۶۶۵۸۵۸
۱۵ نظر
۵۷۰۴
۱۵ نظر
۵۷۰۴
پ

نمره‌های غیر واقعی؛ تدریس دروغ در مدرسه‌ها

در ایران همه‌چیز خیلی‌زود تبدیل به خاطره می‌شود. همان‌طور که این روزها، تعطیلی مدارس به‌خاطر باریدن برف تبدیل به خاطره شده و جای خودش را به تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا داده است.

روزنامه آسمان آبی: در ایران همه‌چیز خیلی‌زود تبدیل به خاطره می‌شود. همان‌طور که این روزها، تعطیلی مدارس به‌خاطر باریدن برف تبدیل به خاطره شده و جای خودش را به تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا داده است.
خیلی چیزهای دیگر هم هستند که تنها نسل یک دهه قبل آن را می‌فهمد و با آن خاطره دارد؛ نمونه‌اش هم همین نمره‌هایی است که یک عمری دمار از روزگار ما در آورد. از دبستان تا پیش‌دانشگاهی یکی از دغدغه‌های مهم هر دانش‌آموزی نمره بود.
نمره‌های غیر واقعی؛ تدریس دروغ در مدرسه‌ها
آن‌ها که سطح درسی متوسط و رو به پایینی داشتند تنها به قبولی فکر می‌کردند. به این‌که پایان سال در کارنامه‌شان نمره پایین ده نداشته باشند و با خیال راحت تابستان را سپری کنند. آن سال‌ها که اتفاقا خیلی هم دور نیست، مردود شدن و یک کلاس را دو بار خواندن آبروریزی بزرگی بود که کم هم اتفاق نمی‌افتاد. تجدید شدن هم یک سوی دیگر ماجرا بود که بچه‌ها را با خودش درگیر می‌کرد و می‌توانست یک تابستان را حرام کند، اما حالا با گذشت 10 سال همه این اتفاق‌ها تقریبا خاطره شده است. این روزها حتی کم‌هوش‌ترین دانش‌آموز هم یک مقطع را دو سال نمی‌خواند و مردود شدن کاملا منسوخ شده است.
از تجدیدی‌ها هم تنها چهار، پنج نفر هر سال می‌مانند که همان شهریور نمره قبولی را می‌گیرند و به مقطع بالاتر می‌روند. حالا جالب‌تر این‌که تلاش برای گرفتن نمره بیشتر و التماس برای این‌که معلم 25 صدم به شما ارفاق کند هم تبدیل به خاطره شده است چرا که دبستانی‌ها در کارنامه‌شان دیگر معدلی ندارند و نمره خیلی وقت است که از کلاس درس آن‌ها کوچ کرده است.
حال جالب این‌جاست که در مقاطع بعدی هم نمره‌گرفتن اصلا سخت نیست و مدیر‌ها این‌بار معلم‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند که به بچه‌ها نمره بدهند و حتی جای خالی سوالات را خودشان پر کنند تا اگر احیانا بازرسی آمد سندسازی‌ها صورت گرفته باشد، اما این ماجرای عجیب که در بسیاری از مدارس اتفاق افتاده از کجا شروع شده است؟ با معلم‌ها که حرف می‌زنیم می‌گویند چند سالی هست که مدیران این روش را در پیش گرفته‌اند. آن‌ها معتقدند بعد از این‌که تصمیم گرفته شد مدارس رتبه‌بندی شود این اتفاق افتاده است.
در واقع با ایجاد حس رقابت، مدیران از این‌که در ارزشیابی‌ها امتیاز خوبی کسب نکنند، این روش را در پیش گرفته‌اند و معلمان را برای دادن نمره غیر واقعی تحت فشار قرار می‌دهند.
این موضوع برای معلمانی که سعی می‌کنند دانش‌آموزان را درست آموزش دهند و از صداقت و درستی برای آن‌ها حرف بزنند یک اتفاق ناخوشایند است که بسیاری از آن‌ها با آن مخالف هستند، اما متاسفانه در صورت مخالفت با برخورد مدیران روبه‌رو می‌شوند و چاره‌ای جز پذیرفتن این موضوع ندارند.
موضوع نمره‌دادن‌های غیرواقعی در مدارس غیرانتفاعی شدت بیشتری پیدا می کند. یکی از معلم‌ها به ما می‌گوید که در مدارس غیرانتفاعی دو کارنامه آماده می‌شود که البته آموزش و پرورش از این موضوع بی‌اطلاع است.
یک کارنامه برای ارائه به منطقه صادر می‌شود که نمره‌های غیر واقعی هستند و یک کارنامه به‌صورت پنهانی به خانواده‌ها داده می‌شود که خانواده‌ها از وضعیت درسی فرزندانشان باخبر باشند؛ البته بعضی از مدرسه‌های غیرانتفاعی حتی به خانواده‌ها هم یک کارنامه غیرواقعی ارائه می‌کنند چراکه خانواده‌ها در صورتی‌که نمره فرزندشان پایین باشد شاکی می‌شوند و از مدرسه سوال می‌کنند در مقابل این همه پول چه کاری انجام می‌دهند. به‌همین دلیل است که چرخه نمره‌های به اصطلاح کیلویی جدی‌تر شده و مدرسه‌های بیشتری به این چرخه باطل می‌پیوندند.
مسئله نمره‌های غیرواقعی اما در امتحانات نهایی خودش را لو می‌دهد. وقتی که تمام نمرات مستمر بالا هستند، اما بچه‌ها در برگه امتحان نهایی نمرات ضعیفی می‌گیرند. بااین‌حال اما کسی پیگیر این موضوع نمی‌شود و همه‌چیز با امتحانات نهایی تمام می‌شود و بچه‌هایی که هیچ انگیزه‌ای برای گرفتن نمره بیشتر ندارند وارد مرحله کنکور می‌شوند و تازه متوجه می‌شوند چه کار سختی در پیش دارند چراکه تمام نمره‌ها غیر واقعی بوده و در کنکور قرار است با واقعیت روبه‌رو شوند.
جدای از مسائل علمی شاید مهم‌ترین آفت چنین روشی، دروغی است که دانش‌آموزان آن را یاد می‌گیرند. وقتی قرار است از صداقت و راستگویی برای بچه‌ها حرف بزنیم چطور می‌توانیم در عمل دروغ را به آن‌ها یادآوری کنیم؟ مدیری که برای رتبه‌بندی بهتر مدرسه‌اش دست به هر کاری می‌زند نمی‌تواند الگوی خوبی برای دانش‌آموزان باشد.
بچه‌ها دروغ را در مدرسه تجربه می‌کنند و در آینده با همین الگو که برای نفع شخصی می‌توان هر کاری کرد، دروغ‌های بزرگ‌تری در زندگی می‌گویند و آن را راه موفقیت می‌دانند.
فشار بر معلم برای افزایش نمره‌های درسی

