زلزله تلویزیون را نمی‌لرزاند؟
از یکشنبه شب ۲۱ آبان که زمین لرزه‌ای شدید مناطق مرزی غرب ایران را به لرزه در آورد، خبرها و فیلم‌های این حادثه در صدر اخبار قرار گرفت.
روزنامه آسمان آبی: از یکشنبه شب ۲۱ آبان که زمین لرزه‌ای شدید مناطق مرزی غرب ایران را به لرزه در آورد، خبرها و فیلم‌های این حادثه در صدر اخبار قرار گرفت. از فیلم‌ها و پیام‌های کوتاهی که در اینستاگرام، تلگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند تا صحبت درباره این موضوع در محافل و دورهمی‌ها، اما مسئله‌ای که در این میان پر‌رنگ‌تر از هر چیزی به چشم می‌آید، حضور و خبر رسانی تلویزیون به‌عنوان رسانه ملی در کنار این حادثه است.
در ساعت‌های ابتدایی حادثه، رسانه ملی با اصرار محل اصلی وقوع زلزله را خارج از مرزهای ایران اعلام کرد، اما کم‌کم با آگاه‌شدن مردم از طریق رسانه‌های دیگر از واقعیت ماجرا، تلویزیون هم عقب‌نشینی و سعی کرد در انعکاس حوادث دقت بیشتری داشته باشد، اما همچنان پای صحبت مردم که می‌نشینید به دلیل پیش زمینه‌هایی که از تلویزیون دارند خیلی نمی‌توانند به اخبار آن اعتماد داشته باشند.
بیان اخبار و جلب اعتماد مردم به رسانه ملی یک وجه از وظیفه این سازمان است، اما در کنار این مسائل با یک بررسی ساده این موضوع عیان می‌شود که در تمام این سال‌ها و با توجه به تعداد زیادی از زلزله‌ها، سیل‌ها و حوادث طبیعی مرگباری که در ایران اتفاق افتاده، سهم تلویزیون در ساخت سریال و دراماتیزه‌کردن این واقع طبیعی بسیار کم بوده است؛ تا جایی که می‌توان گفت در ۲۰ سال اخیر با وجود اتفاقاتی مانند زلزله مرگبار رودبار، بم، ورزقان و... هیچ سریالی مستقیما به موضوع زلزله اشاره نکرده است.
گاهی در بعضی از سریال‌ها شخصیت‌هایی بوده‌اند که از زلزله جان سالم به در برده‌اند و در حاشیه داستان اصلی سریال اتفاقات زندگی گذشته آن‌ها هم بیان شده است که می‌توان به مواردی اشاره کرد مانند کاراکتر مصطفی همسر غزاله دختر حاج یونس فتوحی در سریال «میوه ممنوعه» که در زلزله بم کل خانواده‌اش را از دست داده بود و با غزاله فتوحی در زمان امدادرسانی به زلزله‌زدگان آشنا شده بود یا در مجموعه «تنهایی لیلا» که شخصیت محمد یک زلزله زده است که حالا متولی یک امام زاده شده و زندگی می‌گذراند.
در همین هفته‌های اخیر هم سریال «نوار زرد» با گره‌زدن داستان اصلی به زلزله بم و بازگشت همسر سرگرد کاوه کیهان که همه تصور می‌کردند در این زلزله کشته شده است، نقبی به آن حادثه می‌زند. در دو دهه گذشته هم می‌توان مجموعه‌ای مثل «بچه‌های مدرسه همت» را ذکر کرد که یکی از نوجوانان حاضر در پانسیون مدرسه بازمانده زلزله رودبار بود و خاطرات آن حادثه گاهی او را رها نمی‌کردند.
برخلاف تلویزیون، در سینما، به‌لطف سینمای هنری، نمونه‌هایی از پرداخت مستقیم به این حادثه داشته‌ایم؛ مثلا کیانوش عیاری در اواسط ساخت سریال «روزگار قریب» به دلیل وقوع زلزله بم کار سریال را رها کرد و با یک دوربین به لوکیشن واقعی رفت و فیلم «بیدار شو‌آرزو» را ساخت یا امیرشهاب رضویان که براساس یک داستان عاشقانه به قلب شهر زلزله زده بم رفت. در کنار این‌ها سهم به‌سزای عباس کیارستمی را در بیان مسائل مربوط به زلزله زدگان نباید نادیده گرفت. نکته مهم این است که همه این آثار معمولا برخاسته از سینمای مستقل است، اما سوال اصلی اینجاست که چرا تلویزیون با در دست داشتن بودجه دولتی و خط مشی‌هایی که باید براساس نیاز و دغدغه مردم باشد، تا به حال سریالی یا مجموعه تلویزیونی براساس اقدامات مورد نیاز حین زلزله و کمک و امدادرسانی پس از آن نساخته است؟
آیا طرح‌هایی که درباره این موضوع به تلویزیون داده شده آن‌قدر وسوسه‌انگیز نبوده یا اصلا خود سازمان به‌دنبال راهی برای بیان مستقیم تمام اتفاقات مربوط به یک حادثه یا بلای طبیعی این چنینی نیست؟ شاید هم ساخت سریال با موضوع زلزله به دکورهای عظیم و پروداکشن‌های بزرگ احتیاج دارد و این کار را کمی سخت می‌کند؟ اما وقتی خیلی راحت سریالی می‌تواند میلیاردها تومان از بودجه سازمان صداوسیما را دریافت کند و سال‌ها کار ساخت آن به طول انجامد، پس بخشی از این هزینه می‌تواند در دراماتیزه‌کردن بلایای طبیعی در جهت ساخت یک سریال به کار بسته شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
تلویزیون خیلی کارهای مهمتر داره از اخبار بیرون مرزها.. چه کارش به داخل؟!
وقتی میلی باشد و نه ملی بیشتر از این انتظار نمیرود
وقتی حقیقت نمیگن ومیلی اعتبارشان ازدست میدن وبعدش میگن مالی طرفیم
آقا جان من باسه صداوسیما ثبت و پخش آگهی و درآمدهای میلیاردیش مهمه ... نه واقع گویی و آگاه ساختن صحیح مردم از آمار و اخبار و اطلاعات درست کشور... واقعا که ...
تواین اوج مشکلات و عدم واقع گویی ها فقط پازل تلوزیون و جی‌بازیهاشو کم داشتیم ٫٬٫٬٫٬٫٬٫
به امام حسین نزدیک ده ساله به رسانه میلی نگاه نکردم از بس دروغ گفتن و واقعیت ها رو وارونه نشون میدادن
كاش مطلب من و كه منتشر مي كنيد اسمم رو هم بزنيد