مهناز افشار: خاتونم
شب گذشته ۱۵ شهریور مهناز افشار بازیگر سینما مهمان برنامه تلویزیونی «هفت» بود.
خبرآنلاین: شب گذشته ۱۵ شهریور مهناز افشار بازیگر سینما مهمان برنامه تلویزیونی «هفت» بود.
در ابتدای حضور او در برنامه محمود گبرلو مجری درباره اکران چهار فیلم با بازی او طی ماههای اخیر پرسید و افشار پاسخ داد:«ممکن است برخی از بازیگران دوست داشته باشند که فیلمهایشان با هم اکران شود. اما دو فیلمی که من در آنها ایفای نقش کردم دچار کم لطفی دوستان شد و قرار بود پیشتر از اینها کران شود.»
او در مورد همکاری با کارگردانهای پیشکسوت سینمای ایران نیز گفت: «اعتقاد دارم بعضی اسامی اعتبارکارنامه یک بازیگر است. اسامی مثل آقای مهرجویی و کیمیایی اعتبار کارنامه من هستند.»
افشار درباره همکاری با مهدی کرمپور در فیلم «پل چوبی» افزود: «من تا پیش از این تجربه همکاری در فیلم سینمایی «چه کسی امیر را کشت؟» رابا مهدی کرمپور داشتم. دوست داشتم این همکاری بار دیگر هم اتفاق بیفتد. مهدی کرمپور جزو کارگردانهایی است نوع نگاه خاصی به روایت و ساختار فیلمش دارد.»
او در مورد همکاری مجددش با بهرام رادان در فیلم «پل چوبی» گفت: «برای ما هم این همکاری مجدد پس از سال هاجالب بود. اولین همکاری ما فیلم «شور عشق بود» بعد از آن فیلم، پیشنهاداتی برای حضور مجدد کنار هم داشتیم اما تصمیم گرفتیم زمانی این اتفاق بیفتد که فیلم ارزش کار کردن را داشته باشد.»
بازیگر فیلم سینمایی «آتش بس» در مورد همکاری با پیمان معادی در فیلم «برف روی کاجها» نیز گفت: « من همیشه گفتهام رویای برف، رویای من شد. متاسفانه با کم لطفی دوستان این فیلم دیر اکران شد. فیلمی که بسیار ارزشمند بود و نگاه مثبتی به اصول و چار چوب خانواده داشت. برخی که مانع اکران این فیلم شدند، معتقد بودند که این فیلم به اصول خانواده درست نگاه نکرده است، در صورتی که نگاه ما این نبود. تمام عوامل فیلم صاحب خانواده هستند و اصول را میشناسند. همه ما سعی کردیم پیام مثبتی در مورد این کار داشته باشیم که دوستان متوجه این اتفاق نشده بودند.»
او ادامه داد: «هنر میتواند سلیقههای متفاوتی را در بر بگیرد. تمامی سینما گران ایرانی یا هرجای دنیا، خط قرمز، چارچوب و قوانین را میدانند این اتفاق کمی تنگ نظری است که کسی از سینما گران خطوط قرمز را رد میکند!»
افشار در مورد حضور بازیگران خانم نیز گفت: «فکر میکنم که در سینمای ایران بازیگران خانم بسیار موفقی داریم و در شرایطی که معمولا قصهها سخت به بانوان میپردازند، خانمها خوب از پس این موضوع برآمدند و در این چند سال بازیهای درخشان ازخانمها کم ندیدیم.»
بازیگر فیلم سینمایی «سعادت آباد» در مورد تاثیر جوایز در مسیر بازیگریاش گفت: «معتقدم جایزه شیرین هست. جایزه فقط بار مسئولیت بازیگر را بیشتر میکند. من بعد از این جوایز سختتر میتوانم انتخاب کنم.»
او درباره ستاره شدن در سینمای ایران هم اظهار داشت: «ستاره شذن در سینما فاکتورهای زیادی میخواهد که در سینمای ایران فکر میکنم نمیتوان تمامی این فاکتورها را داشته باشیم. فکر میکنم یک بازیگر باید پیش قلب خودش ستاره باشد.»
افشار افزود: «فکر میکنم مسیر سختی را برای ماندن در سینما در پیش دارم و این که من دوست دارم یک روزی وقتی به پشت سرم نگاه کردم بگویم خدا را شکر.»
بازیگر فیلم سینمایی «سالاد فصل» در ارتباط با نظر منتقدان به کارنامه هنریاش گفت: «من همیشه دوست داشتم برای همه سلیقهها کار کنم. اجازه بدهیم وسعت هنر زیاد شود. حتی اگر بازیگری هستم که کارهای ضعیف در کارنامهام دارم باید نقد سازنده شوم. اتفاقا من دو تا از جایزههای خوبم را از منتقدان برای فیلمهای «طبقه سوم» و «برف روی کاجها» گرفتم.»
او ادامه داد: «هر فیلمی که در کارنامه من است، چه ضعیف و چه قوی همه را به یک اندازه دوست دارم و اگر الان جایگاهی دارم بخاطر تجربه حضور در تمامی این فیلمها است.»
بازیگر فیلم سینمایی «طبقه سوم» در مورد آموزشگاههای سینمایی در تربیت نسل جدید بازیگران گفت: «من شاگرد استاد سمندریان بودم و خوشحالم که بازیگری را در کلاسهای ایشان آموختم، معتقدم کلاس میتواند بسیار موثر باشد. چند روز پیش یک تبلیغ عجیب از کلاس بازیگری دیدم ، جایی نوشته شده بود «آموزش بازیگری در سه ماه» به نظر من این بیشتر شبیه شوخی است. هیچ چیز را در سه ماه نمیشود آموخت. اگر نیت آموزشگاههای سینمایی تربیت بازیگران جدید باشد ما به این آموزشگاهها نیاز داریم و سینمای ما به چهره و بازیگران جدید نیاز دارد.»
او ادامه داد: «من سر کار آقای مهرجویی به او خیره هستم که بیاموزیم. یا وقتی سر صحنه فیلمهای آقای کیمیایی هستم هم به این صورت است. بودن در کنار این کارگردانان مثل کلاس درس است و خوشحالم که مجانی در کنار آنها درس یاد میگیرم.»
افشار در ارتباط با تجربه همکاری با مسعود کیمایی در فیلم سینمایی «مترو پل» نیز گفت: ««متروپل» حال و هوای بسیار لذت بخشی داشت. این فیلم لحظههای نابی را به من داد و بعد از این همه سال خستگی از تن من درآمد. من خاتون فیلم آقای کیمیایی هستم.»
این بازیگر سینما افزود: «زمانی که وارد سینما شدم تحصیلات آکادمیک چندانی نداشتم. به نظر من ورود به این حرفه آسان اما ماندگاری در آن سخت است. سینما یک مادر است که میتواند فرزند و تربیتهای مختلفی داشته باشد. میتوانیم دراین سینما کنار هم با احترام کار کنیم. چرا خانم بنی اعتماد، آقای فرمان آرا و آقای تقوایی در این سینما نباید کار کنند؟ باید همه نوع نگاهی در سینما باشد.»
او با خالی کردن جای فریدون جیرانی در مقام مجری برنامه «هفت» در مورد همکاری با او گفت: «به گفته بسیاری از دوستان «سالاد فصل» نقطه عطف کار من بود که کارگردانش فریدون جیرانی بود و او یکی از کارگردانهای مورد علاقه من است. من به همه بازیگرانی که می خواهند با فریدون جیرانی کار کنند میگویم،مقابل دوربین او حسی را تجربه میکنید که تا بهحال تجربه نکردهاید. آقای جیرانی پر از شور وهیجان است.»
او در مورد تجربههایش در صحنه تئاتر نیز گفت: «فکر میکنم صحنه نمایش، صحنه آموختن است. احترامش را باید حفظ کرد. در این تجربهها سعی کردم بیاموزم. ادعایی در این زمینه ندارم. صحنه تئاتر حوصله بیشتری را میطلبد که فکر میکنم در توان من نیست و چون من ارتباط بهتری با دوربین دارم در سینما راحتترم. اما دوست دارم سالی یک بارتئاتر کار کنم آن هم برای نیاز روحی.»
او افزود: «دلم میخواست در این فرصت درباره فیلم «هیچ کجا، هیچ کس» صحبت کنم و بگویم فیلم بسیار متفاوتی است و ساخت آن جسارت میخواست و جزو فیلمهایی است که دوستش دارم.»
افشار از انسانیت و رسیدن به رویاهاییش به عنوان دو دغدغه این روزهایش نام برد.
در ابتدای حضور او در برنامه محمود گبرلو مجری درباره اکران چهار فیلم با بازی او طی ماههای اخیر پرسید و افشار پاسخ داد:«ممکن است برخی از بازیگران دوست داشته باشند که فیلمهایشان با هم اکران شود. اما دو فیلمی که من در آنها ایفای نقش کردم دچار کم لطفی دوستان شد و قرار بود پیشتر از اینها کران شود.»
او در مورد همکاری با کارگردانهای پیشکسوت سینمای ایران نیز گفت: «اعتقاد دارم بعضی اسامی اعتبارکارنامه یک بازیگر است. اسامی مثل آقای مهرجویی و کیمیایی اعتبار کارنامه من هستند.»
افشار درباره همکاری با مهدی کرمپور در فیلم «پل چوبی» افزود: «من تا پیش از این تجربه همکاری در فیلم سینمایی «چه کسی امیر را کشت؟» رابا مهدی کرمپور داشتم. دوست داشتم این همکاری بار دیگر هم اتفاق بیفتد. مهدی کرمپور جزو کارگردانهایی است نوع نگاه خاصی به روایت و ساختار فیلمش دارد.»
او در مورد همکاری مجددش با بهرام رادان در فیلم «پل چوبی» گفت: «برای ما هم این همکاری مجدد پس از سال هاجالب بود. اولین همکاری ما فیلم «شور عشق بود» بعد از آن فیلم، پیشنهاداتی برای حضور مجدد کنار هم داشتیم اما تصمیم گرفتیم زمانی این اتفاق بیفتد که فیلم ارزش کار کردن را داشته باشد.»
بازیگر فیلم سینمایی «آتش بس» در مورد همکاری با پیمان معادی در فیلم «برف روی کاجها» نیز گفت: « من همیشه گفتهام رویای برف، رویای من شد. متاسفانه با کم لطفی دوستان این فیلم دیر اکران شد. فیلمی که بسیار ارزشمند بود و نگاه مثبتی به اصول و چار چوب خانواده داشت. برخی که مانع اکران این فیلم شدند، معتقد بودند که این فیلم به اصول خانواده درست نگاه نکرده است، در صورتی که نگاه ما این نبود. تمام عوامل فیلم صاحب خانواده هستند و اصول را میشناسند. همه ما سعی کردیم پیام مثبتی در مورد این کار داشته باشیم که دوستان متوجه این اتفاق نشده بودند.»
او ادامه داد: «هنر میتواند سلیقههای متفاوتی را در بر بگیرد. تمامی سینما گران ایرانی یا هرجای دنیا، خط قرمز، چارچوب و قوانین را میدانند این اتفاق کمی تنگ نظری است که کسی از سینما گران خطوط قرمز را رد میکند!»
افشار در مورد حضور بازیگران خانم نیز گفت: «فکر میکنم که در سینمای ایران بازیگران خانم بسیار موفقی داریم و در شرایطی که معمولا قصهها سخت به بانوان میپردازند، خانمها خوب از پس این موضوع برآمدند و در این چند سال بازیهای درخشان ازخانمها کم ندیدیم.»
بازیگر فیلم سینمایی «سعادت آباد» در مورد تاثیر جوایز در مسیر بازیگریاش گفت: «معتقدم جایزه شیرین هست. جایزه فقط بار مسئولیت بازیگر را بیشتر میکند. من بعد از این جوایز سختتر میتوانم انتخاب کنم.»
او درباره ستاره شدن در سینمای ایران هم اظهار داشت: «ستاره شذن در سینما فاکتورهای زیادی میخواهد که در سینمای ایران فکر میکنم نمیتوان تمامی این فاکتورها را داشته باشیم. فکر میکنم یک بازیگر باید پیش قلب خودش ستاره باشد.»
افشار افزود: «فکر میکنم مسیر سختی را برای ماندن در سینما در پیش دارم و این که من دوست دارم یک روزی وقتی به پشت سرم نگاه کردم بگویم خدا را شکر.»