نسرین باقری - دبیر و کارشناس آموزشی: ایام امتحانات است و دانش‌آموزان و بیش از آن‌ها خانواده‌هایشان استرس امتحان ، نمره و کارنامه را دارند. معلمان نیز از این استرس بی‌بهره نیستند. ازسویی برای شاگردان خود آرزوی موفقیت دارند تا شاهد نتیجه زحمات چندماهه خود باشند و از سوی دیگر نگران درصد قبولی و میانگین نمرات هستند.

در چند‌سال گذشته در بسیاری از مدارس در هر سه‌مقطع تحصیلی، شاهد اعمال فشار از سوی مدیران مدارس برای افزایش نمرات در فهرست‌ها هستیم. گاهی نیز خود مدیران در فهرست نمرات دست می‌برند تا نتایج دلخواه حاصل شود. حتی گاهی کار به‌جایی رسیده که برخی ازمدیران علاوه بر افزایش نمره از معلم‌ها می‌خواهند که در برگه دانش‌آموزان دست برده و جواب بعضی سوالات را بنویسند تا دانش‌آموز به نمره قبولی دست یابد!
نمره‌های غیر واقعی؛ تدریس دروغ در مدرسه‌ها

اگر هم وجدان‌کاری به شما اجازه چنین کاری ندهد و اعتراض کنید با تهدیدهای گوناگونی مانند اخراج از مدرسه و لغو ابلاغ، نمره پایین ارزشیابی سالانه و حتی پیشنهاد انتخاب شغلی دیگر داده‌می‌شود، آن هم پس از دو دهه معلمی!

