در بحبوحه شب عید سال ٩٤، قانونی تصویب شد که خبر از برچیدهشدن موسیقی در دانشگاهها داشت.
روزنامه شرق- سمیه قاضیزاده: در بحبوحه شب عید سال ٩٤، قانونی تصویب شد که خبر از برچیدهشدن موسیقی در دانشگاهها داشت. تیتر خبری که در شلوغیهای شب عید گم شد، این بود: آییننامه برنامههای موسیقایی در دانشگاهها ابلاغ شد؛ آییننامهای که همچنین آموزش موسیقی را در دانشگاه ممنوع کرده و فقط برای دانشجویانی مجاز دانسته که موسیقی جزء سرفصلهای آموزشی مصوب آنهاست.
آییننامهای که کمتر از دو سال پیش منتشر شد رسالت اصلی دانشگاه را تولید و توسعه علم، هنر و رشد فضایل اخلاقی و تربیتی میدانست و تأکید کرده بود که ترویج موسیقی کار ویژه دانشگاهها محسوب نمیشود. ماده دوم آییننامه هم استفاده از موسیقی فاخر و ارزشمند ایرانی را در کنار برنامهها مجاز دانسته و البته شش شرط و بند هم داشت. در ماده ٤ این آییننامه آمده بود: «برگزاری هرگونه کنسرت و برنامههای مستقل موسیقی، از اولویتهای دانشگاه نبوده و مجاز نمیباشد». همینطور ماده ٥ شامل این بود که آموزش دروس موسیقی صرفا برای رشتههایی مجاز است که درس موسیقی جزء سرفصلهای مصوب آموزشی ایشان باشد. این آییننامه در یک مقدمه، ٦ ماده و یک تبصره در جلسه ٢٨٨ شورای اسلامیشدن دانشگاهها و مراکز آموزشی کشور، مورخ ١٤/١٠/١٣٩٤ به تصویب رسید، اما در اسفند همان سال رسانهای شد.
طبق این آییننامه، شورای فرهنگی دانشگاه مسئول ساماندهی، صدور مجوز و نظارت بر برنامهها و فعالیتهای موسیقی است و در راستای ایفای نقش مؤثر خویش، میتواند نسبت به تشکیل «کارگروه موسیقی» از صاحبنظران با ترکیب ذیل، اقدام کند که شامل نماینده رئیس دانشگاه، نماینده مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، یک نفر از استادان دانشگاه با تعیین و معرفی شورای فرهنگی دانشگاه و شامل تبصره: «در دانشگاههایی که دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری وجود ندارد، نماینده دبیر استانی نهاد، در کارگروه مزبور شرکت خواهد کرد»، بود.
در پی این آییننامه که به تمامی گروههای موسیقی در دانشگاهها و نهادهای فرهنگی دانشگاهها ارسال شد، در قدم اول کانونهای موسیقی دانشگاهها عملا تعطیل شدند و در قدم دوم، کنسرتهای موسیقی دانشجویی دیگر اجازه برگزاری نداشتند.
حالا این روزها بعد از گذشت نزدیک به دو سال، نامهای از کانون موسیقی دانشگاه کاشان، مورخ ١٧ آبان منتشر شده است که در آن مواردی عجیبوغریب وضع شده؛ نامهای که بار دیگر مسئله وضع آن آییننامه سال ٩٤ را به شکلی مطرح کرده. از جمله بندهای ذکرشده در این نامه میتوان به این موارد اشاره کرد: خانمهای دانشجویی که میخواهند همراه آقایان نوازندگی کنند، در صورتی که متأهل باشند، با رعایت شئونات دانشجویی نظیر حجاب مناسب و نیز استفاده از هدبند، جیغنبودن رنگ لباس، چنانچه جز نوازندگی حرکت اضافهای نکنند، روی سن در حاشیه یا پشتسر سایر اعضای گروه بنشینند، میتوانند اجرای نوازندگی داشته باشند.
همچنین با اجرای موسیقی کرال هم موافقت نشده و در ادامه این نامه در تعریف موسیقی فاخر آمده است که موسیقی فاخر از نظر کارگروه موسیقی دانشگاه کاشان موسیقی سنتی است و در ابراز دلایل آن آورده است که چراکه این موسیقی غیرریتمیک (رقصانگیز) است! نامه به امضای کارشناس فرهنگی و سپس دبیر کارگروه موسیقی این دانشگاه رسیده است. در چنین روزهایی که اتفاقا فیلم «بزم رزم» که به اوضاع موسیقی در اولین روزهای انقلاب تا سالهای اول جنگ و خاطرات موسیقیدانان از آن روزها و مصائب و سختیهایشان؛ از گرفتن مجوز ساز گرفته تا نبودن امکان برگزاری کنسرت میپردازد، انتشار چنین نامهای در فضای پسابرجام جای تعجب دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر