درخواست دختران جوان برای مهاجرت به کره جنوبی
روزنامه ایران نوشت: نازنین دختر ۱۹ ساله‌ای است که تمام زندگیش عشق به کره جنوبی است. او روی کوله‌پشتی و پولیوری که پوشیده برچسب‌هایی به زبان کرهای زده. او حالا دو سال است که تصمیم گرفته از ایران برود و در سئول زندگی کند.
روزنامه ایران نوشت: اولین پرده از داستان عشق ایرانی‌ها به کره جنوبی از سریال‌های تلویزیونی شروع شد. سریال‌هایی که هر شب مردم را پای تلویزیون میخکوب می‌کرد. قصه‌هایی از مردان دلیر و جنگجو یا زنانی که پا به پای مردها کار می‌کردند. «جواهری در قصر» و «امپراطور دریا» با بازیگرانی که بسرعت به دل مردم راه پیدا می‌کردند تب کره را در ایران شعله ور کردند. آن زمان تی‌شرت‌ها و عکس‌های این بازیگران بخوبی به فروش می‌رفت و رستوران‌های آسیای شرقی تهران هر روز شلوغ‌تر می‌شد.
اما کار به اینجا ختم نشد و شبکه‌های ماهواره‌ای با انبوهی از سریال‌های ۵۰۰ قسمتی هم روی موج آمدند. چه کسی فکر می‌کرد این تب ریشه بدواند و حالا تبدیل به نوعی فرهنگ گریزی و آموزش زبان و رقص و آشپزی و حتی جنسیت گریزی شود. آیا با تغییر جنسیت می‌شود شبیه دختران و پسران کرهای شد؟ اگر بشود که به دردسرش می‌ارزد!
احمد اخوان روانشناس را در دفترش ملاقات می‌کنیم. او از دختران و پسرانی می‌گوید که برای مشاوره در مورد تغییر جنسیت به دفتر روانشناسی می‌آیند. نوجوانانی در سنین بین ۱۵ تا ۲۰ سال: «از فروردین تا حالا ۱۳ پرونده که ۹ پرونده متعلق به دختران و چهار پرونده متعلق به پسران بوده با تفکرات ترنس داشته‌ایم. سال پیش هم ۲۵ پرونده داشتیم. اغلب مراجعه می‌کنند تا ما خانواده‌ها را راضی کنیم که آنها عمل کنند یا برعکس؛ خانواده‌ها مراجعه می‌کنند که آنها را پشیمان کنیم. معمولاً هم بعد از آزمایش غدد می‌فهمیم هیچ مشکلی وجود ندارد. بعد از مشاوره هم متوجه تأثیرپذیری آنها از فیلم‌ها و سریال‌ها و خوانندگان کرهای می‌شویم و شروع می‌کنیم به درمان.»
اخوان برای ما از شکل لباس پوشیدن شبیه به هم مراجعین می‌گوید؛ دخترانی که لباس پسرانه می‌پوشند و پسرانی که موهای خود را صاف می‌کنند و روی صورتشان می‌ریزند: «بیشتر آنها بدون کلاس رفتن و در خانه زبان کرهای یاد گرفته‌اند و آنقدر مسلط هستند که به راحتی به این زبان صحبت می‌کنند. اغلب هم از طبقه اجتماعی متوسط به بالا هستند.» وی از دختری می‌گوید که هر روز به خواننده مورد علاقه‌اش ایمیل می‌زده و به او ابراز عشق می‌کرده و تمام آهنگ‌هایش را هم از حفظ بوده.
نازنین و مادرش از کلاس خصوصی زبان کرهای بیرون می‌آیند. فقط می‌شود از روی نمادها و کلمات کرهای که روی لباس و کیفش زده فهمید که او از عاشقان کره است. آنها را توی حیاط مؤسسه آموزش زبان خارجی می‌بینم. مادرش زنی جوان است و آن‌طور که خودش می‌گوید هفته‌ای سه بار با هم به کلاس خصوصی می‌آیند و قصدش این است که بزودی برای ادامه تحصیل دخترش به سئول بروند. از او می‌پرسم چرا کره جنوبی؟ می‌گوید: «هر دوتا عاشق کره هستیم و خب این همه آدم به جاهای مختلف دنیا مهاجرت می‌کنند و ما هم کره جنوبی را دوست داریم.»
انگار از سؤالم خوشش نیامده. نازنین وسط حرف می‌آید و با تعصب از علاقه‌اش به کره می‌گوید: «من مردمش را خیلی دوست دارم. با چند نفرشان توی شبکه‌های اجتماعی دوستم. باهم حرف می‌زنیم و بعضی وقت‌ها توی زبان کمکم می‌کنند. حتی یکی از آنها ایران آمد و همدیگر را دیدیم. خیلی مهربان و دوست داشتنی هستند.»
مادرش ساکت با چشمانی که تنگ شده و مشکوک به سؤال و جواب‌ها گوش می‌دهد. از نازنین در مورد علاقه‌اش به موسیقی و سریال‌های کرهای می‌پرسم. لبخند روی لبش می‌آید و با ذوق خاصی از عشقش به خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی کرهای می‌گوید: «آرزوی من است یک بار برم کنسرتشان. آنقدر به در و دیوار اتاقم عکس‌شان را زده‌ام که بعضی شب‌ها خواب می‌بینم وسط کنسرتم.»
به دفتر خانم روانشناسی در خیابان میرداماد می‌روم که به صورت تخصصی روی جوانان و نوجوانان کار می‌کند اما دوست ندارد نامی از وی در گزارش درج شود. او برای ما از تعداد بالای مراجعینی می‌گوید که برای تغییر جنسیت به مطبش می‌آیند و معتقد است رابطه معنی داری بین مراجعین تغییر جنسیت با علاقه آنها به سریال‌ها و انیمیشن‌ها و موزیک‌های کرهای وجود دارد: «نوجوانان خیلی زیادی با این گرایش دیده‌ام و معتقدم همبستگی مثبتی بین کسانی که اختلال هویت جنسی دارند با علاقه‌مندی آنها به سریال‌ها و فیلم‌های خارجی بخصوص کرهای وجود دارد. در واقع می‌توان این‌طور گفت که هر نماد یا مدلی که تفاوت زن و مرد را به حداقل می‌رساند، می‌تواند آسیب‌زا باشد.»
او برای ما از فیزیک مردان و زنان شرق آسیایی می‌گوید و اینکه سخت می‌شود فقط از روی صورت تشخیص داد که فرد مرد یا زن است و شاید یکی از دلایل این گرایش‌ها در نوجوانان نیز همین نوع فیزیک و صورت باشد: «البته نمی‌شود به راحتی گفت فقط به خاطر دیدن فیلم و سریال کرهای این اتفاق می‌افتد و حتماً دلایل دیگری هم وجود دارد.»
فهمیدن دلیل واقعی این همبستگی بین مردان و زنان جوانی که می‌خواهند تغییر جنسیت بدهند و تماشای فیلم‌های کرهای کار راحتی نیست. حتی برای روانشناسانی که در این گزارش با آنها صحبت کرده‌ام هم موضوع کمی پیچیده است. آنها معتقدند باید در این زمینه کار آزمایشگاهی و پژوهشی ویژه‌ای انجام داد. اما مصطفی زارعان روانشناس کودک و نوجوان مسأله را از زاویه دیگری بررسی می‌کند. او از پژوهشی در دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید که بر روی محتوای قصه‌های درسی سه کشور ایران، ژاپن و آلمان انجام شده: «در این پژوهش بیشترین مفهومی که در دروس ایرانی تکرار شده، مطیع بودن است. آلمانی‌ها پشتکار و پیشرفت و ژاپنی‌ها پایبندی به ارزش‌های گروهی و پیشرفت را بیشتر مد نظر دارند. بنابراین وقتی ما در کتاب‌های درسی روی مطیع بودن تمرکز می‌کنیم و از طرف دیگر نمادهای فرهنگی مناسبی برای نسل جدید تولید نمی‌کنیم، خیلی عجیب نیست که این پدیده‌ها اتفاق بیفتد.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
واقعا فیلمی مثل جومونگـ آدمو تحت تاثیر میزاره...
اره ینی عجیب عشق کرهای ها شدن دخترای زیر 20سال
اصن عکس میزاره بعد زیر عکس باهاش حرف میزنه‌ها
اتاق گپ درست کرده اون یه نفر اسمش کره‌ایه اصن باهم حرفای عشقی میزنن:))))))
اصن یه وضعیه
بی هویتی همین چیزا رو هم میاره
آدم خسته میشه از این سطح درک و فهم ملت. خود کره ای ها عمل زیبایی میکنن چشمهاشون باز بشه و گرد. این مشکل از بی هویت بودن جوانان هست که ریشه در فرهنگ ه ...........
عجب آدمایی هستن،،،،اینا پولشون زیادی کرده،،،وگرنه ادمای معمولی ازاین کارانمیکنن
اصلا خوشگل نیستن با اوقیافه هاشون،،فقط یه مویی دارن تزینش میکنن روصورتشون
ایرانی ها فقط اینجورین،،تقلید میکنن،،،بی هویتی بهش میگن،،،
فقر فرهنگی داریم،،
یه مدت ازاین کاراشونم خسته میشن،،میخان یجوردیگه بشن
البته با 13 پرونده نمیتوان برداشت کلی کرد و نظر داد این یک کار علمی نیست علاوه بر اون این مسئله مربوط به یک طبقه خاص و بی درد است .
ایران به خاکه خسته ی تو سوگند به بغضه خفته ی دماوند
که شوقه زنده ماندنه من به شادیه تو خورده پیوند
به شادیه تو خورده پیوند