بعضی از معلمان نیز برای موفق نشان‌دادن خود و شاید گرفتن ابلاغ بی‌دردسر سال آینده، بدون سفارش و اعمال فشار و به طور اتوماتیک با دادن نمرات مستمر بالا و راهکارهای دیگر درصد قبولی خوبی ارائه می‌دهند. هدف از این افزایش نمره بالا‌بردن امتیاز مدرسه درسطح منطقه است و هدف مدیران منطقه نیز بالا‌بردن امتیاز منطقه در بین مناطق و به‌همین ترتیب درسطح استان و کشور. همه این‌ها بدون در نظر گرفتن سطح سواد و کیفیت تدریس و شرایطی مثل تراکم کلاس‌ها، کمبود ساعات تدریس و....

در مدارس خاص و غیر‌انتفاعی علاوه برکسب امتیاز مدرسه، نتایج امتحانات باید رضایت‌خاطر اولیا را نیز تامین کند. درمدارس غیرانتفاعی به‌خاطر پرداخت شهریه، موفقیت دانش‌آموزان با نمرات خوب باید تضمین شود.

در مدارس نمونه که دانش‌آموزان با آزمون ورودی به‌مدرسه راه پیدا کرده‌اند، برای اطمینان خاطر اولیا از هوش و استعداد تحصیلی فرزندان، به‌رغم بیشتر بودن ساعات تدریس، آزمون‌های پایانی در سطح مدارس عادی یا ساده‌تر برگزار می‌شود. جای تاسف است که چند‌سالی است پای یک‌قرارداد آموزشی بین مدیر و معلمان به‌میان آمده‌است.

در این قرار داد معلم باید در آبان یا آذرماه نتایج پایان سال‌تحصیلی را پیش‌بینی کند. در این فرم‌ها درصد قبولی و میانگین نمره هر درس در سال گذشته درج شده و باید بدون در نظر گرفتن سطح تحصیلی و توانایی‌ها و تفاوت‌های دانش‌آموزان پیش‌بینی و امضا شود. خدا را شکر که فعلا در بسیاری از مدرسه‌ها در حد همین امضا می‌ماند و بازخواستی در کار نیست. راستی با این نمرات غیرواقعی سر چه کسی کلاه گذاشته می‌شود؟ آیا کسب این نتایج دروغین سبب آسودگی‌خاطر از بالا رفتن سطح دانش است؟

نتیجه این رویه جز بی‌سوادی گسترده و افت تحصیلی روز افزون دانش‌آموزان و ضعف شدید در دروس پایه، بی‌علاقگی و نبود‌انگیزه در دانش‌آموزان، بی‌اعتباری معلم در برابر دانش‌آموز و در آخر مسئولان و متخصصان بدون شایستگی، چیز دیگری به همراه ندارد.

بی‌شک این روش‌ها زمینه ارتقای آموزشی را فراهم نمی‌کند اما اگر هدف ارتقای یادگیری و بهبود کیفیت تحصیلی است باید تدابیردیگری اندیشید. برگزاری کلاس‌های جبرانی در تابستان و در طول سال تحصیلی برای دانش‌آموزان ضعیف، آموزش خانواده‌ها برای فراهم‌کردن محیط آرام برای درس خواندن بچه‌ها، دعوت از مشاوران مجرب برای آموزش روش‌های مطالعه، تغییر روش تدریس معلم و راهکارهای دیگری که منجر به بالارفتن سطح آموزش شود.

البته مدیران دلسوزی که با تمام وجود برای پیشبرد اهداف آموزشی و پرورش نسلی آگاه، روشن و متعهد تلاش می‌کنند کم نیستند. به امید روزهایی که کیفیت آموزش دغدغه اصلی مسئولان آموزش و پرورش در هر رده‌ای باشد.

