بهبودی: دیگر در زندگی هنری افراد اتفاقی نمیافتد
رضا بهبودی معتقد است این روزها گروه های تئاتری برای به صحنه بردن یک نمایش وقت کافی برای تمرین نمی گذارند و این باعث شده در زندگی هنری افراد اتفاقی نیفتد.
وی تاکید کرد: در حوزه سینما باید فیلمنامه و نقش را دوست داشته باشم و در حوزه تئاتر هم متاسفانه باید بگویم با یک عجله در تمرین نمایش ها رو به رو هستیم که من آن را نمی پسندم.
بهبودی درباره حال و هوای فیلم «آندرانیک» که با فیلم اول حسین مهکام با نام «آزادی مشروط» بسیار متفاوت است، توضیح داد: فیلم در اوایل حکومت رضاشاه می گذرد ولی این بدین معنا نیست که مخاطب با روایت تاریخ معاصر رو به روست. من نمی دانم چقدر اجازه دارم درباره داستان این فیلم بگویم اما خودم نقش یک کشیش را بازی می کنم که در شرایط و موقعیتی قرار می گیرد که باید یک تصمیم اخلاقی بگیرد.
این بازیگر در ادامه با انتقاد از فضای این روزهای تئاتر ادامه داد: به گمان من نمی شود یک تئاتر را با بیست روز و یک ماه تمرین به اجرا رساند و در تئاتر بسیار به زمان و تمرین نیاز داریم اما این روزها همه در تئاتر عجله دارند. با اینکه مثلا سالنی مثل ایرانشهر از یک سال قبل برنامه سالش را اعلام می کند اما باز گروه ها از یک ماه و حتی بیست روز قبل از اجرا شروع به تمرین میکنند.
بهبودی در پاسخ به این پرسش که چقدر در دسترس نبودن بازیگران برای مدت طولانی و حضورشان در تمرین را دلیل فشرده شدن تمرین های پیش از اجرا می داند، گفت: حتما چنین چیزی تاثیرگذار است اما فکر می کنم اگر کارگردانی دلش برای کارش بسوزد و کیفیت برایش اهمیت داشته باشد، یک راهی پیدا می کند؛ مثلا با بازیگرانی که در دسترس هستند کار را شروع می کند و اگر دلش می خواهد حتما فلان بازیگر سر کارش باشد و آن بازیگر درگیر کار دیگری است، حداقل تمرینهای اولیه اش را زودتر آغاز می کند.
وی ادامه داد: فکر می کنم این روزها به افتی کیفی در همه وجوه رسیده ایم و کارگردان با خودش می گوید چه کاری است دو سه ماه هزینه کنم و درگیر پیدا کردن جای تمرین باشم به همین دلیل در بیست روز یک میزانسن ساده می دهد و بازیگران دیالوگ ها را حفظ می کنند و همه چیز بسته می شود و برای همین است که این روزها در زندگی هنری افراد اتفاقی نمی افتد.
بازیگر نمایش «ماجرای مترانپاژ» اظهار کرد: من در کشورهای مختلفی اجرا داشته ام و کار به این شکل بود که در هر شهر ما دو تا سه اجرای محدود می رفتیم و نهایت یک تعداد محدودی تماشاگر هم داشت ولی در ایران ما از نظر کمی تماشاگران بسیار خوبی داریم و یک نمایش حداقل ۳۰ اجرا می رود و عموما سالن نمایش ها پر است که همین مساله مرا نگران کرده که این مخاطب یک روز متوجه این شتابزدگی در اجراها بشود و دیگر به دیدن تئاتر نیاید.
بهبودی با انتقاد از اینکه سالن های تئاتر ما به همان سمتی می رود که سینماهای ما رفته است، عنوان کرد: اینکه سالندار تصمیم می گیرد کدام فیلم اکران شود و مثلا بیشتر از یک ساعت و نیم نباشد اتفاقی است که الان سالن های تئاتر نیز درگیر آن شده و دو تا سه اجرا را در یک سالن می گنجانند و این روی همه جوانب کار تاثیر می گذارد و کار به جایی رسیده که طراحی صحنه ها باید پرتابل و تایم نمایش ها کوتاه باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که نمی خواهید در سال ۹۶ تئاتری را کارگردانی کنید، بیان کرد: ذهنم یک سالی است درگیر این موضوع است و فعلا به صورت موقت یک رزرو در ایرانشهر دارم، اما نکته این است که دوستانی که اجرا دارند ممکن است بیست روز مانده به اجرا زنگ بزنند و بگویند ما اجرا نمی رویم و ایرانشهر به لیست رزرو مراجعه کند. من قطعا با یک ماه تمرین برای اجرا خودم را آماده نمی کنم اما به هر حال متنی را انتخاب کرده ام که به موضوع دروغ می پردازد و به این علت آن را انتخاب کردم که بتوانم از عهده اش بر بیایم وگرنه در آینده متن های دلخواه تری را کار خواهم کرد.
ارسال نظر