقبال:)
اخه ادم ۳ میلیون میده که این فیلمهای چرت و پرت رو ببینه
ملت ما در هر مسئله ای زود جوگیر میشن و خیلی تحت تاثیر جو غالب قرار می گیرند. هر سال در جشنواره فیلم بین 20 تا 30 فیلم نمایش داده می شود که در بهترین حالت 5 تا فیلم خوب و ارزشمند در بین فیلم ها دیده می شوند و مابقی فیلم ها متوسط و ضعیف هستند. ایا واقعا ارزش دارد که فردی برای دیدن این فیلم های ضعیف و سطح پایین 2 میلیون هزینه کنه.