پای صحبت دست اندرکاران «مادر!» از نحوه ساخت این فیلم ژانر وحشت

آرنفسکی: «مادر» در چند روز نوشته شد!

دارن آرنفسکی کارگردان و فیلمنامه‌نویس با بازیگرانش جنیفر لارنس و خاویر باردم در پیش نمایش جدیدترین پروژه جدیدش حاضر شد و درباره چیزهایی که به او الهام بخشیدند و اینکه چرا شخصیت‌هایش نام ندارند حرف زد.

بانی فیلم: دارن آرنفسکی کارگردان و فیلمنامه‌نویس با بازیگرانش جنیفر لارنس و خاویر باردم در پیش نمایش جدیدترین پروژه جدیدش حاضر شد و درباره چیزهایی که به او الهام بخشیدند و اینکه چرا شخصیت‌هایش نام ندارند حرف زد.

به نقل از هالیوود ریپورتر، دارن آرنفسکی نویسنده و کارگردان گفته فیلمنامه ای که برای «مادر!» نوشت خیلی طبیعی و با سرعت حاصل شد و توانست آن را با سرعتی بیشتر از حالت معمول تنها در چند روز به رشته تحریر در بیاورد.

با این حال و با وجود این خلاقیت روان، فیلمنامه اش چند منبع الهام ثابت دارد. او در پیش نمایش فیلم «مادر!» در نیویورک که اوایل همین هفته برگزار شد به هالیوود ریپورتر گفت: «خیلی چیزها روی این فیلم الهام گذاشت. راستش فیلم «درخت بخشنده» تاثیر بزرگی گذاشت. این فیلم به نحوی نسخه ژانر وحشت «درخت بخشنده» است. از منابع الهام دیگر فیلم «فرشته نابودکننده» لوییس بونوئل هم بود که در عمل بخشی از جامعه را گرفت و نظری بزرگ در مورد دنیا داد. ایده‌ای هم به ذهن خودم رسید. می خواستم به ریشه های خودم در ژانر وحشت بازگردم و دوباره یک پروژه ترسناک درست کنم.»

در این فیلم جنیفر لارنس و خاویر باردم نقش زوجی را بازی می کنند که در یک خانه دورافتاده ویکتوریایی یک زندگی تنها و منزوی دارند. اما طی طول فیلم، غریبه‌های مختلف از جمله زوجی که نقش شان را اد هریس و میشل فایفر بازی می کنند، وارد ماجرا می‌شوند و آرامش این دو را بر هم می‌زنند. با این حال، هیچ یک از شخصیت‌ها اسمی درست ندارند و آرنفسکی می گوید این حرکتش از عمد بود چون تمام این شخصیت ها بخشی از داستانی بزرگتر هستند که باید تعریف شود.

او گفت: «فرای این داستان انسانی از یک زن و شوهر که رابطه‌شان از هم می پاشد، یک تمثیل بسیار بزرگ تر وجود دارد، یک استعاره بسیار عظیم‌تر هست که نه درباره مادر شما، نه درباره مادر من، بلکه درباره مادر همه ماست. بنابراین جنیفر نقش مادر را بازی کرد و حاویر هم نقشی اثیری داشت.»

مسلما، منتقدان هم به سرعت این فیلم را به همه چیز از «بچه رزمری» گرفته تا انجیل و مسایل زیست محیطی مرتبط کرده‌اند. خود فیلم هم حسابی صحنه های سنگین دارد، مخصوصا وقتی که به پایان آن نزدیک تر می شویم. آرنفسکی حتی از حضاری که در پیش نمایش فیلم در چهارشنبه شب حاضر شده بودند به خاطر تصاویر هولناکی که قرار بود مشاهده کنند عذرخواهی کرد.

اما آری هندل و اسکات فرنکلین تهیه کننده که مدت‌هاست با این فیلمساز کار می کنند، احساس نمی‌کردند نیاز دارند به آرنفسکی بگویند به خاطر فروش بیشتر و دلایل بازرگانی از کار خود عقب‌نشینی کند. هندل در پیش نمایش فیلم گفت: «این زاویه ای نیست که ما می خواستیم از آن به فیلم نگاه کنیم.

اول از همه، وقتی دارن می خواهد فیلمی مثل این بسازد تمام کارهایی که انجام می دهد در درجه اول به خاطر این است که بتواند کاری کند فیلم سرگرم کننده باشد. بنابراین به هیچ وجه این نگرانی وجود ندارد که فیلم بازرگانی نیست. مسئله اینجاست که چطور فیلمی که می خواهیم را همانطور که دوست داریم بسازیم، اما در عین حال کاری کنیم که سرگرم کننده هم باشد. و این کاری است که همیشه سعی می کنیم انجام دهیم.»

فرنکلین هم اضافه کرد: «به نظرم در درجه اول آدم باید بتواند داستانی که می خواهد را تعریف کند و فیلمی که می خواهد را بسازد. همان لحظه ای که شروع به فکر کردن در مورد این بکنید که آیا این فیلم بازرگانی هست و آیا برای مخاطبان عام ساخته شده، از بینش و داستان اصلی خود دور می شوید و یک تیر به پای خودتان می زنید.»

باردم هم از این مسئله خوشحال بود که آرنفسکی به هیچ وجه چیزی برای این فیلم کم نگداشته و حتی از ایده های اولیه اش که در یکی از نخستین ملاقات هایش با این بازیگر بیان کرده بود هم عقب نشینی نکرده است. باردم به گروهی از گزارشگران گفت: «به نظرم او کار خیلی شجاعانه ای انجام داد چون می توانست چیز خیلی آسان تری بسازد که برای همه خوشایند باشد، اما می خواست به اکتشاف بپردازد.

او می خواستیم برود دست هایش را در گل و لای بگذارد و درباره چیزهایی صحبت کند که خودش به آن ها اهمیت می دهد و نسبت به آن ها علاقه دارد. من هم خیلی مشتاق بودم به او کمک کنم داستانش را تعریف کند.»

در کنار باردم، دیگر بازیگر برنده جایزه اسکار این فیلم یعنی جنیفر لارنس قرار دارد که با «مادر!» یک قدم دیگر از معروف ترین نقشش در «بازی های گرسنگی» دور می شود. این بازیگر گفت وقتی می خواهد تصمیم بگیرد که در پروژه بعدی‌اش می خواهد چه کار کند، دنبال این است که به «چالش» کشیده شود.

او اضافه کرد: «من کارم را با کارگردان‌ها آغاز می کنم؛ باید کارگردان باشد که بتواند من را به پروژه جذب کند. من می‌خواهم با کارگردان های جالب کار کنم و از آن ها یاد بگیرم، باید با داستان ارتباط برقرار کنم و می‌خواهم به چالش هم کشیده شوم. اگر حس کنم که می توانم یک پروژه را انجام دهم و نخواهم ترسید، حس می کنم حوصله ام سر خواهد رفت.»