الوند: مافیا نه، ولی در اکران «زد و بند» وجود دارد
سیروس الوند کارگردان باسابقه سینمای ایران درباره ناکامی فیلمهای اجتماعی در گیشه دیدگاه جالبی را مطرح کرده است.
سیروس الوند درباره فروش نا موفق برخی از فیلمهای توقیفی که پس از سالها به نمایش درآمده است، به ما گفت: « برای پاسخ به این پرسش دوست دارم فلشبک بزنم به سالها قبل. به قبل از انقلاب و درباره یکی از کارهای خودم خاطرهای بگویم. من فیلم «شب آفتابی» را سال ۱۳۵۴ آماده اکران داشتم.
الوند با انتقاد از شرایطی که به فیلم «زادبوم» تحمیل شده، میگوید: «زمانی که داوودی داشت این فیلم را میساخت، خیلی روی ساختش وسواس داشت. انصافاً هم داوودی فیلمساز خوبی است. به نظرم فیلم اجتماعی خوبی باید در زمان خودش ساخته باشد اما حالا خیلی از پارامترها عوض شده و گفتمان و اصلاً نسل تغییر کرده است و این شاید به فیلم او و دیده شدن و سرنوشتش لطمه بدی بزند. اگرچه اعتقاد دارم کلاً در این یک ساله اخیر کسی خیلی هم فیلم جدی نمیبیند! »
کارگردان «مزاحم» در ادامه میگوید: «جدول فروش سینماها را ببینید. الان در این یک سال غیر از «فروشنده» و «ابد و یک روز»، کدام فیلم اجتماعی موفق را در سینمایمان داشتیم که کف فروش آن خوب بوده باشد و ضرر نکند؟ الان مردم همین فیلمهای طنز را میبینند. تازه طنز که چه عرض کنم، از این فیلمهای هجو! فروشها را ببینید، تقریباً 70درصد این فروش برای چند فیلم کمدی است و باقی فیلمها خیلی سهمی از فروش در سینما ندارند. »
الوند همچنین به فروش فیلمهای سینمایی اشاره میکند و توضیح میدهد: «اگر به فروش فیلمها دقت کنید به حرف من میرسید. ببینید الان فروش فیلمی 21 میلیارد است و بیش از 5. 2 میلیون نفر بیننده داشته اما کف فروش موفق در سینما الان چقدر است؟ برای فیلمهای غیرطنز چه اتفاقی میافتد؟ آن آمار را باید مقایسه کنید. اگر مثلاً کف همه فیلمهای سینما از یک حدی بالاتر بود، میشود گفت که به یک مخاطب سینماروی فعال رسیدهایم اما این جماعت بخش بیشترش فقط برای دیدن همین جنس فیلمهای کمدی که همه میدانیم، میآیند.
او درباره وجود مافیا در سینمای ایران نظر جالبی دارد: «من اسمش را مافیا نمیگذارم. چون اسم مافیا که میآوری فکر میکنند باید گانگستر و هفت تیرکش وجود داشته باشد اما حقیقت این است که ما با زد و بند در اکران مواجهایم. قطعاً زد و بند وجود دارد و به خیلی از فیلمها هم لطمه میزند. مثلاً یک فیلم بهطور همزمان 40 سینما در تهران و همین تعداد در شهرستانها را دارد و اکران میشود. غیر از تم طنزی که خود فیلم دارد، این تعداد سالن انتخاب دیگری برای سینماروها نمیگذارد و به ناچار خوب هم میفروشد.»
الوند درباره انتخاب و قراردادی که سینماداران با فیلمهایی که حدس میزنند فروش بالایی داشته باشند، گفت: «این وظیفه مسئولان ارشاد است که کنترل کنند. البته نقش رسانهها هم خیلی مهم است. در دوره ما که مینوشتیم همه حواسمان بود هر گوشهای که گیر میآوریم درباره امیر نادری، مهرجویی یا کیمیایی بنویسیم. از «تنگسیر»، «خداحافظ رفیق» و باقی کارهای ماندگار سینمای موج نوی ایران. این باعث میشود اسم فیلم خوب سر زبانها بیفتد و با این گستردگی فضای مجازی، یک رغبتی ایجاد شود و مردم بروند فیلمهای خوب را ببینند. »
ارسال نظر