معلم‌ها شکایت کنند

آزاده باقری: «در مدرسه دولتی که بودم مدیر حتی دبیر را به تعویض فهرست نمرات مجبور می‌کرد. الان هم چنین تفاهم‌نامه‌هایی وجود دارد که در پایان سال تحصیلی ملاک دعوت‌به‌کار دوباره معلم برای سال آینده محسوب می‌َشود؛ مخصوصا در مدارس خاص و غیردولتی‌ها... تعهد دبیر به کارا‌بودن کار بدی نیست، اما حواشی آن باعث شده آسیب‌هایی به اصل هدف وارد شود...»، «یک بار مدیر از من خواست برای این‌که صددرصد قبولی خرداد داشته باشیم، به سه دانش‌آموز، با نمرات در حد 5، نمره قبولی بدهم و از هر ترفند و اتهام‌زنی هم استفاده کرد، ولی موفق نشد. البته الان آن بنده خدا بازنشسته شده...» این‌ها بخش‌هایی از گلایه‌های معلمانی است که در مدارس به‌اجبار کارهایی می‌کنند که دست خودشان نیست و برای حفظ شغل‌شان مجبورند آن‌چه را به آن‌ها تحمیل می‌شود بپذیرند. برای آن‌که به چرایی این ماجرا پی ببریم، با عبدالرسول عمادی، معاون وزیر و رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش، گفت‌وگویی کردیم که نتیجه‌اش جز تکذیب وجود چنین معضلی در برخی از مدارس نبود.
نمره‌های غیر واقعی؛ تدریس دروغ در مدرسه‌ها

صحبت از معضلاتی که در برخی مدارس برای بعضی از معلم‌ها پیش می‌آید ما را بر آن داشت از مسئولان آموزش و پرورش به دنبال پاسخی محکمه‌پسند باشیم. این در حالی است که معاون وزیر و رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش این ماجرا را تکذیب می‌کند و می‌گوید: «فرضی که شما به آن اشاره می‌کنید یک فرض اثبات‌نشده است. باید برای این صحبت دلایل محکم و اثبات‌شده‌ای وجود داشته باشد.

تا‌کنون ما با این موارد روبه‌رو نشده‌ایم. برای همین من می‌گویم اصلا چنین اتفاقاتی نمی‌افتد؛ یعنی این‌که بگوییم مدیر مدرسه‌ای معلمش را مجبور می‌کند به دانش‌آموز نمره‌ای بالاتر از سطح او بدهد، اصلا درست نیست، چون هیچ معلمی زیر بار چنین کاری نمی‌رود و شرف و وجدان کاری‌اش به او اجازه این کار را هم نمی‌دهد. هیچ مدیری هم چنین درخواستی نمی‌کند. اگر بر فرض چنین اتفاقی بیفتد، آن معلم می‌تواند برای این درخواست شاکی شود. من اصل این فرض را به طور کامل رد می‌کنم؛ برای همین نیاز به توضیح ندارد.»

به آموزش و پرورش گزارش شکایت بنویسند

با آن‌که با مثال‌های متنوع می‌گوییم بارها معلم‌ها با چنین موضوعاتی از سوی مدیر مدرسه‌شان روبه‌رو بوده‌اند، اما عمادی می‌گوید: «آن معلم به‌تنهایی خلاف کرده. الان اگر من به‌عنوان یک مسئول اداری از معلمی که مثال می‌زنید بخواهم گزارشی علیه مدیر بنویسد، حاضراست بنویسد؟ اگر این کار را می‌کند، از او بخواهید این شکایات را بنویسد و وضعیت را توضیح دهد تا از طرف آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گیرد. ما که نباید بر سر یک موضوع ذهنی غیرقابل اثبات بحث کنیم. اگر چنین خلاف‌هایی رخ داده، باید موضوع به آموزش و پرورش منعکس شود. این کار بر عهده حوزه بازرسی وزارتخانه است و باید پیگیری شود.»