بازیگر فیلم سینمایی «سالاد فصل» در ارتباط با نظر منتقدان به کارنامه هنریاش گفت: «من همیشه دوست داشتم برای همه سلیقهها کار کنم. اجازه بدهیم وسعت هنر زیاد شود. حتی اگر بازیگری هستم که کارهای ضعیف در کارنامهام دارم باید نقد سازنده شوم. اتفاقا من دو تا از جایزههای خوبم را از منتقدان برای فیلمهای «طبقه سوم» و «برف روی کاجها» گرفتم.»
او ادامه داد: «هر فیلمی که در کارنامه من است، چه ضعیف و چه قوی همه را به یک اندازه دوست دارم و اگر الان جایگاهی دارم بخاطر تجربه حضور در تمامی این فیلمها است.»
بازیگر فیلم سینمایی «طبقه سوم» در مورد آموزشگاههای سینمایی در تربیت نسل جدید بازیگران گفت: «من شاگرد استاد سمندریان بودم و خوشحالم که بازیگری را در کلاسهای ایشان آموختم، معتقدم کلاس میتواند بسیار موثر باشد. چند روز پیش یک تبلیغ عجیب از کلاس بازیگری دیدم ، جایی نوشته شده بود «آموزش بازیگری در سه ماه» به نظر من این بیشتر شبیه شوخی است. هیچ چیز را در سه ماه نمیشود آموخت. اگر نیت آموزشگاههای سینمایی تربیت بازیگران جدید باشد ما به این آموزشگاهها نیاز داریم و سینمای ما به چهره و بازیگران جدید نیاز دارد.»
او ادامه داد: «من سر کار آقای مهرجویی به او خیره هستم که بیاموزیم. یا وقتی سر صحنه فیلمهای آقای کیمیایی هستم هم به این صورت است. بودن در کنار این کارگردانان مثل کلاس درس است و خوشحالم که مجانی در کنار آنها درس یاد میگیرم.»
افشار در ارتباط با تجربه همکاری با مسعود کیمایی در فیلم سینمایی «مترو پل» نیز گفت: ««متروپل» حال و هوای بسیار لذت بخشی داشت. این فیلم لحظههای نابی را به من داد و بعد از این همه سال خستگی از تن من درآمد. من خاتون فیلم آقای کیمیایی هستم.»
این بازیگر سینما افزود: «زمانی که وارد سینما شدم تحصیلات آکادمیک چندانی نداشتم. به نظر من ورود به این حرفه آسان اما ماندگاری در آن سخت است. سینما یک مادر است که میتواند فرزند و تربیتهای مختلفی داشته باشد. میتوانیم دراین سینما کنار هم با احترام کار کنیم. چرا خانم بنی اعتماد، آقای فرمان آرا و آقای تقوایی در این سینما نباید کار کنند؟ باید همه نوع نگاهی در سینما باشد.»
او با خالی کردن جای فریدون جیرانی در مقام مجری برنامه «هفت» در مورد همکاری با او گفت: «به گفته بسیاری از دوستان «سالاد فصل» نقطه عطف کار من بود که کارگردانش فریدون جیرانی بود و او یکی از کارگردانهای مورد علاقه من است. من به همه بازیگرانی که می خواهند با فریدون جیرانی کار کنند میگویم،مقابل دوربین او حسی را تجربه میکنید که تا بهحال تجربه نکردهاید. آقای جیرانی پر از شور وهیجان است.»
او در مورد تجربههایش در صحنه تئاتر نیز گفت: «فکر میکنم صحنه نمایش، صحنه آموختن است. احترامش را باید حفظ کرد. در این تجربهها سعی کردم بیاموزم. ادعایی در این زمینه ندارم. صحنه تئاتر حوصله بیشتری را میطلبد که فکر میکنم در توان من نیست و چون من ارتباط بهتری با دوربین دارم در سینما راحتترم. اما دوست دارم سالی یک بارتئاتر کار کنم آن هم برای نیاز روحی.»
او افزود: «دلم میخواست در این فرصت درباره فیلم «هیچ کجا، هیچ کس» صحبت کنم و بگویم فیلم بسیار متفاوتی است و ساخت آن جسارت میخواست و جزو فیلمهایی است که دوستش دارم.»
افشار از انسانیت و رسیدن به رویاهاییش به عنوان دو دغدغه این روزهایش نام برد.
پ
ارسال نظر