زلزله و داستان فکر کردن مسئولان ایرانی
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: بازهم ایران شاهد یک زلزله بزرگ بود. رودبار، بم، هریس و ورزقان و حالا کرمانشاه. این زلزلههای بزرگ نشان میدهد ایران سرزمینی است که زلزله را در آغوش گرفته است.
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: بازهم ایران شاهد یک زلزله بزرگ بود. رودبار، بم، هریس و ورزقان و حالا کرمانشاه. این زلزلههای بزرگ نشان میدهد ایران سرزمینی است که زلزله را در آغوش گرفته است.
قطعا وقتی کشوری شاهد این همه زمین لرزه است، مسئولان آنجا فکری به حال شهرهای خود میکنند. زلزله که بیاد خراب میکند، جان میگیرد و غم میپراکند.پس باید فکری کرد. باید جلوی خرابی را گرفت و اجازه نداد مرگ بر سر شهر زلزله سایه بیفکند.
میدانم داستان تکراری است. مانند این مطلب بعد از زلزله رودبار، بم، هریس و ورزقان هم نوشته شده است اما چاره چیست اینقدر باید نوشت، نوشت تا جنابان مسئولان فکری به حال زلزله کنند.
بعد از زمین لرزه همه دم از مقابله با زلزله میزنند و میگویند باید فکری کرد. ایران در خط زلزله است. تا همه داغ هستند حرف میزنند و وعده میدهند. شهر که آرام شد، کم کم همه فراموش میکنند گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته.
همه فراموش میکنند تا زلزله بعدی. باید باور کنیم بسیاری از ساختمانهای کشور چه در شهرهای بزرگ و چه در شهرهای کوچک، مقاومتی در برابر زلزله ندارند و با کوچکترین لرزشها، آسیب میبینند چه برسد به زلزله ۷ ریشتری.
تازه این داستان شهرهاست. روستاها اوضاعی خرابتر دارند.زمین لرزه اراده کند روستاها با خاک یکسان میشود.
قرار نیست کار سختی کنیم یا دست به معجزه ببریم. همه دنیا یک روش ساده برای مقابله با زلزله دارند و آنهم ساختن ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله و مقاوم سازی ساختمانهایی که در برابر زلزله مقاوم نیستند.
اگر ساختمانها در شهرهای ایران مقاوم باشند، باور کنید احتیاج نیست بعد از اینچنین زلزلههایی شاهد فاجعههایی مانند بم و کرمانشاه باشیم.
ژاپن نمونه بارز این مسئله است. ژاپن شاهد زمین لرزههای شدیدی است اما با ساختن ساختمانهای ضد زلزله، توانستهاند میزان خسارتهای جانی و مالی خود را به کمترین حد خود برسانند.
این رفتار تنها مخصوص زلزله نیست. بعد از فاجعه پلاسکو، همه گفتند سریع باید فکری به حال پاساژهای قدیمی تهران ودیگر شهرهای کشور کرد. هنوز همه دارند فکر میکنند و این پاساژها همچون گذشته مشغول کار هستند.
در مسابقات ورزشی به ویژه المپیک و مسابقات آسیایی، کمیتههایی تشکیل میشود که علل ناکامی را بررسی کنند. آنها بررسی میکنند اما در دورههای بعد بازهم به همان شکل سابق از مسابقات حذف میشویم.
فکر میکنم این روزها هم دوباره همه مسئولان از فکر کردن سخن میگویند و میروند که فکری به حال ساختمانهای کشور کنند. آنها فکر میکنند تا باردیگر ایران با حادثهای روبرو شود تا آنها بازهم تصمیم بگیرند برای حل مشکلات فکر کنند.
کاش مسئولان کشور در دوران پسا بحران اینقدر فکر نمیکردند و کمی عمل میکردند.
نظر کاربران
متن خوبی بود ولی توجه داشته باشیم خود مردم هم نمی خواهندساختمان محکم و مقاومی داشته باشند وقتی نفر برای فرار از اصول محکم سازی بنا متوسل به دادن رشوه به مهندس ناظر یا افراد دیگه میشه غافل از اینکه اگر مقداری بر روی این مبلغ رشوه اضافه کند میتواند حداقل ساختمان خود را محکمتر بسازد چه انتظاری از مسئول هست س همه چیز مسئولین نیستند
مسولین به چی فکر میکنم که وگرنه الان این وضعمون نبود
ساختمانها همهساخته شدند ؛بعد میخواهید با کدام پول خانه هایمان را بسازیم؛فقط شعار توی مملکتمون زده میشه عمل نیست
به نظر من چیزی که زیاد برای مسئولین این مملکت ارزش نداره جان مردم این سرزمینه والا تا الان این کشور باید در مقابل زلزله های 9 ریشتر هم مقاوم میبود و هیچ موقع به این امید نباشید که یک روز آقایان از خواب غفلت بیدار میشوند و اقدامی اساسی در این مورد انجام میدن چون مسئولین در خواب معمولی سیر نمیکنند اینان به کما رفته اند
دولت فقط به فکر سوریه فلسطین لبنان یمن افغانستان بحرین نیجریه و هرچه گدا گشنه خارجی هست کی به فکر ما ملت مظلوم افتاده