تفکیک امتحانات نهایی با کلاسی

او در پاسخ به این سوال که چرا رتبه‌بندی مدارس نشان می‌دهد سطح دانش‌آموزان از سطح نمرات کلاسی کمتر است، می‌گوید: «در امتحانات نهایی نمره‌ای به دانش‌آموز داده می‌شود و نهایتا نیز نمره‌ای که دریافت می‌کند تلفیقی از نمره آخر سال به‌علاوه آزمون‌های تدریجی در طول سال است. بنابراین امتحانات داخلی و نهایی با هم تفکیک می‌شود و نمره نهایی دانش‌آموز را مشخص می‌کند. طبیعتا با توجه به این‌که سوالات امتحانات نهایی از استاندارد مطلوب‌تری برخوردارند، ممکن است در مقایسه با سوالات داخلی، تمایز و تفاوت‌هایی داشته باشند، اما به این معنا نیست که نمرات داخلی بی‌اعتبار هستند. معلم امتحانات طول سال را بر اساس ضابطه‌ای که خودش دارد برگزار می‌کند و نمره می‌دهد؛ برای همین نمی‌شود گفت نمرات داخلی در برابر نمرات نهایی مخدوش است، بلکه هر دو نمره نهایی دانش‌آموز است.»

رقابت منطقی خیلی هم خوب است

به گفته معاون وزیر و رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش رقابت راه پیشرفت است و اگر ما زمینه آن و البته رقابت درست و به‌قاعده و بر اساس قواعد کار آموزشی را میان مدارس و دانش‌آموزان فراهم کنیم، بسیار هم خوب است: «وزارت آموزش و پرورش نظارت‌های لازم را دارد تا این رقابت‌ها منطقی و درست باشد. اگر جایی خلافی باشد، قابل پیگیری است. در حال حاضر گزارشی در این زمینه نداریم و فرض بر این است آزمون‌ها درست برگزار می‌شود و معلم‌ها نیز به دانش‌آموزان‌شان نمره واقعی می‌دهند؛ مگر آن‌که مورد خلافی وجود داشته باشد که باید پیگیری شود.»

رتبه‌بندی بدون دخل‌وتصرف

آن‌طور که به نظر می‌رسد در زمینه سطح رتبه‌بندی، از جمله آموزش به معلم‌ها، زیرساخت‌های لازم در 6 سال اخیر انجام نشده است، اما عمادی تاکید دارد که همه‌ چیز امن و امان و بر وفق مراد است: «رتبه‌بندی مدارس بر اساس نمرات امتحانات نهایی است که یک نمره استاندارد است. نمره‌هایی که بدون سربرگ صحیح می‌شود جایگاه واقعی مدارس را نشان می‌دهد و هیچ کس در آن دخل‌وتصرفی ندارد. در نتیجه هر گونه رتبه‌بندی براساس نمره دانش‌آموزان یک کار داخلی است و مقیاس ملی ندارد.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.

همراه با تضمین و گارانتی ضمانت کیفیت

پرداخت اقساطی و توسط متخصص مجرب

ايمپلنت با 15 سال گارانتی 10/5 ميليون تومان

>> ویزیت و مشاوره رایگان <<
ظرفیت و مدت محدود

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

نظر کاربران

  • علی

    بچه هایی که هنوز بدنیا نیامده اند و سرنوشتشون رو دارند مینویسند و میسازند دیگر درس و دانشگاه برای چیست شخصی که هنوز پنج سالش نشده و در اینده وزیر و معاونش خواهند کرد و در بهترین دانشگاههای دنیا اموزش و تجربه کسب خواهد کرد برای دیگران درس خواندن برای چیست؟

  • بدون نام

    اموزش و پرورش ایران گند زده واقعا. معلما فقط به فکر پول در اوردن هستند به عمد سر کلاس در نمیدن و کلاس جبرانی جلسه ای پنجاه تا صد تومان از بچه ها میگیرند و در امتهان فقط همان مطالب کلاس جبرانی را امتحان میدن. البته نا گفته نماند هستند کسانی که واقعا زحمت زیادی میکشن و پولشان که البته ناچیر است حلالشون.

