مولاوردی:مساله‌ی سپنتا، یک آزمون برای نظام است
شهيندخت مولاوردي مي‌گويد «خيلي وقت‌ها از خودم مي‌پرسم كه اينجا چه‌كار مي‌كنم؟» مقصودش از «اينجا»؛ سمت ارشد او در دولت است. او چهار سال اول دولت حسن روحاني را در مقام معاونت زنان وخانواده گذراند و در دولت دوازدهم به عنوان دستيار وي‍ژه رييس‌جمهور در امور حقوق شهروندي منصوب شد.
*از روز اول طرح مشكل آقاي نيكنام، پيگيري‌هاي‌مان شروع شد. با ساز و كارها و ابزار محدودمان تا جايي كه توانستم ارتباط برقرار كردم وتماس‌هايي حاصل شد. در هيات دولت هم مذاكره داشتم. گزارش مستندي در اين باره آماده كرده‌ايم كه به رئيس‌جمهور تقديم مي‌شود تا ببينيم چه تصميمي اتخاذ مي‌كنند. آنجا هم اشاره كردم بايد دولت موضع اتخاذ كند و نمي‌تواند سكوت كند، بايد موضع قاطع در اين باره گرفته شود تا ان‌شاءالله اين رويه‌هاي ناقض حقوق شهروندي و قانون اساسي فراگير نشود. امروز گزارش را ارسال مي‌كنيم.
*معتقدم اين پرونده يك آزمون جدي براي نظام است. من اميدوارم كه اين موضوع با در نظر گرفتن مصلحت نظام به نتيجه خوبي برسد.
* در حوزه زنان قبل از آنكه معاون امور زنان شوم از خيلي مسائل بي‌تفاوت عبور مي‌كردم مثلا ممكن بود وقتي از خيابان رد مي‌شوم خيلي به شرايط زنان متكدي فكر نكنم. اما وقتي به حوزه زنان رفتم هر زني را كه در خيابان مي‌ديدم احساس مسووليت مي‌كردم. واقعا بايد بگويم در آن دوره من حتي يك شب نتوانستم راحت بخوابم. الان كه ديگر بار مسووليت خيلي بيشتر شده است. مثلا نمونه‌اش را بگويم تبليغات روي بدنه اتوبوس‌ها يكي از مسائلي است كه با حقوق شهروندي مرتبط است. نخستين بار هم دخترم كه زياد از اتوبوس استفاده مي‌كند اين را مطرح كرد و من پيگيري كردم. مواردي از اين دست كه ممكن است پيش پا افتاده به نظر برسد را هم دنبال مي‌كنم و به نظرم اين پيگيري‌ها موثر است.
*من اين را به جرات مي‌توانم بگويم كه ترجيع‌بند تاكيدات رييس‌جمهور بحث حقوق اقليت‌ها، زنان و جوانان است. اتفاق مثبتي كه افتاده الان در وزارت آموزش و پرورش كارگروه اهل سنت تشكيل شده است. نخستين جلسه‌اش هم برگزار شده است. در سفر به كردستان و كرمانشاه مجموعه مطالبات اهل سنت و اهل حق را جمع‌آوري كردم. گزارش آن را به رييس‌جمهور هم داده‌ايم و پيگير هستيم كه به اين مطالبات پاسخ مناسبي داده شود. از طريق ارتباطات غيررسمي با كساني كه در كشور براي احقاق حقوق اقليت‌ها فعال هستند هم ارتباط دارم و مرتب نظرات‌شان را مي‌شنوم و تبادل نظر مي‌كنيم.
*همه به اين نتيجه رسيده‌اند كه بايد از ظرفيت‌هاي نيروهاي توانمند اقليت‌ها استفاده شود. ممكن است بخشي از انتقادها به پست‌هاي عالي مربوط باشد كه كمتر اتفاق مي‌افتد اما حداقل در سطوح مياني و پايه كه نبايد مشكلي داشته باشيم. مثلا مدرسه‌اي كه اكثر دانش‌آموزان آن مدرسه اهل سنت هستند بايد مدير اهل سنت داشته باشد.
*البته موضوع تعادل جنسيتي در انتصاب مديران، در برنامه ششم توسعه هم پيش‌بيني شده است. در قانون برنامه ششم چند محور براي توان‌افزايي زنان و دختران در همه سطوح و نيل به «جامعه دوستدار خانواده» پيش‌بيني شده است. اين موضوع را به عنوان برنامه رييس‌جمهور در دولت دوازدهم پيشنهاد داديم.
* تا جايي كه اطلاع دارم به زودي خبر انتصاب يكي دو تن از زنان در سمت‌هاي بالاي وزارتخانه‌ها اعلام مي‌شود.
* يكي دونفر از وزرا اين را به همكاران‌شان تذكر داده‌اند كه موضوع انتصاب زنان، جوانان و اقليت‌ها را جدي بگيريد. اگر در جريان باشيد در پيوست احكام وزرا توجه به تحقق منشور حقوق شهروندي، انتصاب جوانان، زنان و اقليت‌ها مورد تاكيد رييس‌جمهوري قرار گرفته است. همين امروز هم ديدم كه رييس‌جمهور در سخنان‌شان باز اشاره كردند كه پيگير تحقق اين پيوست هستند و گزارش‌هاي دوره‌اي از وزرا دريافت مي‌شود.
* همه ژن خوب‌ها در حوزه مردان منصوب مي‌شوند و تازه دارد صدايش در مي‌آيد. يك زماني شايد وابستگي فاميلي و سياسي زمينه اين انتصاب بود. اما در سال‌هاي اخير اين را كمتر مي‌بينيم.
خود شما هم جزو ژن خوب به شمار مي‌رويد؟ چگونه به اين سطح از مديريت رسيديد؟
خودم هم اين سوال را خيلي از خودم پرسيدم كه اينجا چه كار مي‌كنم. رزومه من روشن است. در يك خانواده متوسط در شهرستان خوي به دنيا آمدم و تحصيل كردم. سال ٦٣ هم به دانشگاه شهيد بهشتي رفتم و در تهران ماندگار شدم. يك خوش شانسي هم داشتم كه سال ٦٥-٦٤ در جهاد دانشگاهي هسته‌هاي تحقيقاتي شكل گرفته بود؛ بحث حقوق زنان يكي از محورها بود و از همان جا به حقوق زنان علاقه‌مند شدم. مقاله در «زن روز» مي‌نوشتم و اين فعاليت‌ها تا امروز ادامه پيدا كرد.
ارسال نظر