سه ساعت ازدحام نفسگیر در فعل چهارسو
روز نخست از سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، شاهد نمایشی ماراتن گونه بود که با توجه به مدت زمان زیاد آن و شرایط نامتناسب سالن به نسبت تماشاگران، میتوان گفت مخاطبان وفاداری را تا پایان، همراه خود داشت.
خبرگزاری ایسنا: روز نخست از سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، شاهد نمایشی ماراتن گونه بود که با توجه به مدت زمان زیاد آن و شرایط نامتناسب سالن به نسبت تماشاگران، میتوان گفت مخاطبان وفاداری را تا پایان، همراه خود داشت.
این نمایش با هشت بازیگر که از چندی پیش، اجرای آن ادامه داشته، در اجرای جشنواره، درواقع شب پایانی خود را پشت سر گذاشت. گویا به همین دلیل، تعداد بیش از ظرفیت سالن چهارسو را تجربه کرد که با توجه به میزان وسعت و شرایط فیزیکی این سالن، شرایط متراکمی را تجربه کرد.
با توجه به اینکه نمایش برای حدود دو ساعت و چهل دقیقه تعریف شده بود و در عین حال به دلیل روند استقرار تماشاگران، با حدود ۲۰ دقیقه تاخیر هم آعاز شد، تا نیم ساعت مانده به نیمه شب، ماراتن سه ساعته نفسگیری را برای تماشاگران رقم زد؛ تماشاگرانی که بیشتر آنها در تراکم موجود، امکان خروج از سالن را هم نداشتند؛ هرچند آنهایی هم که این امکان به نوعی برایشان فراهم بود، کمتر سالت را ترک کردند تا شب وفادارانهای را برای تئاتر رقم زده باشند.
از جمع بازیگران که باران کوثری، بازیگر سینما نیز در میان آنها بود، میلاد رحیمی، بازیگر نقش اصلی مرد نیز در اکثر مدت زمان نمایش، اجرا و دیالوگ داشت.
با این شرایط، بسیاری از تماشاگرانی که پس از پایان اجرا و خروج از سالن، مدتی را در محوطه بیرون تئاتر شهر سپری کردند و به نوعی نفس میگرفتند، معتقد بودند این نمایش با همین داستان، در مدت زمان بسیار کمتری میتوانست نوشته شود و به نوعی در نیمه دوم آن، که بازیگران نیز چند لغزش کوچک در جملهها داشتند، به نوعی تکرار نیمه نخست نمایش بود.
ارسال نظر