  • بدون نام

    در دانشگاه هم همین اوضاع رو داریم. اونقدر معرفی به استاد و امتحان دوباره می گیرن که بالاخره دانشجو پاس بشه. خیال هم نکنید دانشگاههای درپیتی رو می گم یا رشته های بی آینده. نه. دانشجویی هم که میفته میاد میگه تداخل کلاس دارم بدون اینکه دیگه بیاد سر کلاس ترم های بعد میاد همینطوری امتحان میده و خلاص. خداحافظ همه چیزهای باارزش! خداحافظ تلاش!

  • بهتاش

    من با این رویه الان موافقم چون سیستم قبل غلط بود .الان مبنا آموزش صحبت کردن و داشتن اعتماد به نفسه مهارت زندگی و شاد بودن واقعا خوندن و نوشتن رو اونقدر تا دیپلم تکرار میکنیم که یاد میگیریم استدلال مهمه توانایی صحبت .که زمان ما نبود حق اعتراض نبود شادی نبود.تو زمان و نسل الان سرعت اطلاعات بالا رفته و بچه ها به هرحال یاد میگیرن ماها کلی جبر و هندسه و کوفت و زهرمار یاد گرفتیم من الان که هجده سال میگذره و یادمه تو زندگیم استفاده نکردم .

  • علی

    وقتی جای جای کشور پر شده از دروغ
    معلومه تو نمرات و ارزیابی هم بر مبنای دروغ جلو میره
    یادش بخیر زمان ما اول تجدید میشدیم شهریور امتحان تجدیدی میدادیم بعد اگه 9 میگرفتیم رفوزه میشدیم و مجدد یک سال تمام دوباره همون مقطع رو میخوندیم

  • ام

    دقیقا همین نکته در همه مدارس وجود دارد

  • فرزین 18به19

    خداییش بعد این همه سال درس خوندن فهمیدم که فقط امتحان نهایی اونم واسه کنکور مهمه
    حیفه اونهمه استرسی که سر نگرفتن معدل بیست می کشیدم

  • بدون نام

    من الان ی دانش اموز دبیرستانیم
    شاید طبق این مطلب من جزو اون دسته دانش اموزایی باشم ک دارم بدون سواد کافی پایه های تحصیلی رو میگذرونم
    اما من با این روش موافقم
    چون توی دبستان دانش اموز هنوز بچگی باید بکنه
    حداقل خودم یادمه ک دبستان دانش اموز زرنگی نبودم و شاید اگر با نمره های توصیفی(خوب ،خیلی خوب و...)اون دوران نمیگذروندم
    یکی از دوران تحصیلی رو تجدید میشدم(طبق زمان قدیم)و همین باعث دلزدگی من از درس میشد ولی
    وقتی وارد راهنمایی سدم اوضاع کاملا برام تغییر کرد و اوضاع درسیم ب شدت خوب شد و با وجودی ک توی مدارس خاص بودم جزو برترین های مدرسمم هم بودم و
    فکر میکنم دوران دبستان دورانی نیست ک با سخت گیری های بیش از خد و تلاش دانش اموز برا گرفتن 25/بگذره

  • محمد

    بیچارمون کرده اموزش پرورش دانش اموز ساده ترین درس گرفته یک میگن زشت این درس بیفته قبولش کن اخه این چه وضعشه اموش پرورش گند زدن بهش .معلم اگر کسی رو بندازه پیگیر میشن چزا انداخته ولی اگر همه قبول شن عین خیالشون نیست
    رمز موفقیت یک کشور اموزش پرورش همه کشورهای پیشرفته دنیا مثل ژاپن چین هلند و المان و.......... اولین جایی کهبهش بها میدن اموزش پرورش چرا که میدونن اگر اموزش پروششون نزول داشسته باشه کشورشون نابود میشه بالتبع وقتی بها میدن به اموزش و پرورش از معلم هاشونم انتطار دارن معلم ها هم به بهترین نحو پاسخ میدن

  • علیرضا عباسی

    با عرض سلام بنده یک معلم با 26 سال سابقه خدمتم:
    باید به عرض شما سروران عزیز برسانم که در مقطع ابتدایی طرح و نظام ارزشیابی توصیفی در حال اجراست و طبق این نظام مانند گذشته نمره نمی دهیم، آزمون کتبی ملاکی نمی گیریم و باید عملکرد دانش آموزان را در طی سال مشاهده نموده و بازخورد توصیفی ارائه نماییم. اما جالبه که بدانید خود طراحان این طرح ما را مجبور می کنند تا دانش آموزان را تستی بار بیاوریم و در آزمون های هر ساله تحت عنوان آزمون پیشرفت تحصیلی شرکت کنند که کاملا با نظام توصیفی در تضاد است. این فقط بخش کوچکی از یکی از ایرادات مشهود در این نظام آموزشی در حال اجرای ماست که اگر بخواهم یکی یکی بیان کنم نیاز به ساعت ها وقت است. متاسفانه سال هاست که آموزش و پرورش ما به سرطان مبتلا شده و در حال مرگ است و دانش آموزان و معلمان ما نیز سردر گم بین فرمایشات و دستورات بدون آگاهی برخی از مدیران رده بالا که ظاهرا هیچ وقت در کلاسی تدریس نداشته اند، حیران مانده اند. (مثال: امسال پایه پنجمی را در یکی از روستاها تحویل گرفته ام که به علت کمی جمعیت 9 نفر هستند. جالبه از بین این 9 نفر 4 نفرشان در حد پایه ی دوم ابتدایی هستند و شاید هم اول ابتدایی، 5 نفر دیگرشان نیز در حد بین سوم و چهارم که به نظر می آید تکرار پایه نیاز دارند. حال سؤال اینجاست که چگونه دانش آموزی که در حد پایه دوم ابتدایی هم نیست تا پنجم رسیده؟؟؟؟)
    از مردم دنیا طمع هوش مدارید / بیداری این طایفه خمیازه ی خواب است. صائب تبریزی

  • mobina

    کی گفته مدرسه ها نمره رو افزایش میدن یا اینکه معلما رو اذیت می کنن تا به بچه ها نمره بدن من امسال کلاس هفتمم یه مدرسه نمونه دولتی می رم ولی نمره ۱۹ /۷۵ اونجا کم بنظر می یاد و مدرسه نمی ذاره که معلما حتی یه ذره ارفاق کنن

  • بی نام

    دانش آموزان این دوره زمانه خیلی کم سوادند.بخصوص درس فارسی و دیکته را اصلا کار نمی کنند.معلمها هم مثل همه کارمندان و افراد دیگر کارشان را رها کردند.

  • سارا

    به عنوان کسی که 12 سال دبستان و دبیرستان رو طی کرده و همیشه هم برای بهترین نمرات تلاش کرده باید بگم ایران بدترین سیستم اموزشیو داره زمانی ک من دبستان میرفتم طرح توصیفی نبود و تمام انرژیمو برای درس خوندن میذاشتم...بعد تیزهوشان قبول شدم....6 سال درس خوندن توی مدرسه تیزهوشان منو به اندازه10 سال پیر کرد ...واقعا حالم از هرچی نمره و کنکور و نهاییه بهم میخوره!
    در ضمن افراد بزرگسالی ک سالها از مدرسه رفتنشون میگذره حق ندارن راجب این نظام نظر بدن! کسایی که تو دهه 50 با معدل 10-15 دبیرستان رو پاس کردن حق ندارن راجب نمره های الان اظهار نظر کنن ! چون هنوزم هستند مدارس و دانش اموزایی که برای 25% نمره تلاش میکنن تا بجای 19/75 بشن 20!
    لطفا همرو باهم یکی نکنین:((((

    پاسخ ها

    • بدون نام

      با سلام همون دهه 50 الان معلم شما هستند یا ولی شما. اکثریت به فکر بهتر شدن سیستم آموزشی هستندطبق گفته خودتان همه رو با هم یکی نکنید

  • یلدا

    سلام من از معلم ها رازی نیستم الکی به یکی نمره زیاد میدن به یکی نمره کم میدن من همه نمراتی که گرفتم خیلی خوب بود ولی معلم من به من داد خوب من از آموزش پرورش می خوام این معلم های گند رو جمع کنه

ارسال نظر

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج